Umsagnarfrestur er liðinn (25.05.2022–05.09.2022).
Umsagnir voru birtar í gáttinni að umsagnarfrestinum liðnum. Skoða umsagnir.
Niðurstöður samráðsins verða birtar þegar unnið hefur verið úr þeim ábendingum og athugasemdum sem bárust.
Framlengdur frestur til 5. september nk. Breyting á reglugerð um starfsumhverfi leikskóla, nr. 655/2009 um fjölda barna í leikskólum til samræmis við 4. gr. laga um leikskóla, nr. 90/2008.
Um er að ræða breytingu á reglugerð um starfsumhverfi leikskóla, nr. 655/2009 sem felur í sér að ákvæði um ákvörðunarvald um fjölda barna í leikskólum styðji betur við 4. gr. laga um leikskóla, nr. 90/2008. Ástæða þessarar tillögu er ábending sveitarfélags um að kveða þurfi skýrar á um vald sveitarfélags og rekstraraðila annars vegar og leikskólastjóra hins vegar þegar kemur að lokaákvörðun um fjölda barna í leikskóla hverju sinni. Breytingunni er ætlað að taka af allan vafa um að það eru sveitarfélög sem bera ábyrgð á starfsemi leikskóla og að leikskólastjórar stjórna starfi leikskóla í umboði rekstraraðila. Sveitarfélögum ber að hafa forustu um að tryggja börnum leikskóladvöl og bera ábyrgð á heildarskipan skólahalds í leikskólum sveitarfélags, þróun einstakra leikskóla, húsnæði og búnaði leikskóla, sérúrræðum leikskóla, skólaþjónustu, mati og eftirliti, öflun og miðlun upplýsinga og á framkvæmd leikskólastarfs í sveitarfélagi og getur ákvörðun um fjölda leikskólabarna í leikskólum bæði haft áhrif á þjónustustig sveitarfélaga og fjárhagsstöðu.
Góðan dag
Meðfylgjandi er umsögn Sambands íslenskra sveitarfélaga.
f.h. sambandsins
Valgerður Rún
ViðhengiUmsögn Barnaheilla - Save the Children á Íslandi um drög að breytingu á reglugerð um starfsumhverfi leikskóla, nr. 655/2009.
Barnaheill – Save the Children á Íslandi þakka fyrir boðið að senda inn umsögn um breytingu á reglugerð um starfsumhverfi leikskóla, nr. 655/2009.
Eins og fram kemur í greinagerð í samráðsgátt sem fylgir drögunum að breytingu á reglugerðinni er fyrst og fremst um að ræða ákvæði um ákvörðunarvald. Barnaheill fagna því að umræða sé á meðal sveitarfélaga og/eða annarra rekstraraðila leikskóla um starfsumhverfi þeirra. Háværar raddir hafa verið á meðal starfsfólks leikskóla um mikilvægi þess að endurskoða starfsumhverfi leikskóla, m.a. með tilliti til hávaða, barnafjölda og fleiri þátta sem áhrif hafa á líðan bæði barnanna sjálfa og starfsfólks skólanna.
Með skýrara ákvæði um vald sveitarfélaga og rekstraraðila annars vegar og leikskólastjóra hins vegar hvetja Barnaheill til þess að tekin verði heildstæð umræða um ákjósanlegan barnafjölda, stærð leikrýmis fyrir hvert barn, hávaðamörk og aðra þætti sem hafa mikil áhrif á vellíðan og velferð barna. Allar ákvarðanir sem varða börn ber að taka í samræmi við það sem þeim er fyrir bestu að loknu mati á áhrifum ákvarðana.
Barnaheill hafa Barnasáttmálann að leiðarljósi í öllu sínu starfi og leggja áherslu á að hvert barn á sjálfstæðan rétt til að njóta allra réttinda sem Barnasáttmálinn kveður á um, þ.m.t. bestu mögulegu heilsuverndar, verndar gegn ofbeldi, til öryggis og menntunar.
ViðhengiSjá meðfylgjandi umsögn skóla- og frístundasviðs Reykjavíkurborgar.
ViðhengiÞað er mikilvægt í öllu skólastarfi að það sé fólkið/stjórnendur sem vinna með börnum og starfsfólki að þau fái að meta og hafa úrslitaákvörðunarvald um fjölda barna á hverjum leikskóla. Áskoranir í skólastarfi eru alltaf að verða fleiri og lögbundnari. Í starfi mínu sem skólastjórandi hafa sveitastjórnarfulltrúar ekki þá þekkingu á innra starfi leikskóla, mannauði og starfseminni til að taka þessar faglegu ákvarðanir.
Nú þegar í dag erum við ekki að ná að uppfylla lögbundnar skyldur okkar (bæði hjá börnum og starfsfólki) og lítið hefur verið hlustað eða tekið undir þá gríðarlegu þörf á breytingunum á uppbyggingu leikskóla. Það er því mikilvægt að fagaðilar skólanna sjái um að vinna þetta í samstarfi við fræðsluskrifstofu, sveitastjórn og aðila sem koma að málinu hafi það vald til að setja stjórnvaldi mörk
Vegna breyting á reglugerð um starfsumhverfi leikskóla, nr. 655/2009 um fjölda barna í leikskólum til samræmis við 4. gr. laga um leikskóla, nr. 90/2008.
Sjá fylgiskjal
ViðhengiHvalfjarðarsveit, 1. september 2022
Málefni: Breyting á reglugerð um starfsumhverfi leikskóla
Ég mótmæli tillögu á breytingu 1.mgr. 6. gr. reglugerðar að það verði alfarið ákvörðun sveitarstjórnar hverju sinni að ákveða fjölda barna ef upp kemur ágreiningur um fjölda þeirra.
Leikskólastjóri og aðstoðarleikskólastjóri eiga ætíð að koma að þeirri ákvörðun, þar sem þeir eru faglegir stjórnendur leikskólans og eiga að hafa til þess menntun, þekkingu og traust rekstraaðila og sveitarstjórnar. Vægi stjórnenda og fagfólks í leikskólum á að vera meira. Hvernig á sveitarstjórn sem kosin er til fjögurra ára í senn og hafa jafnvel litla sem enga þekkingu né menntun á leikskólasviði að hafa þekkingu til að hafa lokaákvörðun um fjölda barna inn í leikskóla? Unnið hefur verið í fjölda sveitarfélögum undanfarin ár að reyna að bæta starfsaðstæður í leikskólum landsins fyrir bæði börn og starfsfólk. Að taka þetta traust af stjórnendum grefur undan góðum starfsaðstæðum í leikskólum. Það segir sig sjálft í orðunum „að komi ágreinings eigi sveitarstjórn að taka lokaákvörðun“ að sveitarstjórn þurfi að taka ákvörðun sem er ekki hag barnanna og starfsmanna að leiðarljósi. Leikskólastjórnendur taka alltaf ákvörðun sem er í hag barnanna og starfsfólks og það er það sem skiptir höfuð máli í leikskólastarfi. Gefið leikskólastjórnendum þetta vald, ekki sveitarstjórn.
Eyrún Jóna Reynisdóttir, leikskólastjóri Skýjaborgar, Hvalfjarðarsveit
Ég er alfarið á móti því að börnum verði fjölgað í rýmum í leikskólum. Ég er leikskólakennari og tel það að fjölga börnum í rými stofna líðan og þroska barnanna í tvísýnu. Þau eru of mörg nú þegar. Covid kenndi okkur að börnunum leið mikið betur í smærri barnahópum. Margar rannsóknir styðja það. Starfsumhverfi kennara og starfsfólks leikskóla breyttist líka þegar barnahóparnir urðu smærri og hægt var að sinna þörfum barnanna betur en áður. Sveitafélög eiga ekki að hafa neitt með þessa ákvörðun að gera nema í nánu samstarfi við fagaðila eins og Félag leikskólakennara.
Það er ekki til skýr reglugerð um leikrými barna í leikskólum og það er almennt talið meðal starfsmanna leikskóla að börn hafi ekki nógu mikið persónulegt rými í daglegu starfi. Þetta veldur því að hávaði er mikill á deildum leikskóla og börn fá ekki nægan frið til að stunda nám sitt þar.
Þessi reglugerð er til þess gerð að fjölga börnum í leikskólum (sem eru nú þegar að springa vegna fjölda) og mun það bitna á leikskólastarfi.
Ef það á að taka valdið frá leikskólastjórum til að ákveða barnafjölda í skóla þá þarf fyrst að skilgreina almennilega hversu mikið rými hvert barn á rétt á í leikskóla sínum. Annars er ekkert sem kemur í veg fyrir að sveitarfélög geti ákveðið að setja mun fleiri börn í leikskóla en pláss er fyrir. Leikskólastjórar hinsvegar starfa í skólum og hafa þá betri innsæi á hversu mörg börn komast fyrir í skólum þeirra.
"Í leikskólum skal velferð og hagur barna hafður að leiðarljósi í öllu starfi. Veita skal börnum umönnun og menntun, búa þeim hollt og hvetjandi uppeldisumhverfi og örugg náms- og leikskilyrði."
Þetta stendur í 2.gr í lög um leikskóla. Skólar sem hafa of mikið af börnum munu ekki geta starfað eftir þessari grein og er það mín skoðun að það sé mikilvægara að fylgja þessari grein en að stytta biðlista.
Ég er leikskólakennari og hef unnið í leikskóla í mörg ár. Ég er alfarið á móti breytingu á reglugerð um starfsumhverfi leikskóla. Þessar breytingar eru til þess gerðar að fjölga börnum í rými sem nú þegar er allt of lítið. Þetta er ný aðför að starfsumhverfi barna og kennara sem verður að koma í veg fyrir.
Ég tel ekki ráðlagt að taka valdið af skólastjórnendum um loka ákvörðun á hversu mörg leikskólapláss eigi að vera í skola. Einnig tel ég það ekki vera í hag barna að vera of mörg í einu rými né of mörg á hverjum starfsmanni fyrir sig.
Ég verð að viðurkenna að það er afskaplega sárt að lesa að nú eigi að fjölga börnum í rými í leikskólum. Það er sífellt verið að draga úr öryggi barna til þess að auka þjónustu við foreldra og atvinnulífið. Þetta verður til þess að leikskólakennarar þurfa að hlaupa hraðar og skipta þeim litla tíma sem við höfum nú þegar fyrir hvert barn niður á fleiri börn ásamt því að það er sífellt verið að reyna að draga úr menntun yngstu barnanna okkar með svona kjánalegum úrræðum sem auka bara á vandann. Ég velti því fyrir mér hversu margir faglærðir standi eftir á golfinu verði þetta raunin.
Það að færa àkvörðun barnafjölda à leikskóla alfarið yfir til sveitastjórna er algjörlega galin hugmynd. Ef af þessu verður mà að öllum líkindum gera ràð fyrir að hagsmunir barna verða ekki hafðir í fyrirrúmi. Nú þegar er staðan þannig að of mörg börn eru à hvern fermetri. Ef àkvörðun um barnafjölda verður alveg tekin af skólastjórnendum mà gera ràð fyrir að fjöldi barna verði ALLTOf mikill. Það er engin tilviljun að þessi hugmynd er að koma á sama tíma og Reykjavíkurborg er gjörsamlega með allt niðrum sig í leikskólamàlum og með þessum hætti ætla þeir að troða miklum fjölda barna í leikskólana óhàð því hvað best sé fyrir börnin. Á sama tíma verður þetta til þess að leikskólakennurum mun fækka enn frekar þar sem àlagið mun aukast til muna og vinnuaðstæður hríðversna. Enginn leiksólakennari vill horfa uppà að rými séu troðfyllt af börnum og þau hafi ekki tök à að athafna sig né njóta. Börn eiga rétt á því að þarfir þeirra séu hafðar að leiðarljósi i màlefnum og ákvörðunum er þau varða, þeirra réttur er að hafa rými til að þroskast og dafna og það hafa þau ekki ef þeim er hrúgað saman eins og sardínum í dós. Verði þessi àkvörðun samþykkt þýðir það gríðarlega afturför í màlefnum leikskóla.
Til þess er málið varðar
Ástæða þess að ég sendi hér inn umsögn eru gríðarlegar áhyggjur af þeirri breytingartillögu sem er hér verið að reyna ná fram. Það er gríðarleg afturför að taka ákvörðunarrett um fjölda barna í hverjum leikskóla úr höndum leikskólastjóra landsins. Leikskólastjóra sem geta sótt í sérþekkingu deildarstjóra sinna sem þekkja hvert barn og þarfir þess mun betur heldur en einhver sem starfar á skrifstofu fyrir sveitarfélagið og hefur aldrei hitt börnin áður eða jafnvel stigið fæti inn á leikskólann sjálfan.
Það að ef "Komi til ágreinings um fjölda barna í leikskóla hverju sinni tekur sveitarstjórn ákvörðun" eins og stendur í tillögunni er með engu móti með hagsmuni barna að leiðarljósi. Sveitarstjórn sem hefur ekki aðgang að neinum upplýsingum um þarfir, líðan og velferð barnanna heldur sér aðeins kennitölur þeirra og fullt nafn. Börn eru svo miklu meira en kennitala í Excel skjali og það er kominn tími til að sveitarfélög landsins taki ábyrgð á því að börn eru í dag, september 2022, svelt inn að beini þegar kemur að mönnun á deildunum þeirra og að börnin séu jafnframt í alltof miklum hávaða allan daginn vegna þess að verið er að þrýsta fleiri börnum inná deildar / leikskóla þrátt fyrir ítrekaðar ábendingar fagfólksins sem starfar á gólfinu um að ástandið sé nú þegar á suðupunkti.
Ef við erum að hugsa um hagsmuni barna og vellíðan þeirra eins og þau eiga rétt á samkæmt Barnasáttmála Sameinuðu þjóðanna þá eru leikskólastjórar og hans fagfólk sem er sérmenntað til að meta og mæta þörfum ungra barna mun betur í stakk búið til að taka ákvarðanir um hversu mikill fjöldi barna per. Leikskóla eða deild er ákjósanlegt hverju sinni svo að hægt sé að sinna þörfum þeirra, umönnun og námi.
Það er kominn tími til að sveitastjórnir landsins opni eyrun og augun og hlusti þegar fagfólk bendir á að það eru í dag ALLT of mörg börn í of litlu rými með of fáa fullorðna einstaklinga sem koma að námi þeirra og umönnun yfir daginn í leikskólum landsins.
Í stað þess að eyða tíma, orku og peningum í að koma breytingartillögum sem þessari í gegn til að geta sett enn fleiri börn inn í sama rými væri mun ákjósanlegra og hagur allra leikskólabarna og starfsfólks leikskóla af því að sjá raunhæfar lausnir til dæmis á mönnunargötum sem myndast vegna styttingu vinnuvikunnar og að fjármagn yrði sett inn í leikskóla til að mæta þörfum barna sem þurfa stuðning en teljast ekki "nógu alvarleg" tilfelli til að þörfum þeirra sé mætt.
Undirrituð er leikskólakennari með yfir 10 ára starfsreynslu á leikskólum og kallar eftir að athygli verði sett á þætti sem þjóna hagsmunum barna en ekki sveitarfélaganna
Ég tel mjög mikilvægt að sá fagaðili sem ber höfuðábyrgð á velferð barna inna hvers leikskóla hafa vald yfir því hve heildarfjöldi barnanna er. Leikskólastjóri er sá eini sem hefur þá reynslu og þekkingu til þess að meta hve mörg leikskólabörn rúmast í hverju rými. Leikskólastjóri getur með engu móti tryggt velferð barns þegar heildarfjöldi barna þess leikskóla er kominn til dæmis 10% umfram hámarksfjölda skólans.
Að gefnu tilefni vil ég benda á þriðju grein Barnasáttmála Sameinuðu Þjóðanna. Ég vil varpa ljósi á að þessi breyting á reglugerðinni mun á engan hátt vera börnum til bóta. Með breyttri reglugerð er ekki hægt að láta faglegt mat stjórna barnafjölda leikskólanna. Það er ekki hægt að tryggja að hagsmunir barna séru hafðir að leiðarljósi við ákvarðanir um barnafjölda. Það kemur skýrt fram að með breytingunni er ekki hugað að hagsmunum barna, heldur að hafa áhrif á þjónustustig sveitarfélaga og fjárhagsstöðu.
Barnasáttmáli Sameinuðu Þjóðanna
3. ÞAÐ SEM BARNINU ER FYRIR BESTU
Þegar fullorðnir taka ákvarðanir eiga þeir að hugsa um hvaða áhrif þær hafa á börn og eiga að gera það sem er best fyrir þau. Stjórnvöld eiga að tryggja að foreldrar verndi börn sín og gæti þeirra eða aðrir í þeirra stað þegar þörf er á. Stjórnvöld eiga að sjá til þess að fólk sem ábyrgt er fyrir börnum hafi hagsmuni þeirra alltaf að leiðarljósi og staðir sem ætlaðir eru börnum uppfylli einnig þær skyldur.
Kær kveðja
Helga Hreiðarsdóttir
180978-5349
Ég sem skattgreiðandi, greiðandi útsvars í mínu bæjarfélagi og foreldri leikskólabarna er alfarið á móti því að færa ákvörðunarvald um fjölda barna í leikskólum til sveitarfélaga. Þetta vald á að vera í höndun fagaðila sem tryggja velferð og vellíðan leikskólabarna í vistun á leikskóla. Leikskóli er ekki geymslustaður fyrir börn. Þetta eru mikilvægustu þjóðfélagsþegnar landsins og okkur ber skylda að gæta velferð þeirra með því að láta fagfólk um að taka slíkar ákvarðanir.
Algjörlega galið! Lyktar af reddingum, gróða og græðgi , kosningarloforðum sem ekki er hægt að efna og ekki verið að hugsa um hag barnanna né kennara eða starfsfólks.
Glórulaus tilraun til að leysa leikskólavanda sveitarfélaga höfuðborgarsvæðisins með því að sækja sveitarfélögunum heimild til að troða fleiri börnum inn á hverja deild, þvert á ráðleggingar fagaðila. Það væri miklu nær lagi að greiða foreldrum biðlistabætur (nú eða lengja fæðingarorlof) svona ef einhver er að hugsa hvað sé börnunum fyrir bestu.
Hér er mín umsögn. Það má nota hana og breyta að vild...bæta við, taka út.
Ég tel mjög mikilvægt að sá fagaðili sem ber höfuðábyrgð á velferð barna inna hvers leikskóla hafa vald yfir því hve heildarfjöldi barnanna er. Leikskólastjóri er sá eini sem hefur þá reynslu og þekkingu til að meta hve mörg leikskólabörn rúmast í hverju rými. Leikskólastjóri getur með engu móti tryggt velferð barns þegar heildarfjöldi barna þess leikskóla er kominn til dæmis 10% umfram hámarksfjölda skólans.
Að gefnu tilefni vil ég benda á þriðju grein Barnasáttmála Sameinuðu Þjóðanna. Ég vil varpa ljósi á að þessi breyting á reglugerðinni mun á engan hátt vera börnum til bóta. Með breyttri reglugerð er ekki hægt að láta faglegt mat stjórna barnafjölda leikskólanna. Það er ekki hægt að tryggja að hagsmunir barna séru hafðir að leiðarljósi við ákvarðanir um barnafjölda. Það kemur skýrt fram að með breytingunni er ekki hugað að hagsmunum barna, heldur að hafa áhrif á þjónustustig sveitarfélaga og fjárhagsstöðu.
Barnasáttmáli Sameinuðu Þjóðanna
3. ÞAÐ SEM BARNINU ER FYRIR BESTU
Þegar fullorðnir taka ákvarðanir eiga þeir að hugsa um hvaða áhrif þær hafa á börn og eiga að gera það sem er best fyrir þau. Stjórnvöld eiga að tryggja að foreldrar verndi börn sín og gæti þeirra eða aðrir í þeirra stað þegar þörf er á. Stjórnvöld eiga að sjá til þess að fólk sem ábyrgt er fyrir börnum hafi hagsmuni þeirra alltaf að leiðarljósi og staðir sem ætlaðir eru börnum uppfylli einnig þær skyldur.
Leikskólastjórar hafa alla yfirsýn með starfi síns leikskóla og það getur enginn annar en leikskólastjórar haft betri sýn á það starf sem þar fer fram né hvort hægt sé að bæta við eða fækka þurfi barngildum.
Nú þegar er álag mikið á starfsfólk leikskóla og sem starfsmanni og háskólanema í leikskólakennarafræðum þykir mér nóg komið. Það er ekki hægt að bæta endalaust inn börnum þegar ekki er starfsfólk til staðar til að sinna þeim, þeirra þörfum og vera þeim til staðar til menntunar. Sífellt fleiri starfmenn fara í veikindaleyfi (mjög líklega vegna álags) en samt er verið að íhuga að auka fjölda barna í leikskólum þar sem nú þegar er mannekla…
Leikskólinn er samkvæmt lögum fyrsta skólastigið en ekki gæsluvöllur…
Ég tel mjög mikilvægt að sá fagaðili sem ber höfuðábyrgð á velferð barna inna hvers leikskóla hafa vald yfir því hve heildarfjöldi barnanna er. Leikskólastjóri er sá eini sem hefur þá reynslu og þekkingu til að meta hve mörg leikskólabörn rúmast í hverju rými. Leikskólastjóri getur með engu móti tryggt velferð barns þegar heildarfjöldi barna þess leikskóla er kominn til dæmis 10% umfram hámarksfjölda skólans.
Fyrir ári skilaði nefnd á vegum Kennarasambansins frá sér skýrslu um starfsaðstæður í leikskólum. Ein megin tillaga nefndarinnar var eftirfarandi.
"Samkvæmt núgildandi reglugerð um starfsumhverfi leikskóla á leikskólastjóri að taka ákvörðun um fjölda barna, að höfðu samráði við sveitarstjórn eða nefnd sveitarfélags sem fer með málefni leikskóla í sveitarfélaginu. Setja þarf markvissar verklagsreglur um slíkt samráð svo umboð leikskólastjóra, til að taka ákvörðun um barnafjölda í leikskólum hverju sinni, verði afdráttarlaust"
Væntanleg reglugerðarbreyting gengur í þveröfuga átt við það sem Kennarasambandið telur mikilvægt fyrir börnin.
Að gefnu tilefni vil ég benda á þriðju grein Barnasáttmála Sameinuðu Þjóðanna. Ég vil varpa ljósi á að þessi breyting á reglugerðinni mun á engan hátt vera börnum til bóta. Með breyttri reglugerð er ekki hægt að láta faglegt mat stjórna barnafjölda leikskólanna. Það er ekki hægt að tryggja að hagsmunir barna séru hafðir að leiðarljósi við ákvarðanir um barnafjölda. Það kemur skýrt fram að með breytingunni er ekki hugað að hagsmunum barna, heldur að hafa áhrif á þjónustustig sveitarfélaga og fjárhagsstöðu.
Barnasáttmáli Sameinuðu Þjóðanna
3. ÞAÐ SEM BARNINU ER FYRIR BESTU
Þegar fullorðnir taka ákvarðanir eiga þeir að hugsa um hvaða áhrif þær hafa á börn og eiga að gera það sem er best fyrir þau. Stjórnvöld eiga að tryggja að foreldrar verndi börn sín og gæti þeirra eða aðrir í þeirra stað þegar þörf er á. Stjórnvöld eiga að sjá til þess að fólk sem ábyrgt er fyrir börnum hafi hagsmuni þeirra alltaf að leiðarljósi og staðir sem ætlaðir eru börnum uppfylli einnig þær skyldur.
Ég tel mjög mikilvægt að sá fagaðili sem ber höfuðábyrgð á velferð barna inna hvers leikskóla hafa vald yfir því hve heildarfjöldi barnanna er. Leikskólastjóri er sá eini sem hefur þá reynslu og þekkingu til að meta hve mörg leikskólabörn rúmast í hverju rými. Leikskólastjóri getur með engu móti tryggt velferð barns þegar heildarfjöldi barna þess leikskóla er kominn til dæmis 10% umfram hámarksfjölda skólans.
Fyrir ári skilaði nefnd á vegum Kennarasambansins frá sér skýrslu um starfsaðstæður í leikskólum. Ein megin tillaga nefndarinnar var eftirfarandi.
"Samkvæmt núgildandi reglugerð um starfsumhverfi leikskóla á leikskólastjóri að taka ákvörðun um fjölda barna, að höfðu samráði við sveitarstjórn eða nefnd sveitarfélags sem fer með málefni leikskóla í sveitarfélaginu. Setja þarf markvissar verklagsreglur um slíkt samráð svo umboð leikskólastjóra, til að taka ákvörðun um barnafjölda í leikskólum hverju sinni, verði afdráttarlaust"
Væntanleg reglugerðarbreyting gengur í þveröfuga átt við það sem Kennarasambandið telur mikilvægt fyrir börnin.
Að gefnu tilefni vil ég benda á þriðju grein Barnasáttmála Sameinuðu Þjóðanna. Ég vil varpa ljósi á að þessi breyting á reglugerðinni mun á engan hátt vera börnum til bóta. Með breyttri reglugerð er ekki hægt að láta faglegt mat stjórna barnafjölda leikskólanna. Það er ekki hægt að tryggja að hagsmunir barna séru hafðir að leiðarljósi við ákvarðanir um barnafjölda. Það kemur skýrt fram að með breytingunni er ekki hugað að hagsmunum barna, heldur að hafa áhrif á þjónustustig sveitarfélaga og fjárhagsstöðu.
Barnasáttmáli Sameinuðu Þjóðanna
3. ÞAÐ SEM BARNINU ER FYRIR BESTU
Þegar fullorðnir taka ákvarðanir eiga þeir að hugsa um hvaða áhrif þær hafa á börn og eiga að gera það sem er best fyrir þau. Stjórnvöld eiga að tryggja að foreldrar verndi börn sín og gæti þeirra eða aðrir í þeirra stað þegar þörf er á. Stjórnvöld eiga að sjá til þess að fólk sem ábyrgt er fyrir börnum hafi hagsmuni þeirra alltaf að leiðarljósi og staðir sem ætlaðir eru börnum uppfylli einnig þær skyldur.
Ég tel mjög mikilvægt að sá fagaðili sem ber höfuðábyrgð á velferð barna inna hvers leikskóla hafa vald yfir því hve heildarfjöldi barnanna er. Leikskólastjóri er sá eini sem hefur þá reynslu og þekkingu til að meta hve mörg leikskólabörn rúmast í hverju rými. Leikskólastjóri getur með engu móti tryggt velferð barns þegar heildarfjöldi barna þess leikskóla er kominn til dæmis 10% umfram hámarksfjölda skólans.
Fyrir ári skilaði nefnd á vegum Kennarasambansins frá sér skýrslu um starfsaðstæður í leikskólum. Ein megin tillaga nefndarinnar var eftirfarandi.
"Samkvæmt núgildandi reglugerð um starfsumhverfi leikskóla á leikskólastjóri að taka ákvörðun um fjölda barna, að höfðu samráði við sveitarstjórn eða nefnd sveitarfélags sem fer með málefni leikskóla í sveitarfélaginu. Setja þarf markvissar verklagsreglur um slíkt samráð svo umboð leikskólastjóra, til að taka ákvörðun um barnafjölda í leikskólum hverju sinni, verði afdráttarlaust"
Væntanleg reglugerðarbreyting gengur í þveröfuga átt við það sem Kennarasambandið telur mikilvægt fyrir börnin.
Að gefnu tilefni vil ég benda á þriðju grein Barnasáttmála Sameinuðu Þjóðanna. Ég vil varpa ljósi á að þessi breyting á reglugerðinni mun á engan hátt vera börnum til bóta. Með breyttri reglugerð er ekki hægt að láta faglegt mat stjórna barnafjölda leikskólanna. Það er ekki hægt að tryggja að hagsmunir barna séru hafðir að leiðarljósi við ákvarðanir um barnafjölda. Það kemur skýrt fram að með breytingunni er ekki hugað að hagsmunum barna, heldur að hafa áhrif á þjónustustig sveitarfélaga og fjárhagsstöðu.
Barnasáttmáli Sameinuðu Þjóðanna
3. ÞAÐ SEM BARNINU ER FYRIR BESTU
Þegar fullorðnir taka ákvarðanir eiga þeir að hugsa um hvaða áhrif þær hafa á börn og eiga að gera það sem er best fyrir þau. Stjórnvöld eiga að tryggja að foreldrar verndi börn sín og gæti þeirra eða aðrir í þeirra stað þegar þörf er á. Stjórnvöld eiga að sjá til þess að fólk sem ábyrgt er fyrir börnum hafi hagsmuni þeirra alltaf að leiðarljósi og staðir sem ætlaðir eru börnum uppfylli einnig þær skyldur.
Fjöldi barna per fermeter hefur aukist síðastliðin ár/áratugi og jafnframt starfsfólki fækkað.
Ég hef sem foreldri með börn í aðlögun á leikskóla dvalið þar heilu og hálfu dagana. Þar hef ég orðið vitni að þrengslum og aðstöðuleysi sem börn og starfsfólk þurfa að búa við.
Ef taka á valdið af leikskólastjórum og færa það sveitarstjórnum þá tel ég mikla hættu á því að ákvarðanir um fjölda barna á deildum verði ekki kengur teknar á faglegum grundvelli. Þá tel ég alvarlega hættu steðja að velferð barnanna okkar og samfélagsins alls. Auk þess mun aukinn barnafjöldi hafa í för með sér aukið álag á starfsfólk sem er nægt nú þegar.
Með ósk um að þessum tillögum verði sópað út af borðinu,
Sveinborg H. Gunnarsdóttir
hvernig væri að laga fæðingarorlofið þá værum við ekki í þessu veseni!
Lengja fæðingarorlofið og hækka fæðingarorlofs laun!
Þetta er bara kjaftæði að bæta við börnum!
Ég tel mjög mikilvægt að sá fagaðili sem ber höfuðábyrgð á velferð barna inna hvers leikskóla hafa vald yfir því hve heildarfjöldi barnanna er. Leikskólastjóri er sá eini sem hefur þá reynslu og þekkingu til að meta hve mörg leikskólabörn rúmast í hverju rými. Leikskólastjóri getur með engu móti tryggt velferð barns þegar heildarfjöldi barna þess leikskóla er kominn til dæmis 10% umfram hámarksfjölda skólans.
Fyrir ári skilaði nefnd á vegum Kennarasambansins frá sér skýrslu um starfsaðstæður í leikskólum. Ein megin tillaga nefndarinnar var eftirfarandi.
"Samkvæmt núgildandi reglugerð um starfsumhverfi leikskóla á leikskólastjóri að taka ákvörðun um fjölda barna, að höfðu samráði við sveitarstjórn eða nefnd sveitarfélags sem fer með málefni leikskóla í sveitarfélaginu. Setja þarf markvissar verklagsreglur um slíkt samráð svo umboð leikskólastjóra, til að taka ákvörðun um barnafjölda í leikskólum hverju sinni, verði afdráttarlaust"
Væntanleg reglugerðarbreyting gengur í þveröfuga átt við það sem Kennarasambandið telur mikilvægt fyrir börnin.
Að gefnu tilefni vil ég benda á þriðju grein Barnasáttmála Sameinuðu Þjóðanna. Ég vil varpa ljósi á að þessi breyting á reglugerðinni mun á engan hátt vera börnum til bóta. Með breyttri reglugerð er ekki hægt að láta faglegt mat stjórna barnafjölda leikskólanna. Það er ekki hægt að tryggja að hagsmunir barna séru hafðir að leiðarljósi við ákvarðanir um barnafjölda. Það kemur skýrt fram að með breytingunni er ekki hugað að hagsmunum barna, heldur að hafa áhrif á þjónustustig sveitarfélaga og fjárhagsstöðu.
Barnasáttmáli Sameinuðu Þjóðanna
3. ÞAÐ SEM BARNINU ER FYRIR BESTU
Þegar fullorðnir taka ákvarðanir eiga þeir að hugsa um hvaða áhrif þær hafa á börn og eiga að gera það sem er best fyrir þau. Stjórnvöld eiga að tryggja að foreldrar verndi börn sín og gæti þeirra eða aðrir í þeirra stað þegar þörf er á. Stjórnvöld eiga að sjá til þess að fólk sem ábyrgt er fyrir börnum hafi hagsmuni þeirra alltaf að leiðarljósi og staðir sem ætlaðir eru börnum uppfylli einnig þær skyldur.
Hér er vegið harkalega að hagsmunum barna og fjölskyldna þeirra. Það er ljóst að þessi handarbaksvinna er eingöngu sett í ferli vegna þröngra hagsmuna sveitarfélags sem vill geta knúið fram fjölgun nemenda þegar og ef þeim sýnist í blóra við mat fagaðila og heill og hag nemenda. Það væri óskandi að löggjafinn liti ekki á sig eins og senditík fyrir sveitarfélög eins og hér virðist vera raunin. Þetta er ekkert pennastriksmál heldur þarf að gaumgæfa svona afdrifaríkar ákvarðanir í vandaðri samræðu við alla aðila, ekki einungis með því að skella inn einhverri fljótaskrift.
Allar ákvarðanir sem snúa að velferð barna ættu að vera teknar af fagaðilum sem hafa þekkingu á þörfum og hagsmunum barnanna og eru leikskólastjórar þar mun betur til þess fallnir heldur en sveitastjórnur. Það er því af og frá að ætla sveitastjórn að ákvarða fjölda barna inn á leikskóla ef sú ákvörðun snýst um að troða fleiri börnum inn á hvern leikskóla án þess að taka mið af stærð rýmis og fjölda kennara. Verði staðan sú að þessi breyting nái að ganga í gegn tel ég að það muni valda enn meira brottfalli af leikskólakennurum og er það alls ekki það sem börnin okkar þurfa á að halda né samfélagið. Í noregi er tekið mið á fjölda barna eftir kennurum, 1 kennari má vera með með 3 börn sem eru undir 3ja og 6 börn eldri en þriggja. Væri nær að taka upp viðlíka stefnu en að setja þetta alfarið í hendurnar á sveitafélögunum.
Ég tel mjög mikilvægt að sá fagaðili sem ber höfuðábyrgð á velferð barna inna hvers leikskóla hafa vald yfir því hve heildarfjöldi barnanna er. Leikskólastjóri er sá eini sem hefur þá reynslu og þekkingu til að meta hve mörg leikskólabörn rúmast í hverju rými. Leikskólastjóri getur með engu móti tryggt velferð barns þegar heildarfjöldi barna þess leikskóla er kominn til dæmis 10% umfram hámarksfjölda skólans.
Fyrir ári skilaði nefnd á vegum Kennarasambansins frá sér skýrslu um starfsaðstæður í leikskólum. Ein megin tillaga nefndarinnar var eftirfarandi.
"Samkvæmt núgildandi reglugerð um starfsumhverfi leikskóla á leikskólastjóri að taka ákvörðun um fjölda barna, að höfðu samráði við sveitarstjórn eða nefnd sveitarfélags sem fer með málefni leikskóla í sveitarfélaginu. Setja þarf markvissar verklagsreglur um slíkt samráð svo umboð leikskólastjóra, til að taka ákvörðun um barnafjölda í leikskólum hverju sinni, verði afdráttarlaust"
Væntanleg reglugerðarbreyting gengur í þveröfuga átt við það sem Kennarasambandið telur mikilvægt fyrir börnin.
Að gefnu tilefni vil ég benda á þriðju grein Barnasáttmála Sameinuðu Þjóðanna. Ég vil varpa ljósi á að þessi breyting á reglugerðinni mun á engan hátt vera börnum til bóta. Með breyttri reglugerð er ekki hægt að láta faglegt mat stjórna barnafjölda leikskólanna. Það er ekki hægt að tryggja að hagsmunir barna séru hafðir að leiðarljósi við ákvarðanir um barnafjölda. Það kemur skýrt fram að með breytingunni er ekki hugað að hagsmunum barna, heldur að hafa áhrif á þjónustustig sveitarfélaga og fjárhagsstöðu.
Barnasáttmáli Sameinuðu Þjóðanna
3. ÞAÐ SEM BARNINU ER FYRIR BESTU
Þegar fullorðnir taka ákvarðanir eiga þeir að hugsa um hvaða áhrif þær hafa á börn og eiga að gera það sem er best fyrir þau. Stjórnvöld eiga að tryggja að foreldrar verndi börn sín og gæti þeirra eða aðrir í þeirra stað þegar þörf er á. Stjórnvöld eiga að sjá til þess að fólk sem ábyrgt er fyrir börnum hafi hagsmuni þeirra alltaf að leiðarljósi og staðir sem ætlaðir eru börnum uppfylli einnig þær skyldur.
Ég tel mjög mikilvægt að sá fagaðili sem ber höfuðábyrgð á velferð barna inna hvers leikskóla hafa vald yfir því hve heildarfjöldi barnanna er. Leikskólastjóri er sá eini sem hefur þá reynslu og þekkingu til að meta hve mörg leikskólabörn rúmast í hverju rými. Leikskólastjóri getur með engu móti tryggt velferð barns þegar heildarfjöldi barna þess leikskóla er kominn til dæmis 10% umfram hámarksfjölda skólans.
Að gefnu tilefni vil ég benda á þriðju grein Barnasáttmála Sameinuðu Þjóðanna. Ég vil varpa ljósi á að þessi breyting á reglugerðinni mun á engan hátt vera börnum til bóta. Með breyttri reglugerð er ekki hægt að láta faglegt mat stjórna barnafjölda leikskólanna. Það er ekki hægt að tryggja að hagsmunir barna séru hafðir að leiðarljósi við ákvarðanir um barnafjölda. Það kemur skýrt fram að með breytingunni er ekki hugað að hagsmunum barna, heldur að hafa áhrif á þjónustustig sveitarfélaga og fjárhagsstöðu.
Barnasáttmáli Sameinuðu Þjóðanna
3. ÞAÐ SEM BARNINU ER FYRIR BESTU
Þegar fullorðnir taka ákvarðanir eiga þeir að hugsa um hvaða áhrif þær hafa á börn og eiga að gera það sem er best fyrir þau. Stjórnvöld eiga að tryggja að foreldrar verndi börn sín og gæti þeirra eða aðrir í þeirra stað þegar þörf er á. Stjórnvöld eiga að sjá til þess að fólk sem ábyrgt er fyrir börnum hafi hagsmuni þeirra alltaf að leiðarljósi og staðir sem ætlaðir eru börnum uppfylli einnig þær skyldur.
Nú er ég leikskólakennari og vissi ekki af þessu þetta er hrikalegt. En ég er líka foreldri og bara frá sjónarhorni foreldris sótti ég stelpuna mína um daginn hún er á yngstu deild og þar er aðlögun og deildinn því ekki orðin full. En vá hvað var gott að labba inn á deildina hennar þennan dag. Það var mikil ró á öllum börnum og starfsfólki það var rosalega þægileg og gôð orka og allir nutu sín. Nú er búið að fækka börnum á hvern starfsmenn miðað við fyrir nokkrum árum sem er jákvætt en mér finnst en vanta að fækka börnum á deild en að yfirfylla deildina af börnum og seta bara meira starfsfólk. Ég er með 27 börn í augnablikinu það hafa verið 32 á þessari deild og það var sturlun. Við höfðum ekki starfsfólk til að sitja með öllum börnunum til borðs. Ég væri sátt með 22 börn í raun helst bara 20 svo allir fái að njóta sín og hægt sé að hlúa að öllum börnunum. Í fyrirkomulaginu sem er núna er rosalega algengt að feimin, óörugg og börn sem lítið fer fyrir týnist í fjöldanum og það er ömurlegt fyrir kennara að upplifa að maður hafi ekki tíma til að taka utan um þessi börn. Ef fjölda barna á td. minni deild yrði hækkaður myndi ég ekki huka við að segja upp. Það yrði dropinn sem fyllti mælin. Ef þið viljið halda í leikskólakrnnara er þetta bara til að fæla frá. Afhverju er einginn að tala um að lengja frekar fæðingaorlof?
Ég tel mjög mikilvægt að sá fagaðili sem ber höfuðábyrgð á velferð barna inna hvers leikskóla hafa vald yfir því hve heildarfjöldi barnanna er. Leikskólastjóri er sá eini sem hefur þá reynslu og þekkingu til að meta hve mörg leikskólabörn rúmast í hverju rými. Leikskólastjóri getur með engu móti tryggt velferð barns þegar heildarfjöldi barna þess leikskóla er kominn til dæmis 10% umfram hámarksfjölda skólans.
Fyrir ári skilaði nefnd á vegum Kennarasambansins frá sér skýrslu um starfsaðstæður í leikskólum. Ein megin tillaga nefndarinnar var eftirfarandi.
"Samkvæmt núgildandi reglugerð um starfsumhverfi leikskóla á leikskólastjóri að taka ákvörðun um fjölda barna, að höfðu samráði við sveitarstjórn eða nefnd sveitarfélags sem fer með málefni leikskóla í sveitarfélaginu. Setja þarf markvissar verklagsreglur um slíkt samráð svo umboð leikskólastjóra, til að taka ákvörðun um barnafjölda í leikskólum hverju sinni, verði afdráttarlaust"
Væntanleg reglugerðarbreyting gengur í þveröfuga átt við það sem Kennarasambandið telur mikilvægt fyrir börnin.
Að gefnu tilefni vil ég benda á þriðju grein Barnasáttmála Sameinuðu Þjóðanna. Ég vil varpa ljósi á að þessi breyting á reglugerðinni mun á engan hátt vera börnum til bóta. Með breyttri reglugerð er ekki hægt að láta faglegt mat stjórna barnafjölda leikskólanna. Það er ekki hægt að tryggja að hagsmunir barna séru hafðir að leiðarljósi við ákvarðanir um barnafjölda. Það kemur skýrt fram að með breytingunni er ekki hugað að hagsmunum barna, heldur að hafa áhrif á þjónustustig sveitarfélaga og fjárhagsstöðu.
Barnasáttmáli Sameinuðu Þjóðanna
3. ÞAÐ SEM BARNINU ER FYRIR BESTU
Þegar fullorðnir taka ákvarðanir eiga þeir að hugsa um hvaða áhrif þær hafa á börn og eiga að gera það sem er best fyrir þau. Stjórnvöld eiga að tryggja að foreldrar verndi börn sín og gæti þeirra eða aðrir í þeirra stað þegar þörf er á. Stjórnvöld eiga að sjá til þess að fólk sem ábyrgt er fyrir börnum hafi hagsmuni þeirra alltaf að leiðarljósi og staðir sem ætlaðir eru börnum uppfylli einnig þær skyldur.
Ég tel mjög mikilvægt að sá fagaðili sem ber höfuðábyrgð á velferð barna inna hvers leikskóla hafa vald yfir því hve heildarfjöldi barnanna er. Leikskólastjóri er sá eini sem hefur þá reynslu og þekkingu til að meta hve mörg leikskólabörn rúmast í hverju rými. Leikskólastjóri getur með engu móti tryggt velferð barns þegar heildarfjöldi barna þess leikskóla er kominn til dæmis 10% umfram hámarksfjölda skólans.
Fyrir ári skilaði nefnd á vegum Kennarasambansins frá sér skýrslu um starfsaðstæður í leikskólum. Ein megin tillaga nefndarinnar var eftirfarandi.
"Samkvæmt núgildandi reglugerð um starfsumhverfi leikskóla á leikskólastjóri að taka ákvörðun um fjölda barna, að höfðu samráði við sveitarstjórn eða nefnd sveitarfélags sem fer með málefni leikskóla í sveitarfélaginu. Setja þarf markvissar verklagsreglur um slíkt samráð svo umboð leikskólastjóra, til að taka ákvörðun um barnafjölda í leikskólum hverju sinni, verði afdráttarlaust"
Væntanleg reglugerðarbreyting gengur í þveröfuga átt við það sem Kennarasambandið telur mikilvægt fyrir börnin.
Að gefnu tilefni vil ég benda á þriðju grein Barnasáttmála Sameinuðu Þjóðanna. Ég vil varpa ljósi á að þessi breyting á reglugerðinni mun á engan hátt vera börnum til bóta. Með breyttri reglugerð er ekki hægt að láta faglegt mat stjórna barnafjölda leikskólanna. Það er ekki hægt að tryggja að hagsmunir barna séru hafðir að leiðarljósi við ákvarðanir um barnafjölda. Það kemur skýrt fram að með breytingunni er ekki hugað að hagsmunum barna, heldur að hafa áhrif á þjónustustig sveitarfélaga og fjárhagsstöðu.
Barnasáttmáli Sameinuðu Þjóðanna
3. ÞAÐ SEM BARNINU ER FYRIR BESTU
Þegar fullorðnir taka ákvarðanir eiga þeir að hugsa um hvaða áhrif þær hafa á börn og eiga að gera það sem er best fyrir þau. Stjórnvöld eiga að tryggja að foreldrar verndi börn sín og gæti þeirra eða aðrir í þeirra stað þegar þörf er á. Stjórnvöld eiga að sjá til þess að fólk sem ábyrgt er fyrir börnum hafi hagsmuni þeirra alltaf að leiðarljósi og staðir sem ætlaðir eru börnum uppfylli einnig þær skyldur.
Ef þessi reglugerð verður samþykkt verðu hningnun á starfi leikskólanna. Það að þeir sem stjórni skólanum, í samvinnu við sína deildarstjóra, hafi ekki vald til þess að segja til um fjölda barna er ólíðandi og getur orðið til þess að leikskólar verði látnir taka inn nemendur umfram getu og umfram mönnun. Það er eitt að taka inn nemendur og annað að getað mannað. Hvað með andlega heilsu nemenda leikskóla. Hvað með að hlusta á þá sem eru sérfræðingar í faginu í stað þess að setja fram reglugerð sem gæti reynst nemendum skaðleg.
Ég vona innilega að ráðherra segji nei.
Ég tel mjög mikilvægt að sá fagaðili sem ber höfuðábyrgð á velferð barna inna hvers leikskóla hafi vald yfir því hve heildarfjöldi barnanna er. Leikskólastjóri er sá eini sem hefur þá reynslu og þekkingu til að meta hve mörg leikskólabörn rúmast í hverju rými. Leikskólastjóri getur með engu móti tryggt velferð barns þegar heildarfjöldi barna þess leikskóla er kominn til dæmis 10% umfram hámarksfjölda skólans.
Fyrir ári skilaði nefnd á vegum Kennarasambansins frá sér skýrslu um starfsaðstæður í leikskólum. Ein megin tillaga nefndarinnar var eftirfarandi.
"Samkvæmt núgildandi reglugerð um starfsumhverfi leikskóla á leikskólastjóri að taka ákvörðun um fjölda barna, að höfðu samráði við sveitarstjórn eða nefnd sveitarfélags sem fer með málefni leikskóla í sveitarfélaginu. Setja þarf markvissar verklagsreglur um slíkt samráð svo umboð leikskólastjóra, til að taka ákvörðun um barnafjölda í leikskólum hverju sinni, verði afdráttarlaust"
Væntanleg reglugerðarbreyting gengur í þveröfuga átt við það sem Kennarasambandið telur mikilvægt fyrir börnin.
Að gefnu tilefni vil ég benda á þriðju grein Barnasáttmála Sameinuðu Þjóðanna. Ég vil varpa ljósi á að þessi breyting á reglugerðinni mun á engan hátt vera börnum til bóta. Með breyttri reglugerð er ekki hægt að láta faglegt mat stjórna barnafjölda leikskólanna. Það er ekki hægt að tryggja að hagsmunir barna séru hafðir að leiðarljósi við ákvarðanir um barnafjölda. Það kemur skýrt fram að með breytingunni er ekki hugað að hagsmunum barna, heldur að hafa áhrif á þjónustustig sveitarfélaga og fjárhagsstöðu.
Barnasáttmáli Sameinuðu Þjóðanna
3. ÞAÐ SEM BARNINU ER FYRIR BESTU
Þegar fullorðnir taka ákvarðanir eiga þeir að hugsa um hvaða áhrif þær hafa á börn og eiga að gera það sem er best fyrir þau. Stjórnvöld eiga að tryggja að foreldrar verndi börn sín og gæti þeirra eða aðrir í þeirra stað þegar þörf er á. Stjórnvöld eiga að sjá til þess að fólk sem ábyrgt er fyrir börnum hafi hagsmuni þeirra alltaf að leiðarljósi og staðir sem ætlaðir eru börnum uppfylli einnig þær skyldur.
Ég tel mjög mikilvægt að sá fagaðili sem ber höfuðábyrgð á velferð barna inna hvers leikskóla hafa vald yfir því hve heildarfjöldi barnanna er. Leikskólastjóri er sá eini sem hefur þá reynslu og þekkingu til að meta hve mörg leikskólabörn rúmast í hverju rými. Leikskólastjóri getur með engu móti tryggt velferð barns þegar heildarfjöldi barna þess leikskóla er kominn til dæmis 10% umfram hámarksfjölda skólans.
Fyrir ári skilaði nefnd á vegum Kennarasambansins frá sér skýrslu um starfsaðstæður í leikskólum. Ein megin tillaga nefndarinnar var eftirfarandi.
"Samkvæmt núgildandi reglugerð um starfsumhverfi leikskóla á leikskólastjóri að taka ákvörðun um fjölda barna, að höfðu samráði við sveitarstjórn eða nefnd sveitarfélags sem fer með málefni leikskóla í sveitarfélaginu. Setja þarf markvissar verklagsreglur um slíkt samráð svo umboð leikskólastjóra, til að taka ákvörðun um barnafjölda í leikskólum hverju sinni, verði afdráttarlaust"
Væntanleg reglugerðarbreyting gengur í þveröfuga átt við það sem Kennarasambandið telur mikilvægt fyrir börnin.
Að gefnu tilefni vil ég benda á þriðju grein Barnasáttmála Sameinuðu Þjóðanna. Ég vil varpa ljósi á að þessi breyting á reglugerðinni mun á engan hátt vera börnum til bóta. Með breyttri reglugerð er ekki hægt að láta faglegt mat stjórna barnafjölda leikskólanna. Það er ekki hægt að tryggja að hagsmunir barna séru hafðir að leiðarljósi við ákvarðanir um barnafjölda. Það kemur skýrt fram að með breytingunni er ekki hugað að hagsmunum barna, heldur að hafa áhrif á þjónustustig sveitarfélaga og fjárhagsstöðu.
Barnasáttmáli Sameinuðu Þjóðanna
3. ÞAÐ SEM BARNINU ER FYRIR BESTU
Þegar fullorðnir taka ákvarðanir eiga þeir að hugsa um hvaða áhrif þær hafa á börn og eiga að gera það sem er best fyrir þau. Stjórnvöld eiga að tryggja að foreldrar verndi börn sín og gæti þeirra eða aðrir í þeirra stað þegar þörf er á. Stjórnvöld eiga að sjá til þess að fólk sem ábyrgt er fyrir börnum hafi hagsmuni þeirra alltaf að leiðarljósi og staðir sem ætlaðir eru börnum uppfylli einnig þær skyldur.
Ég tel mjög mikilvægt að sá fagaðili sem ber höfuðábyrgð á velferð barna inna hvers leikskóla hafa vald yfir því hve heildarfjöldi barnanna er. Leikskólastjóri er sá eini sem hefur þá reynslu og þekkingu til að meta hve mörg leikskólabörn rúmast í hverju rými. Leikskólastjóri getur með engu móti tryggt velferð barns þegar heildarfjöldi barna þess leikskóla er kominn til dæmis 10% umfram hámarksfjölda skólans.
Fyrir ári skilaði nefnd á vegum Kennarasambansins frá sér skýrslu um starfsaðstæður í leikskólum. Ein megin tillaga nefndarinnar var eftirfarandi.
"Samkvæmt núgildandi reglugerð um starfsumhverfi leikskóla á leikskólastjóri að taka ákvörðun um fjölda barna, að höfðu samráði við sveitarstjórn eða nefnd sveitarfélags sem fer með málefni leikskóla í sveitarfélaginu. Setja þarf markvissar verklagsreglur um slíkt samráð svo umboð leikskólastjóra, til að taka ákvörðun um barnafjölda í leikskólum hverju sinni, verði afdráttarlaust"
Væntanleg reglugerðarbreyting gengur í þveröfuga átt við það sem Kennarasambandið telur mikilvægt fyrir börnin.
Að gefnu tilefni vil ég benda á þriðju grein Barnasáttmála Sameinuðu Þjóðanna. Ég vil varpa ljósi á að þessi breyting á reglugerðinni mun á engan hátt vera börnum til bóta. Með breyttri reglugerð er ekki hægt að láta faglegt mat stjórna barnafjölda leikskólanna. Það er ekki hægt að tryggja að hagsmunir barna séru hafðir að leiðarljósi við ákvarðanir um barnafjölda. Það kemur skýrt fram að með breytingunni er ekki hugað að hagsmunum barna, heldur að hafa áhrif á þjónustustig sveitarfélaga og fjárhagsstöðu.
Barnasáttmáli Sameinuðu Þjóðanna
3. ÞAÐ SEM BARNINU ER FYRIR BESTU
Þegar fullorðnir taka ákvarðanir eiga þeir að hugsa um hvaða áhrif þær hafa á börn og eiga að gera það sem er best fyrir þau. Stjórnvöld eiga að tryggja að foreldrar verndi börn sín og gæti þeirra eða aðrir í þeirra stað þegar þörf er á. Stjórnvöld eiga að sjá til þess að fólk sem ábyrgt er fyrir börnum hafi hagsmuni þeirra alltaf að leiðarljósi og staðir sem ætlaðir eru börnum uppfylli einnig þær skyldur.
Að skrifstofustarfsfólk fái allt í einu ákvörðunarvald yfir barnafjölda í leikskóla er jafn fáránlegt og að panta prest til að laga pípurnar. Þetta ákvörðunarvald á heima í höndum leikskólastjórnenda sem sjá starfið á hverjum degi og þekkja hversu viðkvæm staðan getur verið hverju sinni. Ef einhver breyting ætti að eiga sér stað þá væri það að taka upp barngildið aftur og setja hámarksfjölda barna á deildar, ekki lágmarksfjölda.
Ég hef alltaf haldið að leikskólastjórar væru ráðnir í sínar stöður vegna menntunar sinnar og reynslu. Leikskólakennarar eiga að þekkja og skilja starfsemi síns leikskóla og má segja að þeir séu sérfræðingar í því. Starfsmenn sveitastjórna eru ekki sérfræðimenntaðir í því að reka og sjá um leikskóla. Þess vegna get ég ekki skilið af hverju þeir ættu að fá þetta ákvörðunarvald. Þeir hafa enga sérþekkingu á umhverfi leikskóla og leikskólabarna. Við erum að tala um einstaklinga. Börn sem eru að byrja lífið og þurfa að fá gott start. Þetta er námsstofnun sem er nauðsynleg fyrir vinnandi foreldra og börnin þeirra. Það er því mikilvægt að börnunum líði vel á sinni námsstofnun. Þið eruð mörg sem fáið þetta í hendur sem skiljið þá togstreitu sem getur skapast þegar barninu líður ekki vel í leikskólanum eða er með mömmuþrá. Það er því mikilvægt að vellíðan sé höfð að leiðarljósi en ekki endilega krónur og aurar. Ég tel mikilvægt að það sé ekki hert á ólinni í þessari starfsemi. Ég er viss um að það er hægt að finna aðrar leiðir en þessa til að hagræða og spara í rekstri.
Ég tel mjög mikilvægt að sá fagaðili sem ber höfuðábyrgð á velferð barna inná hverjum leikskóla hafa vald yfir því hve heildarfjöldi barnanna er. Leikskólastjóri er sá eini sem hefur þá reynslu og þekkingu til að meta hve mörg leikskólabörn rúmast í hverju rými. Leikskólastjóri getur með engu móti tryggt velferð barns þegar heildarfjöldi barna þess leikskóla er kominn til dæmis 10% umfram hámarksfjölda skólans.
Fyrir ári skilaði nefnd á vegum Kennarasambansins frá sér skýrslu um starfsaðstæður í leikskólum. Ein megin tillaga nefndarinnar var eftirfarandi:
"Samkvæmt núgildandi reglugerð um starfsumhverfi leikskóla á leikskólastjóri að taka ákvörðun um fjölda barna, að höfðu samráði við sveitarstjórn eða nefnd sveitarfélags sem fer með málefni leikskóla í sveitarfélaginu. Setja þarf markvissar verklagsreglur um slíkt samráð svo umboð leikskólastjóra, til að taka ákvörðun um barnafjölda í leikskólum hverju sinni, verði afdráttarlaust"
Væntanleg reglugerðarbreyting gengur í þveröfuga átt við það sem Kennarasambandið telur mikilvægt fyrir börnin.
Að gefnu tilefni vil ég benda á þriðju grein Barnasáttmála Sameinuðu Þjóðanna. Ég vil varpa ljósi á að þessi breyting á reglugerðinni mun á engan hátt vera börnum til bóta. Með breyttri reglugerð er ekki hægt að láta faglegt mat stjórna barnafjölda leikskólanna. Það er ekki hægt að tryggja að hagsmunir barna séru hafðir að leiðarljósi við ákvarðanir um barnafjölda. Það kemur skýrt fram að með breytingunni er ekki hugað að hagsmunum barna, heldur að hafa áhrif á þjónustustig sveitarfélaga og fjárhagsstöðu.
Barnasáttmáli Sameinuðu Þjóðanna
3. ÞAÐ SEM BARNINU ER FYRIR BESTU
Þegar fullorðnir taka ákvarðanir eiga þeir að hugsa um hvaða áhrif þær hafa á börn og eiga að gera það sem er best fyrir þau. Stjórnvöld eiga að tryggja að foreldrar verndi börn sín og gæti þeirra eða aðrir í þeirra stað þegar þörf er á. Stjórnvöld eiga að sjá til þess að fólk sem ábyrgt er fyrir börnum hafi hagsmuni þeirra alltaf að leiðarljósi og staðir sem ætlaðir eru börnum uppfylli einnig þær skyldur.
Efri texti er eftir Helgu Hreiðarsdóttur.
Neðri texti er eftir Steinunni Reynisdóttur, kt. 280992-3219.
Að lokum, við sem fullorðnir einstaklingar eigum að leyfa börnum að njóta, dafna og þroskast án þess að hugsa um "hvað er ódýrast", við eigum með réttu að fjárfesta í komandi kynslóðum. Börnin eru framtíð okkar allra. Bætum aðstöðu barna, bætum möguleika þeirra til að dafna og þroskast, við eigum ekki að þrengja meira að þeim. Hugsum um lausnir, en ekki í sparnaði þegar kemur að börnum.
Lengjum fæðingarorlofið, án þess að lækka mánaðargreiðslur, 80%.
Ég mótmæli þessu harðlega. Það þarf að finna aðra lausn á þessu vandamáli og það er ekki boðlegt að fjölga börnum á leikskólum.
Það þarf að hækka laun starfsmanna og byggja fleiri leikskóla og eða stækka leikskólana sem eru nú þegar starfandi. Við þurfum að passa vel upp á börnin okkar.
Leikskólastjóri er sérfræðingur í leikskólakennslu og stjórnun menntastofnanna og er best til þess fallinn að meta faglega hverju sinni hversu mörg börn er hægt að veita vistun á hverjum skólavetri. Sveitarstjórn eða nefnd sveitarfélags getur ekki og mun ekki búa að þessari faglegu sérfræðiþekkingu. Núverandi reglugerð er öryggisventill fyrir leikskólastjóra til þess að ráða för um fjölda barna.
ViðhengiÉg tel mjög mikilvægt að sá fagaðili sem ber höfuðábyrgð á velferð barna inna hvers leikskóla hafa vald yfir því hve heildarfjöldi barnanna er. Leikskólastjóri er sá eini sem hefur þá reynslu og þekkingu til að meta hve mörg leikskólabörn rúmast í hverju rými. Leikskólastjóri getur með engu móti tryggt velferð barns þegar heildarfjöldi barna þess leikskóla er kominn til dæmis 10% umfram hámarksfjölda skólans.
Fyrir ári skilaði nefnd á vegum Kennarasambansins frá sér skýrslu um starfsaðstæður í leikskólum. Ein megin tillaga nefndarinnar var eftirfarandi.
"Samkvæmt núgildandi reglugerð um starfsumhverfi leikskóla á leikskólastjóri að taka ákvörðun um fjölda barna, að höfðu samráði við sveitarstjórn eða nefnd sveitarfélags sem fer með málefni leikskóla í sveitarfélaginu. Setja þarf markvissar verklagsreglur um slíkt samráð svo umboð leikskólastjóra, til að taka ákvörðun um barnafjölda í leikskólum hverju sinni, verði afdráttarlaust"
Væntanleg reglugerðarbreyting gengur í þveröfuga átt við það sem Kennarasambandið telur mikilvægt fyrir börnin.
Að gefnu tilefni vil ég benda á þriðju grein Barnasáttmála Sameinuðu Þjóðanna. Ég vil varpa ljósi á að þessi breyting á reglugerðinni mun á engan hátt vera börnum til bóta. Með breyttri reglugerð er ekki hægt að láta faglegt mat stjórna barnafjölda leikskólanna. Það er ekki hægt að tryggja að hagsmunir barna séru hafðir að leiðarljósi við ákvarðanir um barnafjölda. Það kemur skýrt fram að með breytingunni er ekki hugað að hagsmunum barna, heldur að hafa áhrif á þjónustustig sveitarfélaga og fjárhagsstöðu.
Barnasáttmáli Sameinuðu Þjóðanna
3. ÞAÐ SEM BARNINU ER FYRIR BESTU
Þegar fullorðnir taka ákvarðanir eiga þeir að hugsa um hvaða áhrif þær hafa á börn og eiga að gera það sem er best fyrir þau. Stjórnvöld eiga að tryggja að foreldrar verndi börn sín og gæti þeirra eða aðrir í þeirra stað þegar þörf er á. Stjórnvöld eiga að sjá til þess að fólk sem ábyrgt er fyrir börnum hafi hagsmuni þeirra alltaf að leiðarljósi og staðir sem ætlaðir eru börnum uppfylli einnig þær skyldur.
Ég tel mjög mikilvægt að sá fagaðili sem ber höfuðábyrgð á velferð barna inná hvern leikskóla hafi vald yfir því hver heildarfjöldi barnanna er. Leikskólastjóri er sá eini sem hefur þá reynslu og þekkingu til að meta hve mörg leikskólabörn rúmast í hverju rými. Leikskólastjóri getur með engu móti tryggt velferð barns þegar heildarfjöldi barna þess leikskóla er kominn til dæmis 10% umfram hámarksfjölda skólans.
Fyrir ári skilaði nefnd á vegum Kennarasambansins frá sér skýrslu um starfsaðstæður í leikskólum. Ein megin tillaga nefndarinnar var eftirfarandi.
"Samkvæmt núgildandi reglugerð um starfsumhverfi leikskóla á leikskólastjóri að taka ákvörðun um fjölda barna, að höfðu samráði við sveitarstjórn eða nefnd sveitarfélags sem fer með málefni leikskóla í sveitarfélaginu. Setja þarf markvissar verklagsreglur um slíkt samráð svo umboð leikskólastjóra, til að taka ákvörðun um barnafjölda í leikskólum hverju sinni, verði afdráttarlaust"
Væntanleg reglugerðarbreyting gengur í þveröfuga átt við það sem Kennarasambandið telur mikilvægt fyrir börnin.
Að gefnu tilefni vil ég benda á þriðju grein Barnasáttmála Sameinuðu Þjóðanna. Ég vil varpa ljósi á að þessi breyting á reglugerðinni mun á engan hátt vera börnum til bóta. Með breyttri reglugerð er ekki hægt að láta faglegt mat stjórna barnafjölda leikskólanna. Það er ekki hægt að tryggja að hagsmunir barna séru hafðir að leiðarljósi við ákvarðanir um barnafjölda. Það kemur skýrt fram að með breytingunni er ekki hugað að hagsmunum barna, heldur að hafa áhrif á þjónustustig sveitarfélaga og fjárhagsstöðu.
Barnasáttmáli Sameinuðu Þjóðanna
3. ÞAÐ SEM BARNINU ER FYRIR BESTU
Þegar fullorðnir taka ákvarðanir eiga þeir að hugsa um hvaða áhrif þær hafa á börn og eiga að gera það sem er best fyrir þau. Stjórnvöld eiga að tryggja að foreldrar verndi börn sín og gæti þeirra eða aðrir í þeirra stað þegar þörf er á. Stjórnvöld eiga að sjá til þess að fólk sem ábyrgt er fyrir börnum hafi hagsmuni þeirra alltaf að leiðarljósi og staðir sem ætlaðir eru börnum uppfylli einnig þær skyldur.
Ég tel mjög mikilvægt að sá fagaðili sem ber höfuðábyrgð á velferð barna inna hvers leikskóla hafa vald yfir því hve heildarfjöldi barnanna er. Leikskólastjóri er sá eini sem hefur þá reynslu og þekkingu til að meta hve mörg leikskólabörn rúmast í hverju rými. Leikskólastjóri getur með engu móti tryggt velferð barns þegar heildarfjöldi barna þess leikskóla er kominn til dæmis 10% umfram hámarksfjölda skólans.
Fyrir ári skilaði nefnd á vegum Kennarasambansins frá sér skýrslu um starfsaðstæður í leikskólum. Ein megin tillaga nefndarinnar var eftirfarandi.
"Samkvæmt núgildandi reglugerð um starfsumhverfi leikskóla á leikskólastjóri að taka ákvörðun um fjölda barna, að höfðu samráði við sveitarstjórn eða nefnd sveitarfélags sem fer með málefni leikskóla í sveitarfélaginu. Setja þarf markvissar verklagsreglur um slíkt samráð svo umboð leikskólastjóra, til að taka ákvörðun um barnafjölda í leikskólum hverju sinni, verði afdráttarlaust"
Væntanleg reglugerðarbreyting gengur í þveröfuga átt við það sem Kennarasambandið telur mikilvægt fyrir börnin.
Að gefnu tilefni vil ég benda á þriðju grein Barnasáttmála Sameinuðu Þjóðanna. Ég vil varpa ljósi á að þessi breyting á reglugerðinni mun á engan hátt vera börnum til bóta. Með breyttri reglugerð er ekki hægt að láta faglegt mat stjórna barnafjölda leikskólanna. Það er ekki hægt að tryggja að hagsmunir barna séru hafðir að leiðarljósi við ákvarðanir um barnafjölda. Það kemur skýrt fram að með breytingunni er ekki hugað að hagsmunum barna, heldur að hafa áhrif á þjónustustig sveitarfélaga og fjárhagsstöðu.
Barnasáttmáli Sameinuðu Þjóðanna
3. ÞAÐ SEM BARNINU ER FYRIR BESTU
Þegar fullorðnir taka ákvarðanir eiga þeir að hugsa um hvaða áhrif þær hafa á börn og eiga að gera það sem er best fyrir þau. Stjórnvöld eiga að tryggja að foreldrar verndi börn sín og gæti þeirra eða aðrir í þeirra stað þegar þörf er á. Stjórnvöld eiga að sjá til þess að fólk sem ábyrgt er fyrir börnum hafi hagsmuni þeirra alltaf að leiðarljósi og staðir sem ætlaðir eru börnum uppfylli einnig þær skyldur.
Ég tel mjög mikilvægt að sá fagaðili sem ber höfuðábyrgð á velferð barna inna hvers leikskóla hafa vald yfir því hve heildarfjöldi barnanna er. Leikskólastjóri er sá eini sem hefur þá reynslu og þekkingu til að meta hve mörg leikskólabörn rúmast í hverju rými. Leikskólastjóri getur með engu móti tryggt velferð barns þegar heildarfjöldi barna þess leikskóla er kominn til dæmis 10% umfram hámarksfjölda skólans.
Að gefnu tilefni vil ég benda á þriðju grein Barnasáttmála Sameinuðu Þjóðanna. Ég vil varpa ljósi á að þessi breyting á reglugerðinni mun á engan hátt vera börnum til bóta. Með breyttri reglugerð er ekki hægt að láta faglegt mat stjórna barnafjölda leikskólanna. Það er ekki hægt að tryggja að hagsmunir barna séru hafðir að leiðarljósi við ákvarðanir um barnafjölda. Það kemur skýrt fram að með breytingunni er ekki hugað að hagsmunum barna, heldur að hafa áhrif á þjónustustig sveitarfélaga og fjárhagsstöðu.
Barnasáttmáli Sameinuðu Þjóðanna
3. ÞAÐ SEM BARNINU ER FYRIR BESTU
Þegar fullorðnir taka ákvarðanir eiga þeir að hugsa um hvaða áhrif þær hafa á börn og eiga að gera það sem er best fyrir þau. Stjórnvöld eiga að tryggja að foreldrar verndi börn sín og gæti þeirra eða aðrir í þeirra stað þegar þörf er á. Stjórnvöld eiga að sjá til þess að fólk sem ábyrgt er fyrir börnum hafi hagsmuni þeirra alltaf að leiðarljósi og staðir sem ætlaðir eru börnum uppfylli einnig þær skyldur.
Barnasáttmáli Sameinuðu Þjóðanna - ÞAÐ SEM BARNINU ER FYRIR BESTU
Þegar fullorðnir taka ákvarðanir eiga þeir að hugsa um hvaða áhrif þær hafa á börn og eiga að gera það sem er best fyrir þau. Stjórnvöld eiga að tryggja að foreldrar verndi börn sín og gæti þeirra eða aðrir í þeirra stað þegar þörf er á. Stjórnvöld eiga að sjá til þess að fólk sem ábyrgt er fyrir börnum hafi hagsmuni þeirra alltaf að leiðarljósi og staðir sem ætlaðir eru börnum uppfylli einnig þær skyldur.
Af fenginn reynslu treysti ég leikskólastjórnenum betur en sveitarfélögum og borg til að gæta að velferð barna og meta fjölda barna sem æskilegur er fyrir hvert húsnæði. Sjálf á ég barn á leikskólastigi í dag. Eitt er að tryggja börnum leikskólapláss og annað er að tryggja börnum viðunandi pláss og umhverfi þar sem þeim líður vel og þau ná að þroskast og dafna í. Börn eru viðkvæm og þurfa talsmenn sem gæta að velferð þeirra. Undir ofurálagi og miklum þrengslum tel ég að fleiri frávik muni koma fram hjá börnum sem í raun muni aðeins verða til kostnaðarauka hjá sveitarfélögum og borg.
Ég tel mjög mikilvægt að sá fagaðili sem ber höfuðábyrgð á velferð barna inna hvers leikskóla hafa vald yfir því hve heildarfjöldi barnanna er. Leikskólastjóri er sá eini sem hefur þá reynslu og þekkingu til að meta hve mörg leikskólabörn rúmast í hverju rými, ekki einhver sem situr á skrifstofu út í bæ með vítt til veggja og hefur aldrei stigið fæti inná leikskóla. Leikskólastjóri getur með engu móti tryggt velferð barns þegar heildarfjöldi barna þess leikskóla er kominn til dæmis 10% umfram hámarksfjölda skólans. Það þarf önnur úrræði til að leysa leikskólavandann en að fjölga börnum í hverju rými.
Fyrir ári skilaði nefnd á vegum Kennarasambansins frá sér skýrslu um starfsaðstæður í leikskólum. Ein megin tillaga nefndarinnar var eftirfarandi.
"Samkvæmt núgildandi reglugerð um starfsumhverfi leikskóla á leikskólastjóri að taka ákvörðun um fjölda barna, að höfðu samráði við sveitarstjórn eða nefnd sveitarfélags sem fer með málefni leikskóla í sveitarfélaginu. Setja þarf markvissar verklagsreglur um slíkt samráð svo umboð leikskólastjóra, til að taka ákvörðun um barnafjölda í leikskólum hverju sinni, verði afdráttarlaust"
Væntanleg reglugerðarbreyting gengur í þveröfuga átt við það sem Kennarasambandið telur mikilvægt fyrir börnin.
Að gefnu tilefni vil ég benda á þriðju grein Barnasáttmála Sameinuðu Þjóðanna. Ég vil varpa ljósi á að þessi breyting á reglugerðinni mun á engan hátt vera börnum til bóta. Með breyttri reglugerð er ekki hægt að láta faglegt mat stjórna barnafjölda leikskólanna. Það er ekki hægt að tryggja að hagsmunir barna séru hafðir að leiðarljósi við ákvarðanir um barnafjölda. Það kemur skýrt fram að með breytingunni er ekki hugað að hagsmunum barna, heldur að hafa áhrif á þjónustustig sveitarfélaga og fjárhagsstöðu.
Barnasáttmáli Sameinuðu Þjóðanna
3. ÞAÐ SEM BARNINU ER FYRIR BESTU
Þegar fullorðnir taka ákvarðanir eiga þeir að hugsa um hvaða áhrif þær hafa á börn og eiga að gera það sem er best fyrir þau. Stjórnvöld eiga að tryggja að foreldrar verndi börn sín og gæti þeirra eða aðrir í þeirra stað þegar þörf er á. Stjórnvöld eiga að sjá til þess að fólk sem ábyrgt er fyrir börnum hafi hagsmuni þeirra alltaf að leiðarljósi og staðir sem ætlaðir eru börnum uppfylli einnig þær skyldur.
Ég tel mjög mikilvægt að sá fagaðili sem ber höfuðábyrgð á velferð barna inna hvers leikskóla hafa vald yfir því hve heildarfjöldi barnanna er. Leikskólastjóri er sá eini sem hefur þá reynslu og þekkingu til að meta hve mörg leikskólabörn rúmast í hverju rými. Leikskólastjóri getur með engu móti tryggt velferð barns þegar heildarfjöldi barna þess leikskóla er kominn til dæmis 10% umfram hámarksfjölda skólans.
Fyrir ári skilaði nefnd á vegum Kennarasambansins frá sér skýrslu um starfsaðstæður í leikskólum. Ein megin tillaga nefndarinnar var eftirfarandi.
"Samkvæmt núgildandi reglugerð um starfsumhverfi leikskóla á leikskólastjóri að taka ákvörðun um fjölda barna, að höfðu samráði við sveitarstjórn eða nefnd sveitarfélags sem fer með málefni leikskóla í sveitarfélaginu. Setja þarf markvissar verklagsreglur um slíkt samráð svo umboð leikskólastjóra, til að taka ákvörðun um barnafjölda í leikskólum hverju sinni, verði afdráttarlaust"
Væntanleg reglugerðarbreyting gengur í þveröfuga átt við það sem Kennarasambandið telur mikilvægt fyrir börnin.
Að gefnu tilefni vil ég benda á þriðju grein Barnasáttmála Sameinuðu Þjóðanna. Ég vil varpa ljósi á að þessi breyting á reglugerðinni mun á engan hátt vera börnum til bóta. Með breyttri reglugerð er ekki hægt að láta faglegt mat stjórna barnafjölda leikskólanna. Það er ekki hægt að tryggja að hagsmunir barna séru hafðir að leiðarljósi við ákvarðanir um barnafjölda. Það kemur skýrt fram að með breytingunni er ekki hugað að hagsmunum barna, heldur að hafa áhrif á þjónustustig sveitarfélaga og fjárhagsstöðu.
Barnasáttmáli Sameinuðu Þjóðanna
3. ÞAÐ SEM BARNINU ER FYRIR BESTU
Þegar fullorðnir taka ákvarðanir eiga þeir að hugsa um hvaða áhrif þær hafa á börn og eiga að gera það sem er best fyrir þau. Stjórnvöld eiga að tryggja að foreldrar verndi börn sín og gæti þeirra eða aðrir í þeirra stað þegar þörf er á. Stjórnvöld eiga að sjá til þess að fólk sem ábyrgt er fyrir börnum hafi hagsmuni þeirra alltaf að leiðarljósi og staðir sem ætlaðir eru börnum uppfylli einnig þær skyldur.
Ég tel mjög mikilvægt að sá fagaðili sem ber höfuðábyrgð á velferð barna inna hvers leikskóla hafa vald yfir því hve heildarfjöldi barnanna er. Leikskólastjóri er sá eini sem hefur þá reynslu og þekkingu til að meta hve mörg leikskólabörn rúmast í hverju rými. Leikskólastjóri getur með engu móti tryggt velferð barns þegar heildarfjöldi barna þess leikskóla er kominn til dæmis 10% umfram hámarksfjölda skólans.
Það er mjög mikilvægt að fagfólk og stjórnendur leikskólanna hafi ákvörðunarvald um fjölda barna í hverju húsi. Samsetning barnahópa eru ólíkir og oft þarf að taka tilkit til þess, flestir leikskólar eru nú þegar með alltof mörg börn miðað við fermetrafjölda og þeir sem shá þetta og finna mest fyrir eru starfsfólk leikskóla.
Einhver manneskja á skrifstofu út í bæ getur aldrei metið skynsamlega hver fjöldinn á að vera án þess að hafa sjálf starfað í umhverfinu og séð með eigin augum afleiðingarnar af of litlu rými á líðan barna.
Börn eru ekki tölur á blaði, þau eru einstaklingar og á leikskólaaldri er mikilvægasta skeið mótunarára þeirra.
Þetta er afleit pæling, kveðja fyrrum leikskóla starfsmaður sem hætti meðal annars vegna plássleysis sem kom í veg fyrir að hægt væri að sinna þörfum barnanna af þeirri alúð sem þau áttu skilið.
Við gerum athugasemdir við þessa málsgrein í reglugerðinni:
Ákvörðun um fjölda barna og skipulag skólastarfs skal taka mið af samsetningu barnahópsins, dvalartíma barna dag hvern, aldri þeirra og þörfum, samsetningu starfsmannahóps og umfangi sérfræðiþjónustu. Komi til ágreinings um fjölda barna í leikskóla hverju sinni tekur sveitarstjórn ákvörðun.
Sveitarstjórn er allajafna ekki í stakk búin til þess að meta stöðu í hverjum leikskóla fyrir sig þar sem það fólk sem hana skipar eru ekki virkir þátttakendur í starfi leikskóla og hafa ekki þekkingu á eðli starfsins og flóknu starfsumhverfi. Leikskólastjóri, sem sérfræðingur í málefnum leikskólans, ætti því að hafa lokasvarið um fjölda barna út frá þessum þáttum. Sveitarstjórnir ættu að treysta því að leikskólastjórar standi vörð um leikskólastarfið, hag barna og starfsmanna en taki einnig ábyrgð sem starfandi stjórnandi innan sveitarfélagsins og innriti eins mörg börn og starfssemi leikskólans ræður við hverju sinni.
Við andmælum því þessum breytingum og óskum eftir því að gamla reglugerðin fá að halda sér.
Skólastjórnendur leikskólans Bjarkalundar:
Elísabet Karlsdóttir
Telma Ýr Friðriksdóttir
Það að aðilar sem hafa enga reynslu af því að vinna á gólfinu eða þekkingu á starfsaaðstæðum heldur horfa einungis á excel skjalið og peninga eiga ekki að taka slíkar ákvarðanir. Leikskólakennarar hafa barist fyrir fækkun barna á starfsfólk lengi án árangurs en það hefur ekki aðeins með bætt starfsumhverfi og vinnuaðstæður að gera heldur einnig vinnuaðstæður barna. Íslensk börn eiga met í langri viðveru í leikskólum og að vera í undirmönnuðum, hávaðasömu og umhverfi sem hæfir ekki þeirra aldri í alltof langan tíma hlýtur að skila sér í slökum tilfinningaþroska, vanlíðan, kvíða og jafnvel aukningu á hegðunarvanda. Þegar starfsfolk er með færri börn / lægra barngildi þá getur það gefið sér tima til að veita börnum nauðsynlega umhyggju og ýta undir nauðsynlegan þroska og tengsl. En tengslaskortur getur haft langvarandi áhrif á andlegan þroska barna. Fjölgun barna/aukning barngilda er einnig skammtímalausn því til lengri tíma hefur þetta neikvæð kosnaðarsöm áhrif á sveitarfélög og ríki þar sem börn þurfa dýrari og meiri úrræði eða meðferð við ýmsum tilfinninga og hegðunarvanda svo eitthvað sé nefnt síðar meir. Við þurfum að hlúa vel að börnunum okkar og gæta vel að því að troða ekki endalaust inn í leikskóla til að þjóna vinnandi foreldrum og atvinnumarkaðnum.
Börn með serþarfir og kennarar sem sinna þeim eru nú þegar að berjast fyrir stöðugildunum sínum og má það alls ekki minnka. Hegðunarvandi, kvíði, þunglyndi, málþroskaraskanir, fjöltyngi og allar fatlanir og þroskahamlanir eru að aukast og á síðustu árum hefur verið mikil fjölgun barna td með sykursýki og fleira sem þarfnast umönnunar, stuðnings, einstaklingskennslu og fleira. Þetta þarf að standa vörð fyrir ef leikskóli á að vera fyrir alla og það þýðir að þurfi að vera starfsfólk, faglært til að sinna öllum þessum ólíkum þörfum.
Hitt sjónarmiðið er andleg heilsa og kulnun starfsmanna, því með fjölgun barna á starfsfólk er líklegt að leikskólakennurum fjölgi ekki heldur fækki þeim þar sem margir eru nú þegar á barmi kulnunar. Sér í lagi þegar aukin ábyrgð og auknar kröfur vegna ólíkra þarfa barna fylgir ekki aukinn mannskapur eða fjármagn.
Það hlýtur að vera til önnur leið til að auka ábyrgð sveitarfélaga á rekstri án þess að taka traust frá því að skólastjórar geti með réttu ráðið inn og hagrætt fjölda barna eftir því sem best á við hverju sinni.
Hagur barna á að vera leiðarljós okkar sem samfélag því þau eru framtíð okkar sem samfélag. Leikskólar eru þeirra vinnustaður og við verðum að standa vörð um réttindi þeirra sem ekki geta tjáð sig sjálf. Við fullurðna fólkið megum ekki setja þarfir okkar fram yfir þarfir þeirra og við eigum að gefa þeim bestu mögulegu uppeldisaðstæður sem kostur er á svo þau geti þroskast og dafnað.
Ég tel mjög mikilvægt að sá fagaðili sem ber höfuðábyrgð á velferð barna inna hvers leikskóla hafa vald yfir því hve heildarfjöldi barnanna er. Leikskólastjóri er sá eini sem hefur þá reynslu og þekkingu til að meta hve mörg leikskólabörn rúmast í hverju rými. Leikskólastjóri getur með engu móti tryggt velferð barns þegar heildarfjöldi barna þess leikskóla er kominn til dæmis 10% umfram hámarksfjölda skólans.
Fyrir ári skilaði nefnd á vegum Kennarasambansins frá sér skýrslu um starfsaðstæður í leikskólum. Ein megin tillaga nefndarinnar var eftirfarandi.
"Samkvæmt núgildandi reglugerð um starfsumhverfi leikskóla á leikskólastjóri að taka ákvörðun um fjölda barna, að höfðu samráði við sveitarstjórn eða nefnd sveitarfélags sem fer með málefni leikskóla í sveitarfélaginu. Setja þarf markvissar verklagsreglur um slíkt samráð svo umboð leikskólastjóra, til að taka ákvörðun um barnafjölda í leikskólum hverju sinni, verði afdráttarlaust"
Væntanleg reglugerðarbreyting gengur í þveröfuga átt við það sem Kennarasambandið telur mikilvægt fyrir börnin.
Að gefnu tilefni vil ég benda á þriðju grein Barnasáttmála Sameinuðu Þjóðanna. Ég vil varpa ljósi á að þessi breyting á reglugerðinni mun á engan hátt vera börnum til bóta. Með breyttri reglugerð er ekki hægt að láta faglegt mat stjórna barnafjölda leikskólanna. Það er ekki hægt að tryggja að hagsmunir barna séru hafðir að leiðarljósi við ákvarðanir um barnafjölda. Það kemur skýrt fram að með breytingunni er ekki hugað að hagsmunum barna, heldur að hafa áhrif á þjónustustig sveitarfélaga og fjárhagsstöðu.
Barnasáttmáli Sameinuðu Þjóðanna
3. ÞAÐ SEM BARNINU ER FYRIR BESTU
Þegar fullorðnir taka ákvarðanir eiga þeir að hugsa um hvaða áhrif þær hafa á börn og eiga að gera það sem er best fyrir þau. Stjórnvöld eiga að tryggja að foreldrar verndi börn sín og gæti þeirra eða aðrir í þeirra stað þegar þörf er á. Stjórnvöld eiga að sjá til þess að fólk sem ábyrgt er fyrir börnum hafi hagsmuni þeirra alltaf að leiðarljósi og staðir sem ætlaðir eru börnum uppfylli einnig þær skyldur.
Leikskóli er ekki staður til þess að geyma börn á meðan foreldrar eru í vinnu. Þetta er skóli þar sem börnum er kennt ýmislegt varðandi framkomu og félagsfærni. Málþroski og líkamsbeyting æfð og einnig er unnið að undirbúningi fyrir grunnskólanám á elsta stigi leiksskólans.
Það er vanræskla að ætlast til þess að allt of mörg börn geti verið saman í allt of litlu rými með ekki nógu marga kennara til þess að sjá um þarfir hvers og eins nemanda. Jú, vissulega eru þetta mjög ung börn, en þau eru þarna til að læra og þess vegna nota ég orðið nemendur, þó það sé vanalega notað yfir börn og fólk sem eru eldri.
Þau sem vita það best hvernig best er að reka leikskóla eru þau sem vinna á leikskólum og vita hvernig þetta starf virkar, bæði fyrir kennara og nemendur.
Ég tel mjög mikilvægt að sá fagaðili sem ber höfuðábyrgð á velferð barna inna hvers leikskóla hafa vald yfir því hve heildarfjöldi barnanna er. Leikskólastjóri er sá eini sem hefur þá reynslu og þekkingu til að meta hve mörg leikskólabörn rúmast í hverju rými. Leikskólastjóri getur með engu móti tryggt velferð barns þegar heildarfjöldi barna þess leikskóla er kominn til dæmis 10% umfram hámarksfjölda skólans.
Fyrir ári skilaði nefnd á vegum Kennarasambansins frá sér skýrslu um starfsaðstæður í leikskólum. Ein megin tillaga nefndarinnar var eftirfarandi.
"Samkvæmt núgildandi reglugerð um starfsumhverfi leikskóla á leikskólastjóri að taka ákvörðun um fjölda barna, að höfðu samráði við sveitarstjórn eða nefnd sveitarfélags sem fer með málefni leikskóla í sveitarfélaginu. Setja þarf markvissar verklagsreglur um slíkt samráð svo umboð leikskólastjóra, til að taka ákvörðun um barnafjölda í leikskólum hverju sinni, verði afdráttarlaust"
Væntanleg reglugerðarbreyting gengur í þveröfuga átt við það sem Kennarasambandið telur mikilvægt fyrir börnin.
Að gefnu tilefni vil ég benda á þriðju grein Barnasáttmála Sameinuðu Þjóðanna. Ég vil varpa ljósi á að þessi breyting á reglugerðinni mun á engan hátt vera börnum til bóta. Með breyttri reglugerð er ekki hægt að láta faglegt mat stjórna barnafjölda leikskólanna. Það er ekki hægt að tryggja að hagsmunir barna séru hafðir að leiðarljósi við ákvarðanir um barnafjölda. Það kemur skýrt fram að með breytingunni er ekki hugað að hagsmunum barna, heldur að hafa áhrif á þjónustustig sveitarfélaga og fjárhagsstöðu.
Barnasáttmáli Sameinuðu Þjóðanna
3. ÞAÐ SEM BARNINU ER FYRIR BESTU
Þegar fullorðnir taka ákvarðanir eiga þeir að hugsa um hvaða áhrif þær hafa á börn og eiga að gera það sem er best fyrir þau. Stjórnvöld eiga að tryggja að foreldrar verndi börn sín og gæti þeirra eða aðrir í þeirra stað þegar þörf er á. Stjórnvöld eiga að sjá til þess að fólk sem ábyrgt er fyrir börnum hafi hagsmuni þeirra alltaf að leiðarljósi og staðir sem ætlaðir eru börnum uppfylli einnig þær skyldur.
Ég tel mjög mikilvægt að sá fagaðili sem ber höfuðábyrgð á velferð barna inna hvers leikskóla hafa vald yfir því hve heildarfjöldi barnanna er. Leikskólastjóri er sá eini sem hefur þá reynslu og þekkingu til að meta hve mörg leikskólabörn rúmast í hverju rými. Leikskólastjóri getur með engu móti tryggt velferð barns þegar heildarfjöldi barna þess leikskóla er kominn til dæmis 10% umfram hámarksfjölda skólans.
Fyrir ári skilaði nefnd á vegum Kennarasambansins frá sér skýrslu um starfsaðstæður í leikskólum. Ein megin tillaga nefndarinnar var eftirfarandi.
"Samkvæmt núgildandi reglugerð um starfsumhverfi leikskóla á leikskólastjóri að taka ákvörðun um fjölda barna, að höfðu samráði við sveitarstjórn eða nefnd sveitarfélags sem fer með málefni leikskóla í sveitarfélaginu. Setja þarf markvissar verklagsreglur um slíkt samráð svo umboð leikskólastjóra, til að taka ákvörðun um barnafjölda í leikskólum hverju sinni, verði afdráttarlaust"
Væntanleg reglugerðarbreyting gengur í þveröfuga átt við það sem Kennarasambandið telur mikilvægt fyrir börnin.
Að gefnu tilefni vil ég benda á þriðju grein Barnasáttmála Sameinuðu Þjóðanna. Ég vil varpa ljósi á að þessi breyting á reglugerðinni mun á engan hátt vera börnum til bóta. Með breyttri reglugerð er ekki hægt að láta faglegt mat stjórna barnafjölda leikskólanna. Það er ekki hægt að tryggja að hagsmunir barna séru hafðir að leiðarljósi við ákvarðanir um barnafjölda. Það kemur skýrt fram að með breytingunni er ekki hugað að hagsmunum barna, heldur að hafa áhrif á þjónustustig sveitarfélaga og fjárhagsstöðu.
Í stað þess að troða börnum inn á núþegar yfirfullar deildir væri réttara að auka framboð af öðrum umönnunarmöguleikum hvort sem það væru greiðslur svo foreldrar geti verið lengur heima með börnum sínum eða lengra fæðingarorlof. Starf leikskólakennara metið rétt og laun greidd í samræmi við 5 ára háskólanám til að gera það sem raunverulega heillandi starf.
Að lokum skal minna á að Ísland hefur lögfest Barnasáttmála Sameinuðu Þjóðanna. 3gr sáttmálans fjallar um velferð barna.
3. ÞAÐ SEM BARNINU ER FYRIR BESTU
Þegar fullorðnir taka ákvarðanir eiga þeir að hugsa um hvaða áhrif þær hafa á börn og eiga að gera það sem er best fyrir þau. Stjórnvöld eiga að tryggja að foreldrar verndi börn sín og gæti þeirra eða aðrir í þeirra stað þegar þörf er á. Stjórnvöld eiga að sjá til þess að fólk sem ábyrgt er fyrir börnum hafi hagsmuni þeirra alltaf að leiðarljósi og staðir sem ætlaðir eru börnum uppfylli einnig þær skyldur.
Hér fyrir neðan er umsögn frá leikskólakennara sem eg hefði ekki getað orðað betur. Hugsum fyrst og fremst um börnin, tengslamyndun og stefnum á barnvænna samfélag. Setjum pening í fyrstu ár barnanna, veitum þeim öryggi og látum menntað fagfólk á þessu sviði taka mikilvægar ákvarðanir um hvað er þeim fyrir bestu. Ef þetta verður samþykkt þá er þetta skref í vitlausa átt í örvæntingu til þess að koma sem flestum börnum að. Finnum aðrar leiðir.
Ég tel mjög mikilvægt að sá fagaðili sem ber höfuðábyrgð á velferð barna inna hvers leikskóla hafa vald yfir því hve heildarfjöldi barnanna er. Leikskólastjóri er sá eini sem hefur þá reynslu og þekkingu til að meta hve mörg leikskólabörn rúmast í hverju rými. Leikskólastjóri getur með engu móti tryggt velferð barns þegar heildarfjöldi barna þess leikskóla er kominn til dæmis 10% umfram hámarksfjölda skólans.
Að gefnu tilefni vil ég benda á þriðju grein Barnasáttmála Sameinuðu Þjóðanna. Ég vil varpa ljósi á að þessi breyting á reglugerðinni mun á engan hátt vera börnum til bóta. Með breyttri reglugerð er ekki hægt að láta faglegt mat stjórna barnafjölda leikskólanna. Það er ekki hægt að tryggja að hagsmunir barna séru hafðir að leiðarljósi við ákvarðanir um barnafjölda. Það kemur skýrt fram að með breytingunni er ekki hugað að hagsmunum barna, heldur að hafa áhrif á þjónustustig sveitarfélaga og fjárhagsstöðu.
Barnasáttmáli Sameinuðu Þjóðanna
3. ÞAÐ SEM BARNINU ER FYRIR BESTU
Þegar fullorðnir taka ákvarðanir eiga þeir að hugsa um hvaða áhrif þær hafa á börn og eiga að gera það sem er best fyrir þau. Stjórnvöld eiga að tryggja að foreldrar verndi börn sín og gæti þeirra eða aðrir í þeirra stað þegar þörf er á. Stjórnvöld eiga að sjá til þess að fólk sem ábyrgt er fyrir börnum hafi hagsmuni þeirra alltaf að leiðarljósi og staðir sem ætlaðir eru börnum uppfylli einnig þær skyldur.
Sem fyrrverandi starfsmaður í leikskóla vil ég benda á að fjöldi barna á hverri deild er aðaláhrifaþáttur á álag starfsfólks deildarinnar. Burtséð frá þörfum barnanna (sem vikið er að hér að neðan) þá gengur þessi aðgerð þvert á yfirlýsingar um bætta vinnuaðstæður leikskólastarfsfólks. Borgið þeim betur og bjóðið greiðslur til foreldra sem vilja vera lengur heima, þá ættu pláss að losna og hæft fólk myndi laðast að starfinu og haldast í starfi.
Ég tel mjög mikilvægt að sá fagaðili sem ber höfuðábyrgð á velferð barna inna hvers leikskóla hafa vald yfir því hve heildarfjöldi barnanna er. Leikskólastjóri er sá eini sem hefur þá reynslu og þekkingu til að meta hve mörg leikskólabörn rúmast í hverju rými. Leikskólastjóri getur með engu móti tryggt velferð barns þegar heildarfjöldi barna þess leikskóla er kominn til dæmis 10% umfram hámarksfjölda skólans.
Fyrir ári skilaði nefnd á vegum Kennarasambansins frá sér skýrslu um starfsaðstæður í leikskólum. Ein megin tillaga nefndarinnar var eftirfarandi.
"Samkvæmt núgildandi reglugerð um starfsumhverfi leikskóla á leikskólastjóri að taka ákvörðun um fjölda barna, að höfðu samráði við sveitarstjórn eða nefnd sveitarfélags sem fer með málefni leikskóla í sveitarfélaginu. Setja þarf markvissar verklagsreglur um slíkt samráð svo umboð leikskólastjóra, til að taka ákvörðun um barnafjölda í leikskólum hverju sinni, verði afdráttarlaust"
Væntanleg reglugerðarbreyting gengur í þveröfuga átt við það sem Kennarasambandið telur mikilvægt fyrir börnin.
Að gefnu tilefni vil ég benda á þriðju grein Barnasáttmála Sameinuðu Þjóðanna. Ég vil varpa ljósi á að þessi breyting á reglugerðinni mun á engan hátt vera börnum til bóta. Með breyttri reglugerð er ekki hægt að láta faglegt mat stjórna barnafjölda leikskólanna. Það er ekki hægt að tryggja að hagsmunir barna séru hafðir að leiðarljósi við ákvarðanir um barnafjölda. Það kemur skýrt fram að með breytingunni er ekki hugað að hagsmunum barna, heldur að hafa áhrif á þjónustustig sveitarfélaga og fjárhagsstöðu.
Barnasáttmáli Sameinuðu Þjóðanna
3. ÞAÐ SEM BARNINU ER FYRIR BESTU
Þegar fullorðnir taka ákvarðanir eiga þeir að hugsa um hvaða áhrif þær hafa á börn og eiga að gera það sem er best fyrir þau. Stjórnvöld eiga að tryggja að foreldrar verndi börn sín og gæti þeirra eða aðrir í þeirra stað þegar þörf er á. Stjórnvöld eiga að sjá til þess að fólk sem ábyrgt er fyrir börnum hafi hagsmuni þeirra alltaf að leiðarljósi og staðir sem ætlaðir eru börnum uppfylli einnig þær skyldur.
Ég tel mjög mikilvægt að sá fagaðili sem ber höfuðábyrgð á velferð barna inna hvers leikskóla hafa vald yfir því hve heildarfjöldi barnanna er. Leikskólastjóri er sá eini sem hefur þá reynslu og þekkingu til að meta hve mörg leikskólabörn rúmast í hverju rými. Leikskólastjóri getur með engu móti tryggt velferð barns þegar heildarfjöldi barna þess leikskóla er kominn til dæmis 10% umfram hámarksfjölda skólans.
Fyrir ári skilaði nefnd á vegum Kennarasambansins frá sér skýrslu um starfsaðstæður í leikskólum. Ein megin tillaga nefndarinnar var eftirfarandi.
"Samkvæmt núgildandi reglugerð um starfsumhverfi leikskóla á leikskólastjóri að taka ákvörðun um fjölda barna, að höfðu samráði við sveitarstjórn eða nefnd sveitarfélags sem fer með málefni leikskóla í sveitarfélaginu. Setja þarf markvissar verklagsreglur um slíkt samráð svo umboð leikskólastjóra, til að taka ákvörðun um barnafjölda í leikskólum hverju sinni, verði afdráttarlaust"
Væntanleg reglugerðarbreyting gengur í þveröfuga átt við það sem Kennarasambandið telur mikilvægt fyrir börnin.
Að gefnu tilefni vil ég benda á þriðju grein Barnasáttmála Sameinuðu Þjóðanna. Ég vil varpa ljósi á að þessi breyting á reglugerðinni mun á engan hátt vera börnum til bóta. Með breyttri reglugerð er ekki hægt að láta faglegt mat stjórna barnafjölda leikskólanna. Það er ekki hægt að tryggja að hagsmunir barna séru hafðir að leiðarljósi við ákvarðanir um barnafjölda. Það kemur skýrt fram að með breytingunni er ekki hugað að hagsmunum barna, heldur að hafa áhrif á þjónustustig sveitarfélaga og fjárhagsstöðu.
Barnasáttmáli Sameinuðu Þjóðanna
3. ÞAÐ SEM BARNINU ER FYRIR BESTU
Þegar fullorðnir taka ákvarðanir eiga þeir að hugsa um hvaða áhrif þær hafa á börn og eiga að gera það sem er best fyrir þau. Stjórnvöld eiga að tryggja að foreldrar verndi börn sín og gæti þeirra eða aðrir í þeirra stað þegar þörf er á. Stjórnvöld eiga að sjá til þess að fólk sem ábyrgt er fyrir börnum hafi hagsmuni þeirra alltaf að leiðarljósi og staðir sem ætlaðir eru börnum uppfylli einnig þær skyldur.
Sara-Yvonne Ingþórsdóttir
Ég tel mjög mikilvægt að sá fagaðili sem ber höfuðábyrgð á velferð barna inna hvers leikskóla hafa vald yfir því hve heildarfjöldi barnanna er. Leikskólastjóri er sá eini sem hefur þá reynslu og þekkingu til að meta hve mörg leikskólabörn rúmast í hverju rými. Leikskólastjóri getur með engu móti tryggt velferð barns þegar heildarfjöldi barna þess leikskóla er kominn til dæmis 10% umfram hámarksfjölda skólans.
Fyrir ári skilaði nefnd á vegum Kennarasambansins frá sér skýrslu um starfsaðstæður í leikskólum. Ein megin tillaga nefndarinnar var eftirfarandi.
"Samkvæmt núgildandi reglugerð um starfsumhverfi leikskóla á leikskólastjóri að taka ákvörðun um fjölda barna, að höfðu samráði við sveitarstjórn eða nefnd sveitarfélags sem fer með málefni leikskóla í sveitarfélaginu. Setja þarf markvissar verklagsreglur um slíkt samráð svo umboð leikskólastjóra, til að taka ákvörðun um barnafjölda í leikskólum hverju sinni, verði afdráttarlaust"
Væntanleg reglugerðarbreyting gengur í þveröfuga átt við það sem Kennarasambandið telur mikilvægt fyrir börnin.
Að gefnu tilefni vil ég benda á þriðju grein Barnasáttmála Sameinuðu Þjóðanna. Ég vil varpa ljósi á að þessi breyting á reglugerðinni mun á engan hátt vera börnum til bóta. Með breyttri reglugerð er ekki hægt að láta faglegt mat stjórna barnafjölda leikskólanna. Það er ekki hægt að tryggja að hagsmunir barna séru hafðir að leiðarljósi við ákvarðanir um barnafjölda. Það kemur skýrt fram að með breytingunni er ekki hugað að hagsmunum barna, heldur að hafa áhrif á þjónustustig sveitarfélaga og fjárhagsstöðu.
Barnasáttmáli Sameinuðu Þjóðanna
3. ÞAÐ SEM BARNINU ER FYRIR BESTU
Þegar fullorðnir taka ákvarðanir eiga þeir að hugsa um hvaða áhrif þær hafa á börn og eiga að gera það sem er best fyrir þau. Stjórnvöld eiga að tryggja að foreldrar verndi börn sín og gæti þeirra eða aðrir í þeirra stað þegar þörf er á. Stjórnvöld eiga að sjá til þess að fólk sem ábyrgt er fyrir börnum hafi hagsmuni þeirra alltaf að leiðarljósi og staðir sem ætlaðir eru börnum uppfylli einnig þær skyldur.
Sem foreldri þriggja barna, þar af eins á fyrsta ári, mótmæli ég flutningi á ákvörðunarvaldi á fjölda barna á leikskóladeild. Sú ákvörðun á ađ vera fagfólks og hvers leikskóla fyrir sig. Sérstaklega á sama tíma og verið er að hleypa yngri og yngri börnum inn á leikskólana. Það þarf ađ vanda sérstaklega móttöku 12-24 mánaða gamalla barna, þau þurfa annarskonar rými, vernd og umönnun. Meiri fóstrun og rólegt rými, fá að tengjast færri manneskjum betur, vera innan um færri börn og flórur á meðan ónæmiskerfið er í mótun og svo margt fleira sem hafa ber í huga. Ég myndi vilja max 5-10 börn á deild með þann aldur.
Ég tek undir allar áhyggjur samtakanna Meðvitaðir foreldrar - Virðing í uppeldi, Fyrstu fimm sem og annarra RIE foreldra og tek undir brýningu fræđimanna á borð við Sæunni Kjartansdóttur.
Fyrir þá sem vilja senda inn umsögn til þess að mótmæla þessum breytingum má notast við mín rök. Þennan texta má nota svona, breyta að vild eða bæta við hann.
Ég tel mjög mikilvægt að sá fagaðili sem ber höfuðábyrgð á velferð barna inna hvers leikskóla hafa vald yfir því hve heildarfjöldi barnanna er. Leikskólastjóri er sá eini sem hefur þá reynslu og þekkingu til að meta hve mörg leikskólabörn rúmast í hverju rými. Leikskólastjóri getur með engu móti tryggt velferð barns þegar heildarfjöldi barna þess leikskóla er kominn til dæmis 10% umfram hámarksfjölda skólans.
Fyrir ári skilaði nefnd á vegum Kennarasambansins frá sér skýrslu um starfsaðstæður í leikskólum. Ein megin tillaga nefndarinnar var eftirfarandi.
"Samkvæmt núgildandi reglugerð um starfsumhverfi leikskóla á leikskólastjóri að taka ákvörðun um fjölda barna, að höfðu samráði við sveitarstjórn eða nefnd sveitarfélags sem fer með málefni leikskóla í sveitarfélaginu. Setja þarf markvissar verklagsreglur um slíkt samráð svo umboð leikskólastjóra, til að taka ákvörðun um barnafjölda í leikskólum hverju sinni, verði afdráttarlaust"
Væntanleg reglugerðarbreyting gengur í þveröfuga átt við það sem Kennarasambandið telur mikilvægt fyrir börnin.
Að gefnu tilefni vil ég benda á þriðju grein Barnasáttmála Sameinuðu Þjóðanna. Ég vil varpa ljósi á að þessi breyting á reglugerðinni mun á engan hátt vera börnum til bóta. Með breyttri reglugerð er ekki hægt að láta faglegt mat stjórna barnafjölda leikskólanna. Það er ekki hægt að tryggja að hagsmunir barna séru hafðir að leiðarljósi við ákvarðanir um barnafjölda. Það kemur skýrt fram að með breytingunni er ekki hugað að hagsmunum barna, heldur að hafa áhrif á þjónustustig sveitarfélaga og fjárhagsstöðu.
Barnasáttmáli Sameinuðu Þjóðanna
3. ÞAÐ SEM BARNINU ER FYRIR BESTU
Þegar fullorðnir taka ákvarðanir eiga þeir að hugsa um hvaða áhrif þær hafa á börn og eiga að gera það sem er best fyrir þau. Stjórnvöld eiga að tryggja að foreldrar verndi börn sín og gæti þeirra eða aðrir í þeirra stað þegar þörf er á. Stjórnvöld eiga að sjá til þess að fólk sem ábyrgt er fyrir börnum hafi hagsmuni þeirra alltaf að leiðarljósi og staðir sem ætlaðir eru börnum uppfylli einnig þær skyldur.
Væntanleg reglugerðarbreyting gengur þvert á það sem sérfræðingar í málefnum barna telja mikilvægast fyrir börn, eins og sjá má í skýrslu um vinnuumhverfi barna og fullorðinna í leikskólum:
https://www.ki.is/media/dutfrzzr/lokask%C3%BDrsla-starfsh%C3%B3ps-fsl-og-flokt21.pdf?fbclid=IwAR0OuuVhhcrkSSgQQCEdB1LAKoTzdIZKPaNECNCKItm5rjHyglk-yLzoPhE
Ábyrgð á velferð og góðum hag barna liggur innan leikskólans, eins og sjá má í lögum um leikskóla, og verður leikskólastjóri að geta tryggt hana - meðal annars út frá fjölda barna. Þegar heildarfjöldi barna er kominn umfram það sem húsrými býður upp á og/eða fjöldi starfsfólks ræður við, er ekki hægt að ábyrgjast velferð barna og gæði menntunar þeirra. Að ýmsu er að hugsa í þessu samhengi. Líðan barna litast af því umhverfi sem þau eru í og stórir barnahópar hafa neikvæð áhrif á líðan þeirra og þroska. Þá þarf einnig að hafa í huga að mikið er af ófaglærðu starfsfólki í leikskólum sem er ekki hægt að leggja að jöfnu við þekkingu og faglegt starf kennara. Í þessu samhengi skiptir samsetning barnahóps einnig máli. Rýna þarf því í fleiri þætti en "bara" fermetratölur og fjöldatölur barna og starfsfólks á blaði þegar verið er að taka ákvarðanir um fjölda barna til að velferð þeirra og gæði í leikskólastarfi sé tryggt. Því er nauðsynlegt að treysta þekkingu og mati leikskólastjóra þegar kemur að því að ákveða barnafjölda í hverjum leikskóla.
Leikskólastjóri er sá aðili sem þekkir húsrými, samsetningu starfsmanna- og barnahóps best - en ekki starfsfólk sveitarfélagsins. Leikskólastjóri er því sá eini sem er hæfur til að taka ákvörðun um fjölda barna og gera það áfram í samráði við sveitarfélögin, eins og hefur verið. Að mér vitandi hefur þetta samstarf gengið ágætlega, nema þegar sveitarfélög ganga of langt í pressu á leikskólastjórnendur að taka við börnum. Færst þetta vald alfarið í hendur sveitarfélaga tel ég því miður að aðrir þættir en hagsmunir barna og faglegs leikskólastarfs verði þeir sem mestu ráða.
Með þessari breytingartillögu er hvorki verið að huga að hagsmunum barna né verið með faglega starfshætti leikskóla í huga, heldur er einungis verið að reyna að mæta vandamálum um dagvistun. Þetta er ekki leiðin til að leysa þann vanda þar sem þessi tillaga mun styðja enn frekar við flótta kennara af leikskólastiginu þegar það verður komið inn of mikið af börnum miðað við það sem þarf til að tryggja gæði í leikskólastarfi og velferð barna. Stjórnvöld ættu að standa vörð um faglegt og gott leikskólastarf og treysta leikskólastjórnendum til að taka ákvarðanir út frá hagsmunum barna.
Virðingarfyllst
Þórey H. Jónsdóttir
Nefndasvið Alþingis
Allsherjar- og menntamálanefnd
Austurstræti 8-10
150 Reykjavík
Reykjavík, 1.9.2022
Efni: Umsögn Félags stjórnenda í leikskólum (FSL) og Félags leikskólakennara (FL) um drög að breytingu á reglugerð um starfsumhverfi leikskóla, nr. 655/2009
FSL og FL harma að nánast var gengið framhjá félögunum við vinnslu og kynningu þessara draga. Um leið árétta félögin að fagleg umræða um breytingar sem þessar er nauðsynleg ekki síst vegna áhrifa breytinganna á menntun, velferð og þroska nemenda á fyrsta skólastiginu. Fagleg umræða um skólamál á sér aldrei stað án kennara og stjórnenda skóla.
Fjöldi nemenda í leikskólum takmarkast við rými leikskólans. Samkvæmt reglum 581/1995 um húsnæði vinnustaða frá Vinnueftirlitinu þarf að taka tillit til lágmarks vinnurýmis sem hver starfsmaður þarf, húsgagna og húsbúnaðar og að auki þarf að huga að því rými sem börnin þurfa til leiks og náms. Einnig þarf samkvæmt reglugerð 655/2009 að taka tillit til stoðtækja barna fyrir utan þá lágmarksaðstöðu sem talin er upp í 5. gr. reglugerðarinnar. Fjöldinn má aldrei verða meiri en reglur Vinnueftirlitsins segja til um samkvæmt útreikningum.
Samráð sveitastjórna við stjórnendur er nauðsynlegt svo faglegt starf skólastigsins verði eins og best verður á kosið. Í 1. mgr. 6. gr. núgildandi reglugerðar um starfsumhverfi leikskóla nr. 655/2009 er kveðið á um að leikskólastjóri „að höfðu samráði við sveitarstjórn eða nefnd sveitarfélags sem fer með málefni leikskóla í sveitarfélaginu, sbr. 2. mgr. 4. gr. laga nr. 90/2008 um leikskóla og starfsfólk leikskóla, tekur ákvörðun um fjölda nemenda í leikskóla hverju sinni.“ Reglugerðin kveður á um samráð sveitarstjórna og stjórnenda. Faglega þekkingu stjórnenda ætti ekki að vanmeta við ákvörðun á fjölda nemenda. Velferð starfsfólks og nemenda verður ekki tryggð án faglegrar þekkingar stjórnanda sem ber lagalega ábyrgð á heilbrigði vinnuumhverfis leikskóla.
Samkvæmt lögum ber stjórnandi ábyrgð á velferð starfsfólks og nemenda. Því til stuðnings má benda á 13. gr. laga um aðbúnað, hollustuhætti og öryggi á vinnustöðum nr. 46/1980 þar sem atvinnurekandi skal tryggja að gætt sé fyllsta öryggis og góðs aðbúnaðar og hollustuhátta á vinnustað. Einnig skv. 12. gr. sömu laga telst atvinnurekandi sá sem umsjón hefur með starfseminni, sé um opinberan rekstur að ræða. Það er því lagaleg ábyrgð stjórnanda leikskóla en ekki sveitastjórna að velferð allra á vinnustað sé gætt.
Leikskólastjóri er forstöðumaður viðkomandi stofnunar, stjórnar daglegum rekstri og starfi leikskóla og gætir þess að leikskólastarf sé í samræmi við lög, reglugerðir, aðalnámskrá leikskóla, skólanámskrá og önnur gildandi fyrirmæli. Það er því á ábyrgð leikskólastjóra að taka ákvörðun um fjölda barna í þeim leikskóla sem hann stjórnar. Viðkomandi sveitarfélag hefur því ekki einhliða vald og má ekki fá vald til þess að taka fram fyrir hendur leikskólastjóra og taka ákvörðun um að fjöldi barna skuli vera meiri en faglegt mat hans kveður á um.
Samkvæmt niðurstöðum könnunar, sem starfshópur FL og FSL gerði í upphafi árs 2021 og birtist í skýrslu hópsins í september það ár, kom í ljós að samráð við leikskólastjóra vegna fjölda nemenda er nú þegar mismikið eftir sveitarfélögum. Samráð var minnst í stærstu sveitarfélögunum og samráðsfundir fáir. Ennfremur kom í ljós að fagleg rök og sérfræðiþekking leikskólastjóra fyrir fjölda nemenda í stærstu sveitarfélögunum voru of oft virt að vettugi.
Nokkuð er um að sveitarfélög reyni að hunsa faglegt mat leikskólastjóra byggt á reglum 581/1995 um húsnæði vinnustaða frá Vinnueftirlitinu. Sveitarfélög sem leggja ofuráherslu á að koma sem flestum börnum að í leikskólum og stytta um leið biðlista virðast hafa takmarkaðan skilning á velferð barna. Í leikskólum þarf að vera nægilega margt starfsfólk, þar þarf að starfa ákveðinn fjöldi kennara og þar þarf rými að vera nægilegt fyrir hvert barn. Einbeittur vilji allra sveitarfélaga að stækka kerfið og það á ofurhraða er ekki að auka gæði leikskólanáms né bæta starfsaðstæður barna og kennara í leikskólum. Pólitísk stefna vegna kosningaloforða sem ekki er hægt að uppfylla kemur því í veg fyrir að velferð nemenda sé höfð að leiðarljósi og um leið gengið freklega á réttindi þeirra. Því er afar mikilvægt að sveitarfélög fái ekki heimild til að taka lokaákvörðun um fjölda barna í leikskólum hverju sinni. Ákvarðanir um fjölda barna verða að vera teknar út frá málefnalegum forsendum þar sem velferð barna er höfð að leiðarljósi en skv. 1. gr. barnalaga nr. 76/2003 skal það sem barni er fyrir bestu ávallt hafa forgang þegar teknar eru ákvarðanir um málefni þess. Þá mega sveitarfélög ekki fá rýmri heimild til að fara gegn núgildandi reglugerð um starfsumhverfi leikskóla nr. 655/2009. Ljóst er að leikskólastjóri er sá sem þekkir þá stofnun sem hann stýrir best allra, hann þekkir nemendahópinn, hverjir hafa sérþarfir sem taka þarf tillit til og húsnæðið og því má ekki draga úr vægi hans við töku á ákvörðun um fjölda barna í þeim leikskóla sem viðkomandi leikskólastjóri stýrir.
Félag leikskólakennara og Félag stjórnenda í leikskólum mótmæla því harðlega að sveitarstjórnir fái að eiga lokaorðið við ákvarðanatöku um fjölda nemenda í leikskólum. Eins hafna félögin því alfarið að með þessari breytingu sé verið að framkvæma vilja löggjafans frá árinu 2008. Engin gögn styðja þá fullyrðingu. Að þessu sögðu óska félögin þess að verða boðuð til fundar við allsherjar- og menntamálanefnd þegar málið verður tekið til umræðu.
F.h. stjórna Félags leikskólakennara og Félags stjórnenda leikskóla
Haraldur F. Gíslason, formaður Félags leikskólakennara
Sigurður Sigurjónsson, formaður Félags stjórnenda leikskóla
ViðhengiVegna hugsanlegra breytinga á reglugerð um starfsumhverfi leikskóla þar sem verið er að taka ákvörðunarvaldið af leikskólastjórum varðandi fjölda barna í leikskólum. Lýsi ég yfir miklum áhyggjum af þessari breytingu og er alfarið á móti henni. Starfsumhverfi leikskólakennara er nú þegar þröngum stakki sniðið og ekki vænlegt að þrengja ennfremur að börnum og starfsfólki.
Undirrituð er starfandi sviðstjóri í leikskóla
Vandamálið er ekki bara of fáar leikskólabyggingar og þá of fá leikskólapláss heldur mannekla á leikskólum. Allar aðgerðir sem stuðla að verra starfsumhverfi í leikskólum er líklegar til að auka manneklu. Hugmyndin að troða fleiri börnum í takmarkað rými stuðlar að auknu álagi á bæði börn og starfsfólk og ýtir þar af leiðandi undir mönnunarvandann.
Skólastjórnendur eru sérfræðingar í starfsemi sinnar stofnunar og því best til þess fallnir að meta þolmörk hennar hvað varðar fjölda nemenda, en hann getur verið breytilegur milli ára allt eftir samsetningu barnahópsins hverju sinni. það ætti því að vera í höndum skólastjórnenda að ákveða fjölda nemenda í sinni stofnun hverju sinni
Umsögn frá formanni Fyrstu fimm – hagsmunafélag foreldra og fagaðila um fyrstu fimm ár í lífi barna.
Samkvæmt 9. grein laga um leikskóla (nr. 90/2008) er foreldrum skylt að vernda hagsmuni barna sinna í leikskóla. Sem hagsmunafélag foreldra sem hafa það að leiðarljósi að hlusta á og framfylgja því sem fagaðilar mæla með að sé best fyrir börn á viðkvæmum aldri, viljum við mótmæla harðlega þeim breytingum sem lagðar eru fram hér. Þetta er sérstaklega alvarlegt í ljósi þess að rými á barn og fjöldi barna á deild er nú þegar umfram það sem okkar helstu fagaðilar mæla með.
Samkvæmt skýrslu Kennarasambands Íslands frá árinu 2021 sem unnin var af faghóp frá Félagi leikskólakennara og Félags stjórnenda í leikskólum kemur fram að "Samkvæmt núgildandi reglugerð um starfsumhverfi leikskóla á leikskólastjóri að taka ákvörðun um fjölda barna, að höfðu samráði við sveitarstjórn eða nefnd sveitarfélags sem fer með málefni leikskóla í sveitarfélaginu. Setja þarf markvissar verklagsreglur um slíkt samráð svo umboð leikskólastjóra, til að taka ákvörðun um barnafjölda í leikskólum hverju sinni, verði afdráttarlaust".
Með því að fara þvert á þessar ráðleggingar og að færa ákvörðunarvald til sveitafélaga, sem hafa mjög takmarkaða þekkingu á þörfum ungra barna, er verið að grafa undan faglegri þekkingu leikskólastjórnenda og leikskólastarfsmanna. Þetta eru fagaðilarnir sem starfar með börnunum og skilja best þarfir þeirra.
Í Barnasáttmála Sameinuðu þjóðanna kemur fram að ávallt skulu hagsmunir barna vera í öndvegi í allri ákvarðanatöku er að þeim lúta og krefjumst við þess að fagaðilum verði gefið það vald að ákvarða hvað er best fyrir börnin okkar.
Foreldrar vilja það sem er best fyrir börnin og erum við því gríðarlega mikilvægur hagsmunahópur þegar ræða á svo afdrifaríkar breytingar á lögunum. Þetta er með öllu óásættanlegt.
Vegna hugsanlegra breytinga á reglugerð um starfsumhverfi leikskóla þar sem verið er að taka ákvörðunarvaldið af leikskólastjórum varðandi fjölda barna í leikskólum. Lýsi ég yfir miklum áhyggjum af þessari breytingu og er alfarið á móti henni. Starfsumhverfi leikskólakennara er nú þegar þröngum stakki sniðið og ekki vænlegt að þrengja ennfremur að börnum og starfsfólki.
Undirrituð er Deildastjóri með Be.d. í leikskólakennarafræðum
Góðan dag
Ég óska eftir rökstuðning fyrir því hvers vegna þessi hugmynd að breytingu á reglugerð um starfsumhverfi leikskóla nr. 655/2009, er gerð? Þá undrast ég mjög hvers vegna ekki voru sendar upplýsingar né tilkynningar til KÍ, FSL og FL um að þetta stæði til. Eins voru þessi félög ekki beðin um að skila umsögn eins og vaninn er. Ánægjulegt er að fá rökstuðning um þetta atriði einnig.
Í áratugi hafa verið gerðar breytingar á lögum og reglugerðum sem jafnt og þétt hafa fjölgað börnum í rými í leikskólum sem nú þegar er orðið allt of lítið. En síðustu ár hefur kveðið nýjan bjartari tón. Ákveðið hefur verið að vinna að bættu starfsumhverfi í leikskóla, börnum sem starfsfólki til heilla. Eitt af því sem aðilar hafa verið sammála um er að fækka börnum í hóp/deild. Rannsóknir sýna að þetta atriði er mjög mikilvægt að stíga fyrir börn á leikskólaaldri. Máli mínu til stuðnings visa ég í punkta sem er í fylgiskjali úr bók, Sæunnar Kjartansdóttur: “Árin sem engin man. Áhrif frumbernskunar á börn og fullorðna. “
Samkvæmt mínum skilningi felur breytingin í sér að ákvörðunarvald um fjölda barna í leikskólum er færð frá sérfræðingi leikskólans, leikskólastjóra og nær alfarið yfir til rekstraraðila. Það þykir mér mjög slæm þróun. Þá óttast ég að rekstraraðilar horfi mest á umsóknarlista og þörfina fyrir að koma fleirum börnum að í leikskóla. En hugi minna að samsetningu barnahópsins, hvernig húsnæðið rúmar barnafjöldann eða hvort aldur barnanna skipti máli þegar stærð hópsins á deildinni er ákveðinn.
Leikskólastjórar eru með bestu þekkinguna að mínu mati til að finna út í samráði við aðra fagaðlila og rekstraaðila, hver fjöldinn skal vera hverju sinni. Þá óttast ég einnig að það sem nú þegar hefur verið bætt varðandi umhverfi barna í leikskólum, fari til baka. Ég vona innilega að hætt verði við þessa hugmynd um breytingu á reglugerð um starfsumhverfi leikskóla nr. 655/2009, börnum í leikskólum landsins til heilla.
Viðhengi
Skólastjórnendur eru sérfræðingar í starfsemi sinnar stofnunar og því best til þess fallnir að meta þolmörk hennar hvað varðar fjölda nemenda, en hann getur verið breytilegur milli ára allt eftir samsetningu nemendahópsins hverju sinni. það ætti því að vera í höndum skólastjórnenda að ákveða fjölda nemenda í sinni stofnun hverju sinni
Athygli mín var vakin á meðfylgjandi drögum að breytingum á reglugerð um starfsemi leikskóla sem verða að teljast afar hæpin og hættuleg. Með því að ákvörðunarvald um fjölda barna á deildum leikskóla færðist til sveitarfélaganna væri auðsjáanlegur freistnivandi kominn til að vera. Sveitarfélög verða fyrir miklum þrýstingi um að bæta úr og stytta biðlista barna inn á leikskóla og líklegt að fjöldinn myndi fara umfram það sem leikskólinn og fólkið sem þar lifir og starfar á daginn þolir í reynd. Mun nærtækar er að gefa leikskólastjórnendum valdið til að meta hvort deildir þoli að bæta við börnum - hvort rýmið dugi til þess, fjöldi starfsmanna og hæfni þeirra og börnin sem fyrir eru.
Ég hvet því mennta- og barnamálaráðuneytið til að staldra hér við og láta ekki undan þrýstingi sveitarfélaganna hvað þetta varðar. Nærtækara er að sveitarfélögin hafi með höndum það verkefni að finna landsvæði undir fleiri leikskóla, standa vel að hönnun þeirra og spá fyrir um fólksfjöldaþróun í hverju hverfi. En ekki að þau geti hlutast til um hvernig skipað er innanhúss í leikskólanum.
Börn þurfa að geta leikið sér, þurfa að geta fengið frið fyrir of miklu áreiti og það engan veginn hægt að ákveða það utan leikskólans hve mikið pláss hver barnahópur þarf hverju sinni. Það þarf að skoða hópinn af fagmönnum, ekki skrifstofufólki, þó það vinni mögulega hugsanlega á skólaskrifstofu, hve mikið rými þarf til leiks, persónulegra þarfa og öryggis einstaklinga. Fagmennirnir þurfa að vera þeir sem eru með börnunum og vinna í rýminu, þekkja það og takmarkanir þess.
Efni: Umsögn Heimili og skóla – Landssamtaka foreldra um drög að breytingu á reglugerð um starfsumhverfi leikskóla, nr. 655/2009.
Heimili og skóli landssamtök foreldra (HogS) telja þau drög sem nú liggja fyrir að breytingum er varða reglugerð nr. 655/2009 um starfsumhverfi leikskóla vera illa ígrunduð og beinlínis ógn við faglegt starf leikskóla sem og velferð og farsæld nemenda á þessu fyrsta skólastigi.
Ef rýnt er í niðurstöður skýrslu frá Félagi leikskólakennara (FL) og Félagi stjórnenda (FSL) í leikskólum frá því í september 2021 varðandi vinnuumhverfi barna og fullorðinna í leikskólum teljum við að sú breyting að endanleg ákvörðun um fjölda barna í leikskóla verði á valdi sveitarstjórna sé varhugaverð. Það að sveitarstjórnir geti mögulega látið fagleg rök víkja við ákvarðanatöku um fjölda barna á leikskóla og jafnvel gert það án samráðs við stjórnendur er vinnulag sem við sem talsmenn foreldra höfnum alfarið.
Samkvæmt áðurnefndri skýrslu kemur skýrt fram að samráð við leikskólastjóra hvað varðar fjölda barna er afar mismunandi eftir sveitarfélögum. Á einum stað getur það verið í ágætum farvegi en á öðrum lítið sem ekkert og fagleg rök stjórnanda vega lítið. Fram kemur að samráð er hvað minnst í stærstu sveitarfélögunum sem gerir áhrifin jafnvel enn alvarlegri þar sem fjöldi barna er verulegur. Eins er það svo að stærri sveitarfélögin leiða oft vagninn og skapa fordæmi fyrir minni sveitarfélög. Það má ekki vera svo að velferð barna í leikskólum sé hálfgert happdrætti og aðstæður þess fari eftir því hvar barnið býr eða í hvaða skóla það lendir. Sú breyting á reglugerðinni sem fyrir liggur opnar á hentistefnu sem snýst um eitthvað annað en velferð nemenda eða faglegar forsendur. Afleiðingarnar eru þær að stjórnendur geta mögulega ekki uppfyllt lagalegar skyldur sínar auk þess sem þetta ýtir undir aukinn ójöfnuð á meðal barna í leikskólum með tilheyrandi ógn við velferð þeirra og hagsæld.
Samkvæmt niðurstöðum landskönnunar á vegum Landlæknis frá 2019 ,,Geðrækt, forvarnir og stuðningur við börn og ungmenni í skólum á Íslandi” kemur fram á bls. 21 varðandi leikskóla:
,,Umhverfi og aðstæðum í leikskólum var töluvert ábótavant að mati svarenda en í minnihluta skólanna þóttu rými henta til starfsins, kennslurými vera rúmgóð, takmörkun áreitis í umhverfi barnanna möguleg, loftgæði í lagi og hljóðvist góð".
Það þarf ekki að fjölyrða um áhrif þess á velferð nemenda í leikskólum og vellíðan starfsfólks að vera daglangt í aðstæðum eins og þeim sem lýst er hér að ofan, í boði sveitarstjórna. Þeir sem fyrst og fremst geta haft áhrif og sett þrýsting á sveitarstjórnir um úrbætur eru oftar en ekki stjórnendur leikskóla sem ábyrgðaraðilar á starfi síns leikskóla. Það væri því hreint glapræði að okkar mati að færa ákvarðatökuna um fjölda barna á leikskóla til sveitarstjórna og svipta leikskólastjórnendur því mikilvæga aðhaldi sem þeir þurfa að geta veitt til þess að standa vörð um faglegt starf og uppbyggilegt og heilbrigt umhverfi á leikskólum landsins.
Heimili og skóli landssamtök foreldra eru algjörlega mótfallin því sem fram kemur í drögum um breytingu á reglugerð nr. 655/2009 þar sem lokaorð um ákvarðanatöku um fjölda nemenda í leikskólum verði í höndum sveitarstjórna.
Ég tel að vægi leikskólastjóra eigi að vera meira þegar kemur að barnafjölda inn á leikskóla.
Sem starfsmaður í leikskóla hef ég unnið á deild sem bar ekki áætlað fjölda barna samkvæmt pappír og reikniforritum. Þröngt var um bæði starfsfólk og börnin, mikill hávaði og námsumhverfið ekki eins hvetjandi og ætti að vera.
Nú starfandi á deild þar sem færri börn eru, bæði börn og starfsfólk fá pláss, frjálsi leikurinn fær notið sín, börnin fá öll athygli, umhyggju og tíma með kennurum sínum sem stuðlar að öruggara og meira námshvetjandi umhverfi fyrir börnin.
Leikskólinn er grunnurinn i skólakerfinu, til þess að standa vel að er mikilvægt að fagmanneskja i faginu standi vörð og fái rödd í lokaákvörðun þegar kemur að barnafjölda inn á leikskóla. Velferð og hagur barnanna er okkur efst i huga, þau eru einstaklingar ekki strik á pappír og tölur i reikniforritum. Þau taka mismikið pláss sem þau þurfa að fá til þess að þroskast og blómstra.
Mjög mikilvægt er að sá fagaðili sem ber höfuðábyrgð á velferð barna innan hvers leikskóla hafa vald yfir því hve heildarfjöldi barnanna er en ekki sveitastjórn sem sér aðeins tölur á blaði og hefur litla sem enga þekkingu á starfsemi leikskóla. Leikskólastjóri er sá eini sem hefur þá reynslu og þekkingu til að meta hve mörg leikskólabörn rúmast í hverju rými. Leikskólastjóri getur með engu móti tryggt velferð barns þegar heildarfjöldi barna þess leikskóla er kominn til dæmis 10% umfram hámarksfjölda skólans. Það eru óásættanlegar vinnuaðstæður fyrir leikskólakennara og ekki boðlegt námumhverfi fyrir börn.
Nefnd á vegum Kennarasambansins hefur skilað frá sér skýrslu um starfsaðstæður í leikskólum. Ein megin tillaga nefndarinnar var eftirfarandi;
"Samkvæmt núgildandi reglugerð um starfsumhverfi leikskóla á leikskólastjóri að taka ákvörðun um fjölda barna, að höfðu samráði við sveitarstjórn eða nefnd sveitarfélags sem fer með málefni leikskóla í sveitarfélaginu. Setja þarf markvissar verklagsreglur um slíkt samráð svo umboð leikskólastjóra, til að taka ákvörðun um barnafjölda í leikskólum hverju sinni, verði afdráttarlaust"
Væntanleg reglugerðarbreyting gengur í þveröfuga átt við það sem Kennarasambandið telur mikilvægt fyrir börnin.
Þessi breyting á reglugerðinni mun á engan hátt vera börnum til bóta. Með breyttri reglugerð er ekki hægt að láta faglegt mat stjórna barnafjölda leikskólanna. Það er ekki hægt að tryggja að hagsmunir barna séru hafðir að leiðarljósi við ákvarðanir um barnafjölda. Það kemur skýrt fram að með breytingunni er ekki hugað að hagsmunum barna, heldur að hafa áhrif á þjónustustig sveitarfélaga og fjárhagsstöðu.
Vill eining er vert að minnast á 3 grein Barnasáttmála Sameinuðu Þjóðanna:
ÞAÐ SEM BARNINU ER FYRIR BESTU
Þegar fullorðnir taka ákvarðanir eiga þeir að hugsa um hvaða áhrif þær hafa á börn og eiga að gera það sem er best fyrir þau. Stjórnvöld eiga að tryggja að foreldrar verndi börn sín og gæti þeirra eða aðrir í þeirra stað þegar þörf er á. Stjórnvöld eiga að sjá til þess að fólk sem ábyrgt er fyrir börnum hafi hagsmuni þeirra alltaf að leiðarljósi og staðir sem ætlaðir eru börnum uppfylli einnig þær skyldur.
Já, nei.
Svona gerum við ekki. Við fjölgum ekki leikskólaplássum með því að troða börnum þéttar inn í rýmin. Aftur að teikniborðinu. Fá betri hugmyndir, takk.
Ég tel mjög mikilvægt að sá fagaðili sem ber höfuðábyrgð á velferð barna inna hvers leikskóla hafa vald yfir því hve heildarfjöldi barnanna er. Leikskólastjóri er sá eini sem hefur þá reynslu og þekkingu til að meta hve mörg leikskólabörn rúmast í hverju rými. Leikskólastjóri getur með engu móti tryggt velferð barns þegar heildarfjöldi barna þess leikskóla er kominn til dæmis 10% umfram hámarksfjölda skólans.
Fyrir ári skilaði nefnd á vegum Kennarasambansins frá sér skýrslu um starfsaðstæður í leikskólum. Ein megin tillaga nefndarinnar var eftirfarandi.
"Samkvæmt núgildandi reglugerð um starfsumhverfi leikskóla á leikskólastjóri að taka ákvörðun um fjölda barna, að höfðu samráði við sveitarstjórn eða nefnd sveitarfélags sem fer með málefni leikskóla í sveitarfélaginu. Setja þarf markvissar verklagsreglur um slíkt samráð svo umboð leikskólastjóra, til að taka ákvörðun um barnafjölda í leikskólum hverju sinni, verði afdráttarlaust"
Væntanleg reglugerðarbreyting gengur í þveröfuga átt við það sem Kennarasambandið telur mikilvægt fyrir börnin.
Að gefnu tilefni vil ég benda á þriðju grein Barnasáttmála Sameinuðu Þjóðanna. Ég vil varpa ljósi á að þessi breyting á reglugerðinni mun á engan hátt vera börnum til bóta. Með breyttri reglugerð er ekki hægt að láta faglegt mat stjórna barnafjölda leikskólanna. Það er ekki hægt að tryggja að hagsmunir barna séru hafðir að leiðarljósi við ákvarðanir um barnafjölda. Það kemur skýrt fram að með breytingunni er ekki hugað að hagsmunum barna, heldur að hafa áhrif á þjónustustig sveitarfélaga og fjárhagsstöðu.
Barnasáttmáli Sameinuðu Þjóðanna
3. ÞAÐ SEM BARNINU ER FYRIR BESTU
Þegar fullorðnir taka ákvarðanir eiga þeir að hugsa um hvaða áhrif þær hafa á börn og eiga að gera það sem er best fyrir þau. Stjórnvöld eiga að tryggja að foreldrar verndi börn sín og gæti þeirra eða aðrir í þeirra stað þegar þörf er á. Stjórnvöld eiga að sjá til þess að fólk sem ábyrgt er fyrir börnum hafi hagsmuni þeirra alltaf að leiðarljósi og staðir sem ætlaðir eru börnum uppfylli einnig þær skyldur.
Ég mótmæli þessari breytingu sem foreldri barns á leikskólaaldri. Fólkið sem stjórnar leikskólastarfinu er bæði fullfært og um leið besti aðilinn til að meta slíkt.
Ég mótmæli harðlega því að einhver annar en leikskólastjóri og leikskólinn stjórni því hversu mörg börn skóli getur þjónustað. Það er fólkið á gólfinu, kennararnir, leiðbeinendurnir og leikskólastjórarnir sem vinna hvern dag með börnunum, sem vita upp á hár hvernig og hversu marga þau geta þjónustað. Sem foreldri þá blöskrar mér sá hugsunarháttur sveitafélaga að koma fram við börnin okkar eins og dauða hluti sem endalaust er hægt að troða inn í litlar og oftar en ekki illa viðhaldnar byggingar. Börnin okkar eru dýrmæt, þau eiga rétt á að fá að vaxa og þroskast innan veggja leikskólans á sem öruggastan hátt. Að troða fleiri börnum inn á deildir er ekki að skapa öryggi. Sem menntaður kennari þá finnst mér það óraunhæft að sveitafélög ætli að taka fram yfir hendur kennslustofnanna og fagfólks á þeim vettvangi. Það á að hlusta á fagfólkið í skólunum!
Þetta eru breytingar sem fara í þveröfuga átt miðað við kröfur fagfólks.
”Breytingunni er ætlað að taka af allan vafa um að það eru sveitarfélög sem bera ábyrgð á starfsemi leikskóla og að leikskólastjórar stjórna starfi leikskóla í umboði rekstraraðila.”
Leikskólastjórar og -kennarar eru sérfræðingar í leikskólakennarafræðum og taka ákvarðanir út frá þörfum og velferð barna. Sveitarfélög hafa ekki endilega hag barna í fyrirrúmi.
”Sveitarfélögum ber að hafa forustu um að tryggja börnum leikskóladvöl og bera ábyrgð á heildarskipan skólahalds í leikskólum sveitarfélags [...]”
Það er ekki nóg að ”tryggja börnum leikskóladvöl.” Það þarf líka að standa vörð um það faglega starf sem fer fram í skólum landsins.
Það er ekki hægt að bæta endalaust af börnum inn í bekki og deildir. Það er hvorki börnum né kennurum bjóðandi. Hvað gerir sveitarfélagið betur í stakk búið að ákveða barnafjölda heldur en leikskólastjórar?
Erfitt er að finna fagfólk til starfa nú þegar og það fagfólk sem er að vinna er margt að glíma við álagstengd veikindi. Með því að taka ákvörðunarvaldið frá sérfræðingum og setja það í hendur þeirra sem að mestu horfa á útgjöld, er verið að setja heilsu og velferð barna og kennara í hættu.
” […] og getur ákvörðun um fjölda leikskólabarna í leikskólum bæði haft áhrif á þjónustustig sveitarfélaga og fjárhagsstöðu.”
Það er óhugnanlegt að sjá ráðherra algjörlega horfa framhjá þörfum barna í reglugerðinni. Leikskólar landsins eru fæstir, ef nokkrir, að uppfylla kröfur um hlutfall sérfræðinga í starfi. Fagfólk eru að veikjast vegna álags og lélegs aðbúnaðs. Miklar breytingar á starfshóp innan leikskóla eykur álag á þeim sem hafa unnið lengur, þar sem þjálfun nýrra starfsmanna tekur tíma. Starfsmannavelta hefur einnig áhrif á nemendur skólanna, þar sem traust stöðugleika er mikilvægt fyrir nám og þroska barnanna. Ef ráðherra vill tryggja gæði skólastarfs ætti hann að beita sér fyrir að draga úr álagi á kennarastéttinni með því að tryggja að fækka börn á deild/bekk svo að kennarar fái raunhæfan möguleika á að sinna öllum nemendum sínum án þess eiga í hættu á að brenna út.
Ég óttast að þessar breytingar munu auka barnafjöldan á hverri deild, þar sem mörg börn eru að bíða eftir að komast að í leikskóla.
Ég óttast að með fleiri börn á deild munu álag og áreiti aukast töluvert á bæði börn og starfsfólk.
Ég óttast að með aukið álag og áreiti mun verða enn erfiðara að ráða fólk sem VILL vinna með börnum, og halda í starfsfólk til lengra tíma.
Ég óttast að með meira starfsmannaveltu og manneklu verður enn erfiðara að sinna nám barna á ásættanlegan hátt.
Ég óttast að börn með sérþarfir munu ekki fá úrræði við hæfi þar sem ekki mun vera til fagfólk til að sinna lögbundna snemmtæka íhlutun.
Ég óttast að fyrsta skólastigið mun breytast í gæslu, og að allt það starf sem við sérfræðingarnir erum búin að leggja á okkur til að skólinn sé þroskandi og menntandi staður fyrir yngstu börnin í samfélaginu, þar sem grunnurinn að samfélagslegum gildum eru lögð í verðandi þáttakendum í samfélaginu okkar, verður að engu.
Hver á að tryggja öryggi og menntun barna ef leikskólastjórar hafa ekki lengur vald til að takmarka barnafjölda í skólum?
Ég vona að Barnamálaráðherra hafi hag barna að leiðarljósi, hlustar á sérfræðinga í málinu og hættir við þessa tillögu.
Virðingafyllst
Elsa Nore
Leikskólakennari
Fyrir hverja eru leikskólar?
Fyrir sveitarfélögin? Fyrir foreldra? Eða fyrir börnin?
6. gr. reglugerð um starfsumhverfi barna segir:
"Til að ná markmiðum laga um leikskóla og aðalnámskrár skal þess gætt að nægilegt rými sé fyrir hvert barn á hverri deild þar sem meginhluti umönnunar, náms og uppeldis fer fram. Huga ber sérstaklega að því að börn með sérþarfir geti eftir atvikum þurft aukið rými svo sem vegna nauðsynlegra stoðtækja."
Í 2. gr. í lög um leikskóla nr. 90/2008 segir m.a.:
"Í leikskólum skal velferð og hagur barna hafður að leiðarljósi í öllu starfi."
Ég skil vel að finna þurfi úrræði til að koma öllum börnum í leikskóla, en það þarf að hugsa um hag allra barna. Ekki bara þeirra sem ekki hafa fengið leikskólapláss, heldur líka þeirra sem nú þegar eru í leikskólunum. Það eykur á streitu barna ef að barnafjöldi á hverri deild hækkar. Svo er einnig mikilvægt að muna að með fjölgun barna þarf að fjölga kennurum og þeir vaxa því miður ekki á trjám! Leikskólakennarar eru sérfræðingar í leikskólamálum og hlusta þarf á þá. Það er virkilega mikilvægt að sem flestir leikskólakennarar vinni á hverjum leikskóla til að sinna faglegu starfi með börnunum. Þetta er 1. skólastigið og mjög áhrifamikil og viðkvæm ár fyrir börnin okkar.
Hlusta þarf á leikskólakennara og þá sem vinna í leikskólum, það eru sérfræðingarnir! Það þarf að virða það háskólanám sem leikskólakennarar hafa sem gerir þá að sérfræðingum!
Þegar slíkt ákvarðannavald er tekið úr höndum fagfólks og þeim sem vinna með börnunum er hætta á að rof verði þarna á milli. Hættan er líka sú að of mörgm börnum verði komið fyrir í smá rými til að standa við kosningarloforð.
Leikskólastjórar eru þeir aðilar sem bera ábyrgð á líðan, velferð og námi barnanna í sínum skóla. Það hefur alltaf verið þeirra faglega mat að segja til um hver er hámarksfjöldi í hverjum skóla...og oft hafa þeir þurft að berjast fyrir því að standa við sitt mat á fjölda. Ég myndi vilja sjá samtal í þessum málum, fagráð en ekki sveitastjórn með vald yfir umdæmum sem þeim er ekki endilega kunnugt.
Ég verð að fá að segja að mér finndist það ekki góð þróun að auka við leikskólapláss í núverandi leikskólum. Bæði sem foreldri tveggja barna á leikskóla og sem starfsmaður á leikskóla veit ég fyrir víst að búið er að hámarka algjörlega fjölda barna sem komast þægilega fyrir á hverja deild bæði uppá húsnæðismál og barngildi VS starfsgildi en þetta eru svo mikilvæg og viðkvæm mótunarár fyrir börn að mér finnst mikilvægt að kennarar geti haft svigrúm og mannskap til að sinna öllum börnunum eins vel og hægt er.
Sem hvort tveggja foreldri leikskólabarns og fyrrum starfsmaður á leikskóla til fjölda ára mótmæli ég harðlega að sveitarfélögunum sé gefið það vald að ákvarða fjölda leikskólabarna á leikskólum. Nú þegar eru alltof mörg börn saman á hverri deild í alltof litlu rými með alltof fáum starfsmönnum. Þetta vita leikskólastjórnendur, leikskólakennarar og leiðbeinendur, enda bara á færi þeirra sem vinna með börnunum og í aðstæðunum að vita. Þetta hafa líka leikskólastjórnendur, leikskólakennarar og leiðbeinendur bent á í fjölda ára án þess að á þá sé hlustað. Það er hætt við því að með þessari breytingu og með auknum þrýstingi frá vinnumarkaðnum að aðbúnaður íslenskra barna á fyrstu árum ævi þeirra, mikilvægustu mótunarárunum, versni enn frekar með ófyrirsjáanlegum afleiðingum. Þessar ákvarðanir eiga og eiga alltaf að vera í höndum fagfólks, ekki rekstraraðila.
Að gefnu tilefni vil ég benda á þriðju grein Barnasáttmála Sameinuðu Þjóðanna. Ég vil varpa ljósi á að þessi breyting á reglugerðinni mun á engan hátt vera börnum til bóta. Með breyttri reglugerð er ekki hægt að láta faglegt mat stjórna barnafjölda leikskólanna. Það er ekki hægt að tryggja að hagsmunir barna séru hafðir að leiðarljósi við ákvarðanir um barnafjölda. Það kemur skýrt fram að með breytingunni er ekki hugað að hagsmunum barna, heldur að hafa áhrif á þjónustustig sveitarfélaga og fjárhagsstöðu.
Barnasáttmáli Sameinuðu Þjóðanna
3. ÞAÐ SEM BARNINU ER FYRIR BESTU
Þegar fullorðnir taka ákvarðanir eiga þeir að hugsa um hvaða áhrif þær hafa á börn og eiga að gera það sem er best fyrir þau. Stjórnvöld eiga að tryggja að foreldrar verndi börn sín og gæti þeirra eða aðrir í þeirra stað þegar þörf er á. Stjórnvöld eiga að sjá til þess að fólk sem ábyrgt er fyrir börnum hafi hagsmuni þeirra alltaf að leiðarljósi og staðir sem ætlaðir eru börnum uppfylli einnig þær skyldur.
Sem leikskólastarfsmaður til margra ára og móðir þriggja barna tel ég þetta galið!
Ástandið í leikskólum er nógu slæmt fyrir. Börnin á hverri deild eru nú þegar orðin of mörg, það er orðið mjög erfitt að sinna faglegu starfi og mun bara versna við þetta.
Til þess er málið varðar.
Ég vil gera athugasemd við þá tillögu að breytingum sem er ætlað að taka af allan vafa um að það eru sveitarfélög sem bera ábyrgð á starfsemi leikskóla og að leikskólastjórar stjórna starfi leikskóla í umboði rekstraraðila... Sveitarfélögum ber að hafa forustu um að tryggja börnum leikskóladvöl... getur ákvörðun um fjölda leikskólabarna í leikskólum bæði haft áhrif á þjónustustig sveitarfélaga og fjárhagsstöðu.
Tel mjög mikilvægt að ákvörðun um fjölda barna í leikskólum sé tekin út frá þörfum barnanna fyrst og fremst en ekki útfrá þjónustustigi og rekstri sveitarfélaga sem aðal útgangspunkt. Leikskólastjórar eru mikilvægir talsmenn barnanna og hafa faglega þekkingu á þörfum barnanna og eiga að hafa áfram hlutdeild í ákvarðanatöku um fjölda barna í leikskólum þar sem barnahópurinn svo sem aldur, þroskafrávik og fleira getur valdið því að fjöldi barna í leikskóla getur verið breytilegur eftir árum.
Alda Agnes Sveinsdóttir
Ég tel mjög mikilvægt að sá fagaðili sem ber ábyrgð á velferð barna innan hvers leikskóla hafi vald yfir því hver heildarfjöldi barnanna er. Leikskólastjóri er sá eini sem hefur þá reynslu og þekkingu til að meta hve mörg leikskólabörn rúmast í hverju rými. Leikskólastjóri getur með engu móti tryggt velferð barns þegar heildarfjöldi barna þess leikskóla er kominn umfram það sem hann telur vera hámarksfjölda barna innan skólans.
Starfsumhverfi innan leikskólans er ábótavant, bæði fyrir starfsfólk og börn. Hljóðvist er á langflestum stöðum slæm og eru of mörg börn í hverju rými. Breyting á reglugerð um starfsumhverfi leikskóla, nr. 655/2009 sem felur í sér að ákvæði um ákvörðunarvald um fjölda barna í leikskólum styðji betur við 4. gr. laga um leikskóla, nr. 90/2008 er skref í ranga átt. Það að taka fagmenntun aðila, sem vinna í aðstæðunum, úr ákvörðunartökunni og færa ákvörðunarvaldið til rekstraraðila og sveitarfélaga er skref í kolrangar átt. Það mun gera börnin, starfsfólk og hljóðvist að tölum á blaði sem er hægt að hagræða og auka. Það er röng nálgun þegar unnið er með börn.
Ég mótmæli þessari breytingu.
Um er að ræða breytingu á reglugerð um starfsumhverfi leikskóla, nr. 655/2009 sem felur í sér að ákvæði um ákvörðunarvald um fjölda barna í leikskólum styðji betur við 4. gr. laga um leikskóla, nr. 90/2008.
Það er nú þegar þröngt bæði fyrir börn og starfsfólk á leikskólum og ástandið mun versna ef það á að auka fjölda af börnum á leikskóla í hvert rými. Leikskólarnir þurfa að stækka ef það á að bæta við börnum. Og bæta við starfsfólki líka.
Ég tel mjög mikilvægt að sá fagaðili sem ber ábyrgð á velferð barna inna hvers leikskóla hafa vald yfir því hve heildarfjöldi barnanna er. Leikskólastjóri er sá eini sem hefur þá reynslu og þekkingu til að meta hve mörg leikskólabörn rúmast í hverju rými. Leikskólastjóri getur með engu móti tryggt velferð barns þegar heildarfjöldi barna þess leikskóla er kominn umfram þeð sem hann telur vera hámarksfjölda barna innan skólans.
Fyrir ári skilaði nefnd á vegum Kennarasambansins frá sér skýrslu um starfsaðstæður í leikskólum. Ein megin tillaga nefndarinnar var eftirfarandi.
"Samkvæmt núgildandi reglugerð um starfsumhverfi leikskóla á leikskólastjóri að taka ákvörðun um fjölda barna, að höfðu samráði við sveitarstjórn eða nefnd sveitarfélags sem fer með málefni leikskóla í sveitarfélaginu. Setja þarf markvissar verklagsreglur um slíkt samráð svo umboð leikskólastjóra, til að taka ákvörðun um barnafjölda í leikskólum hverju sinni, verði afdráttarlaust"
Væntanleg reglugerðarbreyting gengur í þveröfuga átt við það sem Kennarasambandið telur mikilvægt fyrir börnin.
Starfshópi á vegum Reykjavíkurborgar var fyrir nokkru falið að skoða sérstaklega framtíðarsýn varðandi stærð barnahópa og leik- og heildarrými pr. barn.
Hópurinn skilaði skýrslu í fyrra og niðurstaðan var:
"Starfshópur menntamálaráðuneytisins um styrkingu leikskólastigsins hefur nú lagt fram tillögur um að sett verði viðmið um fjölda fermetra í leikrými fyrir barn og viðmið um hámarksfjölda barna á deild, út frá aldri þeirra og hagsmunum. Stýrihópurinn tekur undir mikilvægi þess að farið verði í þessa vinnu og
í kjölfar hennar unnið að innleiðingu þeirra viðmiða í leikskólum borgarinnar."
Þvert á þessa niðurstöðu óskar Reykjavíkurborg svo eftir því við ráðuneytið að hún sem rekstraraðili fá alræðisvald um fjölda barna í leikskólunum. Hvergi er tekið fram að það sé með hagsmuni barna að leiðarljósi. Að öllum líkindum verður leitast við að tryggja fleiri börnum leikskólapláss, þvert á hagsmuni og öryggi barnanna sjálfra.
Skýrsla starfshópsins er hér.
https://fundur.reykjavik.is/sites/default/files/agenda-items/209_1.1_umbaetur_og_skipulag_leikskolastarfs_skyrsla__0.pdf
Að lokum vil ég benda á þriðju grein Barnasáttmála Sameinuðu Þjóðanna.
3. ÞAÐ SEM BARNINU ER FYRIR BESTU
Þegar fullorðnir taka ákvarðanir eiga þeir að hugsa um hvaða áhrif þær hafa á börn og eiga að gera það sem er best fyrir þau. Stjórnvöld eiga að tryggja að foreldrar verndi börn sín og gæti þeirra eða aðrir í þeirra stað þegar þörf er á. Stjórnvöld eiga að sjá til þess að fólk sem ábyrgt er fyrir börnum hafi hagsmuni þeirra alltaf að leiðarljósi og staðir sem ætlaðir eru börnum uppfylli einnig þær skyldur.
Ég vil varpa ljósi á að þessi breyting á reglugerðinni mun á engan hátt vera börnum til bóta. Með breyttri reglugerð er ekki hægt að láta faglegt mat stjórna barnafjölda leikskólanna. Það er ekki hægt að tryggja að hagsmunir barna séru hafðir að leiðarljósi við ákvarðanir um barnafjölda. Það kemur skýrt fram í tillögunni að með breytingunni er ekki hugað að hagsmunum barna, heldur að hafa áhrif á þjónustustig sveitarfélaga og fjárhagsstöðu.
Ég tel mjög mikilvægt að sá fagaðili sem ber ábyrgð á velferð barna inna hvers leikskóla hafa vald yfir því hve heildarfjöldi barnanna er. Leikskólastjóri er sá eini sem hefur þá reynslu og þekkingu til að meta hve mörg leikskólabörn rúmast í hverju rými. Leikskólastjóri getur með engu móti tryggt velferð barns þegar heildarfjöldi barna þess leikskóla er kominn umfram þeð sem hann telur vera hámarksfjölda barna innan skólans.
Fyrir ári skilaði nefnd á vegum Kennarasambansins frá sér skýrslu um starfsaðstæður í leikskólum. Ein megin tillaga nefndarinnar var eftirfarandi.
"Samkvæmt núgildandi reglugerð um starfsumhverfi leikskóla á leikskólastjóri að taka ákvörðun um fjölda barna, að höfðu samráði við sveitarstjórn eða nefnd sveitarfélags sem fer með málefni leikskóla í sveitarfélaginu. Setja þarf markvissar verklagsreglur um slíkt samráð svo umboð leikskólastjóra, til að taka ákvörðun um barnafjölda í leikskólum hverju sinni, verði afdráttarlaust"
Væntanleg reglugerðarbreyting gengur í þveröfuga átt við það sem Kennarasambandið telur mikilvægt fyrir börnin.
Starfshópi á vegum Reykjavíkurborgar var fyrir nokkru falið að skoða sérstaklega framtíðarsýn varðandi stærð barnahópa og leik- og heildarrými pr. barn.
Hópurinn skilaði skýrslu í fyrra og niðurstaðan var:
"Starfshópur menntamálaráðuneytisins um styrkingu leikskólastigsins hefur nú lagt fram tillögur um að sett verði viðmið um fjölda fermetra í leikrými fyrir barn og viðmið um hámarksfjölda barna á deild, út frá aldri þeirra og hagsmunum. Stýrihópurinn tekur undir mikilvægi þess að farið verði í þessa vinnu og
í kjölfar hennar unnið að innleiðingu þeirra viðmiða í leikskólum borgarinnar."
Þvert á þessa niðurstöðu óskar Reykjavíkurborg svo eftir því við ráðuneytið að hún sem rekstraraðili fá alræðisvald um fjölda barna í leikskólunum. Hvergi er tekið fram að það sé með hagsmuni barna að leiðarljósi. Að öllum líkindum verður leitast við að tryggja fleiri börnum leikskólapláss, þvert á hagsmuni og öryggi barnanna sjálfra.
Skýrsla starfshópsins er hér.
https://fundur.reykjavik.is/sites/default/files/agenda-items/209_1.1_umbaetur_og_skipulag_leikskolastarfs_skyrsla__0.pdf
Að lokum vil ég benda á þriðju grein Barnasáttmála Sameinuðu Þjóðanna.
3. ÞAÐ SEM BARNINU ER FYRIR BESTU
Þegar fullorðnir taka ákvarðanir eiga þeir að hugsa um hvaða áhrif þær hafa á börn og eiga að gera það sem er best fyrir þau. Stjórnvöld eiga að tryggja að foreldrar verndi börn sín og gæti þeirra eða aðrir í þeirra stað þegar þörf er á. Stjórnvöld eiga að sjá til þess að fólk sem ábyrgt er fyrir börnum hafi hagsmuni þeirra alltaf að leiðarljósi og staðir sem ætlaðir eru börnum uppfylli einnig þær skyldur.
Ég vil varpa ljósi á að þessi breyting á reglugerðinni mun á engan hátt vera börnum til bóta. Með breyttri reglugerð er ekki hægt að láta faglegt mat stjórna barnafjölda leikskólanna. Það er ekki hægt að tryggja að hagsmunir barna séru hafðir að leiðarljósi við ákvarðanir um barnafjölda. Það kemur skýrt fram í tillögunni að með breytingunni er ekki hugað að hagsmunum barna, heldur að hafa áhrif á þjónustustig sveitarfélaga og fjárhagsstöðu.
Börn er ekki Excel skjal og það er fáránlegt að taka ákvörðunarvald menntaðra fagaðila um fjölda varna og færa það á borð nefnda sveitastjórna.
Velferð og þroski barna okkar á ekki að lúta fyrir aðgerðaleysi og þekkingaleysi stjórnvalda. Að troða fleiri börnum í sama rýmið er ekki að fara að leysa neinn vanda og mun bara skapa með sér enn fleiri vandamál er snerta velferð og þroska barna okkar í framtíðinni. Markmiðið á að vera að leysa vandamálin en ekki að reyna að fela þau! Hávaði, áreiti, skert geta fyrir frjálsan útileik, plássleysi og rosalegt álag á starfsfólk er ekki jákvæð þróun í leikskólamálum.
Leikskólastjórar eru fagfólk sem bera hagsmuni barna og starfsfólk í fyrirrúmi og eru því þeir sem geta best metið hvað er heppilegur og hámarks fjöldi barna á hverri deild í leikskóla. Of lítið pláss og of mikill hávaði og áreiti er ekki í lagi þegar kemur að vexti og þroska barna okkar og hætt er við að þau fái ekki næga athygli og umhyggju af hálfu starfsfólks í þannig aðstæðum sem eru streituvaldandi og ýta undir vanlíðan og hegðunarvanda.
Að minnka samráð við leikskólastjóra um stjórnun leikskólans mun valda núningi, vandræðum og hafa skaðleg áhrif á þjónustuna.
Ekki taka út áhrif leikskólastjórans, sem stendur vörð um sitt starfsfólk og sína nemendur.
Leikskólastjóri þarf að vera leiðandi í ákvörðunartöku um fjölda nemenda, því hann er manneskjan sem sér til þess að skólastarfið gangi upp!
Nú vilja fá vinna á leikskóla, er þessi reglugerð til þess fallinn að hækka starfsaldur, auka ný stöðugildi og eða tryggja starfsánægju? Ef þetta úrræði er eingöngu hugsað til þess að fækka á biðlista þá er greinilega eftir að framkvæma greiningu á áhrifum. Fleiri nemendur á kennara skilar sér á öllum námsstigum í meira álagi á kennara og nemendur, það skilar sér í því að reyndir leikskólakennarar hætta, að færri sæki um og þá þarf sveitarfélagið að hækka fjölda barna á kennara aftur til að halda niðri biðlistum.
Leikskólar eru ekki fangelsi eða barnageymslur, starfið innan veggja skólans krefst virðingar, það á líka við um starfsfólkið og nemendurna. Leikskólastjóri er best til þess fallinn að standa vörð um réttindi þessara hópa og halda utan um skólastarfið.
Þetta er vonlaus breyting sem mun ekki leysa neitt vandamál en mun skapa ótal.
Þetta ákvörðunar vald á einungus heima í höndum fag aðila innan svið leiksskólans. Það er ekki hægt að tryggja að unnið sé að velferð barna öðruvísi.
Ég harðlega mótmæli þessari breytingu á reglugerð.
Þetta er stórhættuleg tillaga sem gefur sveitarstjórn hverju sinni vald til að hrúga börnum á deildir til að stytta biðlista. Þetta ákvæði verður t.d. aldrei nýtt til að fækka börnum á deildum og velferð barna er í hættu vegna þessa. Enn frekari flótti kennara verður óhjákvæmilegur.
Það eru nú þegar of mörg börn á hvern fermetra í leikskólum og of fáir kennarar. Þetta er að koma niður á gæðum leikskólastarfsins og líðan bæði barna og starfsfólks. Það á að treysta fagmönnum (leikskólakennurum) til þess að meta hvað er hæfilegur fjöldi barna. Nú þegar eru of margir leikskólakennarar að brenna út í starfi og börnum með vanda fer fjölgandi. Ef færri börn væru á hvern fermetra væri betur hægt að tryggja vellíðan barnanna og koma í veg fyrir margvísleg vandamál til dæmis er varðar erfiða hegðun, kvíða og vanlíðan.
Leikskólastjórar vita hve mikilvægt er að börn hafi nóg pláss til að leika og þroskast í leikskóla. Þekkja leikskólann sinn og hans þolmörk. Hafa faglega þekkinhu og reynslu sem sveitastjórnarmenn/konur hafa ekki. Leikskóli er ekki geymsla fyrir börn. Þar fer fram mikið faglegt starf sem þarf rými og tíma. Ef sveitafélagið fær völdin að ákveða fjölda barna er ég hrædd um að þeir muni hlaða inn börnum inn í leikskólann til að standa við kosningaloforð. Álagið verði óbærilegt á starfsfólk, faglegt starf mun dala og leikskólakennarar flýja úr stéttinni þar sem launin eru ekki há í dag og álagið verði ekki launanna eða ástríðunnar virði.
Þetta yrði mikið bakslag og sveitastjórnarfólk er valið á 4 ára fresti, leikskólastjórar eru með áratugareynslu í leikskólastarfi og þekkja starfið vel. Þeir eru mun hæfari að fylgja lögum og passa upp á hvað er börnunum fyrir bestu. Þetta snýst alltaf allt um hvað er börnunum fyrir bestu. Að hafa of mörg börn á deild er ekki gott fyrir börn.
Leikskólastjórinn, sá sem skipuleggur að mestu starfsemi leikskólans er vel hæfur til að taka þessa ákvörðun.
Bæjarstjórn koma varla inn í leikskólana og því ættu þeir að eiga rétt á þessari ákvörðun?
Börn eru ekki tölur á blaði. Nú þegar eru miklar áhyggjur af öryggi þeirra þar sem það eru allt of mörg börn og of fáir starfsmenn. Leikskólastjórar ættu alfarið að fá að meta það hversu marga starfsmenn þarf á hverja deild til að hægt sé að tryggja öryggi barnanna og draga úr því mikla álagi sem starfsfólk er undir. Einnig er mjög erfitt að halda úti faglegu starfi þegar mönnun er svona lítil. Ef starfsaðstæður yrðu lagaðar og hlustað yrði á starfsfólkið á gólfinu þá hef ég trú á því að fleiri myndu vilja vinna þetta göfuga starf.
Ég tel mjög mikilvægt að sá fagaðili sem ber ábyrgð á velferð barna inna hvers leikskóla hafa vald yfir því hve heildarfjöldi barnanna er. Leikskólastjóri er sá eini sem hefur þá reynslu og þekkingu til að meta hve mörg leikskólabörn rúmast í hverju rými. Leikskólastjóri getur með engu móti tryggt velferð barns þegar heildarfjöldi barna þess leikskóla er kominn umfram þeð sem hann telur vera hámarksfjölda barna innan skólans.
Fyrir ári skilaði nefnd á vegum Kennarasambansins frá sér skýrslu um starfsaðstæður í leikskólum. Ein megin tillaga nefndarinnar var eftirfarandi.
"Samkvæmt núgildandi reglugerð um starfsumhverfi leikskóla á leikskólastjóri að taka ákvörðun um fjölda barna, að höfðu samráði við sveitarstjórn eða nefnd sveitarfélags sem fer með málefni leikskóla í sveitarfélaginu. Setja þarf markvissar verklagsreglur um slíkt samráð svo umboð leikskólastjóra, til að taka ákvörðun um barnafjölda í leikskólum hverju sinni, verði afdráttarlaust"
Væntanleg reglugerðarbreyting gengur í þveröfuga átt við það sem Kennarasambandið telur mikilvægt fyrir börnin.
Starfshópi á vegum Reykjavíkurborgar var fyrir nokkru falið að skoða sérstaklega framtíðarsýn varðandi stærð barnahópa og leik- og heildarrými pr. barn.
Hópurinn skilaði skýrslu í fyrra og niðurstaðan var:
"Starfshópur menntamálaráðuneytisins um styrkingu leikskólastigsins hefur nú lagt fram tillögur um að sett verði viðmið um fjölda fermetra í leikrými fyrir barn og viðmið um hámarksfjölda barna á deild, út frá aldri þeirra og hagsmunum. Stýrihópurinn tekur undir mikilvægi þess að farið verði í þessa vinnu og
í kjölfar hennar unnið að innleiðingu þeirra viðmiða í leikskólum borgarinnar."
Þvert á þessa niðurstöðu óskar Reykjavíkurborg svo eftir því við ráðuneytið að hún sem rekstraraðili fá alræðisvald um fjölda barna í leikskólunum. Hvergi er tekið fram að það sé með hagsmuni barna að leiðarljósi. Að öllum líkindum verður leitast við að tryggja fleiri börnum leikskólapláss, þvert á hagsmuni og öryggi barnanna sjálfra.
Skýrsla starfshópsins er hér.
https://fundur.reykjavik.is/sites/default/files/agenda-items/209_1.1_umbaetur_og_skipulag_leikskolastarfs_skyrsla__0.pdf
Að lokum vil ég benda á þriðju grein Barnasáttmála Sameinuðu Þjóðanna.
3. ÞAÐ SEM BARNINU ER FYRIR BESTU
Þegar fullorðnir taka ákvarðanir eiga þeir að hugsa um hvaða áhrif þær hafa á börn og eiga að gera það sem er best fyrir þau. Stjórnvöld eiga að tryggja að foreldrar verndi börn sín og gæti þeirra eða aðrir í þeirra stað þegar þörf er á. Stjórnvöld eiga að sjá til þess að fólk sem ábyrgt er fyrir börnum hafi hagsmuni þeirra alltaf að leiðarljósi og staðir sem ætlaðir eru börnum uppfylli einnig þær skyldur.
Ég vil varpa ljósi á að þessi breyting á reglugerðinni mun á engan hátt vera börnum til bóta. Með breyttri reglugerð er ekki hægt að láta faglegt mat stjórna barnafjölda leikskólanna. Það er ekki hægt að tryggja að hagsmunir barna séru hafðir að leiðarljósi við ákvarðanir um barnafjölda. Það kemur skýrt fram í tillögunni að með breytingunni er ekki hugað að hagsmunum barna, heldur að hafa áhrif á þjónustustig sveitarfélaga og fjárhagsstöðu.
Þessar breytingarhugmyndir eru ekki einungis vanhugsaðar heldur beinlínis hættulegar því mikilvæga starfi sem fram fer í leikskólum landsins. Leikskólastjórar eru að sjálfsögðu best til þess fallnir að segja til um hversu mörg börn þeirra leikskóli getur vistað enda þekkja þeir húsnæðið, starfsmannahópinn og barnahópinn langbest. Ekki sveitarfélögin! Er ykkur virkilega alvara í því að veita sveitaryfirvöldum vald til að þvinga starfsfólk leikskólanna til að sinna fleiri börnum en þau treysta sér til? Að hvaða marki? Rannsóknir hafa þegar verið gerðar á afleiðingum þess að hafa stóra barnahópa langdvölum saman í litlum rýmum og niðurstöðurnar voru ekki góðar. Vinsamlegast kynnið ykkur betur leikskólastarf, lesið ykkur til um þroskaferli yngstu barnanna og ræðið við leikskólastarfsfólk áður en þið takið afstöðu til þessara breytingatillagna.
Efni: Umsögn mín sem leikskólastjóra um drög að breytingu á reglugerð um starfsumhverfi leikskóla, nr. 655/2009
Ég sem leikskólastjóri harma að nánast var gengið framhjá félögunum FL og FSL við vinnslu og kynningu þessara draga. Fagleg umræða um skólamál á sér aldrei stað án kennara og stjórnenda skóla.
Fjöldi nemenda í leikskólum takmarkast við rými leikskólans. Samkvæmt reglum 581/1995 um húsnæði vinnustaða frá Vinnueftirlitinu þarf að taka tillit til lágmarks vinnurýmis sem hver starfsmaður þarf, húsgagna og húsbúnaðar og að auki þarf að huga að því rými sem börnin þurfa til leiks og náms. Einnig þarf samkvæmt reglugerð 655/2009 að taka tillit til stoðtækja barna fyrir utan þá lágmarksaðstöðu sem talin er upp í 5. gr. reglugerðarinnar. Fjöldinn má aldrei verða meiri en reglur Vinnueftirlitsins segja til um samkvæmt útreikningum.
Samráð sveitastjórna við stjórnendur er nauðsynlegt svo faglegt starf skólastigsins verði eins og best verður á kosið. Í 1. mgr. 6. gr. núgildandi reglugerðar um starfsumhverfi leikskóla nr. 655/2009 er kveðið á um að leikskólastjóri „að höfðu samráði við sveitarstjórn eða nefnd sveitarfélags sem fer með málefni leikskóla í sveitarfélaginu, sbr. 2. mgr. 4. gr. laga nr. 90/2008 um leikskóla og starfsfólk leikskóla, tekur ákvörðun um fjölda nemenda í leikskóla hverju sinni.“ Reglugerðin kveður á um samráð sveitarstjórna og stjórnenda. Faglega þekkingu stjórnenda ætti ekki að vanmeta við ákvörðun á fjölda nemenda. Velferð starfsfólks og nemenda verður ekki tryggð án faglegrar þekkingar stjórnanda sem ber lagalega ábyrgð á heilbrigði vinnuumhverfis leikskóla.
Samkvæmt lögum ber stjórnandi ábyrgð á velferð starfsfólks og nemenda. Því til stuðnings má benda á 13. gr. laga um aðbúnað, hollustuhætti og öryggi á vinnustöðum nr. 46/1980 þar sem atvinnurekandi skal tryggja að gætt sé fyllsta öryggis og góðs aðbúnaðar og hollustuhátta á vinnustað. Einnig skv. 12. gr. sömu laga telst atvinnurekandi sá sem umsjón hefur með starfseminni, sé um opinberan rekstur að ræða. Það er því lagaleg ábyrgð stjórnanda leikskóla en ekki sveitastjórna að velferð allra á vinnustað sé gætt.
Leikskólastjóri er forstöðumaður viðkomandi stofnunar, stjórnar daglegum rekstri og starfi leikskóla og gætir þess að leikskólastarf sé í samræmi við lög, reglugerðir, aðalnámskrá leikskóla, skólanámskrá og önnur gildandi fyrirmæli. Það er því á ábyrgð leikskólastjóra að taka ákvörðun um fjölda barna í þeim leikskóla sem hann stjórnar. Viðkomandi sveitarfélag hefur því ekki einhliða vald og má ekki fá vald til þess að taka fram fyrir hendur leikskólastjóra og taka ákvörðun um að fjöldi barna skuli vera meiri en faglegt mat hans kveður á um.
Nokkuð er um að sveitarfélög reyni að hunsa faglegt mat leikskólastjóra byggt á reglum 581/1995 um húsnæði vinnustaða frá Vinnueftirlitinu. Sveitarfélög sem leggja ofuráherslu á að koma sem flestum börnum að í leikskólum og stytta um leið biðlista virðast hafa takmarkaðan skilning á velferð barna. Í leikskólum þarf að vera nægilega margt starfsfólk, þar þarf að starfa ákveðinn fjöldi kennara og þar þarf rými að vera nægilegt fyrir hvert barn. Einbeittur vilji allra sveitarfélaga að stækka kerfið og það á ofurhraða er ekki að auka gæði leikskólanáms né bæta starfsaðstæður barna og kennara í leikskólum. Pólitísk stefna vegna kosningaloforða sem ekki er hægt að uppfylla kemur því í veg fyrir að velferð nemenda sé höfð að leiðarljósi og um leið gengið freklega á réttindi þeirra. Því er afar mikilvægt að sveitarfélög fái ekki heimild til að taka lokaákvörðun um fjölda barna í leikskólum hverju sinni. Ákvarðanir um fjölda barna verða að vera teknar út frá málefnalegum forsendum þar sem velferð barna er höfð að leiðarljósi en skv. 1. gr. barnalaga nr. 76/2003 skal það sem barni er fyrir bestu ávallt hafa forgang þegar teknar eru ákvarðanir um málefni þess. Þá mega sveitarfélög ekki fá rýmri heimild til að fara gegn núgildandi reglugerð um starfsumhverfi leikskóla nr. 655/2009. Ljóst er að leikskólastjóri er sá sem þekkir þá stofnun sem hann stýrir best allra, hann þekkir nemendahópinn, hverjir hafa sérþarfir sem taka þarf tillit til og húsnæðið og því má ekki draga úr vægi hans við töku á ákvörðun um fjölda barna í þeim
Með virðingu
Sigríður Herdís Pálsdóttir
Leikskólastjóri Leikskólans Tjarnarskógar
Egilstöðum
Góðan dag,
Ég tel að ákvörðunarvald skuli ávalt sitja hjá fagaðilum en ekki hjá þeim sem fara með valdið (pólitík). Fagaðilar eru betur í stakk búnir til að taka ákvörðun um það umhverfi sem þau vinna með frá degi til dags. Þó sveitarfélög fari með fjárlögin og ákvörðunarvald þegar kemur að rekstur og uppbyggingu, þá er varasamt að láta þau um örstjórnun, eða "micro management" og þá sérstaklega verksvið sem er svo sérhæft og kallar á margra ára menntun. Sveitarfélögunum ber skilda að veita ákveðna þjónustu, þar eiga þau að sitja við borðið, gæta þess að sú þjónusta sé til staðar, byggja og þróa, en sveitastjórnir eiga ekkert með það að gera að ákvarða hversu mörg börn eru t.d í hverjum leikskóla hverju sinni, eða hvernig leikskólastarfinu er háttað, það á að vera í höndum fagaðila sem eiga að gæta að því að börnin okkar fái sem allra bestu þjónustu sem völ er á, að gætt sé að þeim og þau fái þau athygli og umönnun sem þau eiga skilið. Vinsamlegast hagið skipulaginu þannig að sveitastjórnir haldi áfram að byggja upp og sjá um að það sé tryggt rekstrar fé en látið fagaðila um að stýra verkefnunum. Ekki láta undan þrýstingi um að fjölga þurfi börnum í leikskólum (per rými). Gerið betur, byggið fleiri leikskóla, bjóðið betri laun, ýtið undir betra starfsumhverfi fyrir fagaðila sem mun á endanum bæta umhverfið til lengri tíma litið fyrir börn og fjölskyldur. Ég er því mótfallinn að færa allt vald yfir til sveitastjórna þegar kemur að málum um leikskóla, eins og áður sagði, fagaðilar eru betur í skakk búnir en þau sem koma óbeint (sveitastjórnir) að málum.
Þakka fyrir!
Til þeirra sem málið varða:
Ég mótmæli tillögu þess efnis að sveitatjórnir séu einráðar um fjölda barna í leikskólum, án samráðs við kennara og skólastjórnendur.
Er þetta hættuleg aðför að starfsumhverfi barna og kennara í leikskólum.
Nokkrar staðreyndir varðandi barnafjölda á deildum:
Í dag eru allt of mörg börn í allt of litlu rými gegnumgangandi yfir allan daginn og ef vel ætti að vera þyrfti að fækka börnum.
Afleiðingarnar af þessum mukla fjölda eru:
- of lítill tími fyrir hvert barn
- allt of mikill hávaði í rýmum (veldur heyrnaskaða, námsörðugleikar skapast þegar börn heyra ekki og geta ekki einbeitt sér sem skyldi í of miklum hávaða)
- álag á starfsfólkið
- kemur niður á skipulögðu starfi og þar með námi barnanna almennt
Ég tel að mikil vá sé fyrirsjáanleg eigi að fjölga enn frekar börnum á deildum og bendi á skýrslu starfshóps um vinnuumhverfi barna og fullorðinna, sem settur var saman af FL og FSL.
skýrsluna má sjá hér að neðan í þessum tengli:
https://www.ki.is/media/dutfrzzr/lokask%C3%BDrsla-starfsh%C3%B3ps-fsl-og-flokt21.pdf
Ég ætla að öðru leyti ekki að vísa í reglugerðir né rannsóknir máli mínu til stuðnings, en biðla til þeirra sem málið varða, að verði kennarar og skólastjórnendur ekki hafðir með í ráðum þegar fjalla á um starfumhverfi þeirra (barnanna og kennaranna), erum við á rangri leið og með þessu yrði hafin hættuleg aðför að skólastiginu, sem og heilli stétt, sem sannarlega þarf frekar á bættu starfsumhverfi að halda. Ástandið er slæmt eins og það er í dag og má alls ekki versna.
Góðar stundir
Oddbjörg Ragnarsdóttir
Höfundur er leikskólakennari og deildarstjóri til tæplega fjörutíu ára.
ViðhengiÞessar breytingar eru vægast sagt óráðlegar. Leikskólastjórar vita betur hvað leikskólinn getur tekið á móti mörgum börnum, þau sjá daglegt starf, sinna börnunum og hafa menntun og reynslu til að taka þessar ákvarðanir.
Komið þið sæl,
Ég vil mótmæla þessum áformum harðlega. Ákvörðun um fjölda barna á eingöngu að vera í höndum leikskólastjórans sem ber ábyrgð á starfinu innan skólans, sem og öryggi barnanna.
Ef þessar tillögur ná fram að ganga þá er svo gott sem öruggt að sveitafélögin munu taka óábyrga ákvörðum um að fjölga börnum á hvern starfsmann innan leikskóla sem mun leiða til minna öryggis barnanna, verri menntunar barnanna og meiri kulnun þeirra starfsmanna sem þurfa að takast á við þessar aðstæður. Það þýðir meiri veikindi starfsmanna, frekari hnökrar á starfinu og meiri hættu fyrir börnin .
Sveitafélögin hafa undanfarin ár klúðrað mönnun leikskóla, fyrst af menntuðum leikskólakennurum og svo í kjölfarið almennum starfsmönnum sem reyna sitt besta þrátt fyrir léleg laun.
Hættið að klúðra!
Ég tel mjög mikilvægt að sá fagaðili sem ber ábyrgð á velferð barna inna hvers leikskóla hafa vald yfir því hve heildarfjöldi barnanna er. Leikskólastjóri er sá eini sem hefur þá reynslu og þekkingu til að meta hve mörg leikskólabörn rúmast í hverju rými. Leikskólastjóri getur með engu móti tryggt velferð barns þegar heildarfjöldi barna þess leikskóla er kominn umfram þeð sem hann telur vera hámarksfjölda barna innan skólans.
Fyrir ári skilaði nefnd á vegum Kennarasambansins frá sér skýrslu um starfsaðstæður í leikskólum. Ein megin tillaga nefndarinnar var eftirfarandi.
"Samkvæmt núgildandi reglugerð um starfsumhverfi leikskóla á leikskólastjóri að taka ákvörðun um fjölda barna, að höfðu samráði við sveitarstjórn eða nefnd sveitarfélags sem fer með málefni leikskóla í sveitarfélaginu. Setja þarf markvissar verklagsreglur um slíkt samráð svo umboð leikskólastjóra, til að taka ákvörðun um barnafjölda í leikskólum hverju sinni, verði afdráttarlaust"
Væntanleg reglugerðarbreyting gengur í þveröfuga átt við það sem Kennarasambandið telur mikilvægt fyrir börnin.
Starfshópi á vegum Reykjavíkurborgar var fyrir nokkru falið að skoða sérstaklega framtíðarsýn varðandi stærð barnahópa og leik- og heildarrými pr. barn.
Hópurinn skilaði skýrslu í fyrra og niðurstaðan var:
"Starfshópur menntamálaráðuneytisins um styrkingu leikskólastigsins hefur nú lagt fram tillögur um að sett verði viðmið um fjölda fermetra í leikrými fyrir barn og viðmið um hámarksfjölda barna á deild, út frá aldri þeirra og hagsmunum. Stýrihópurinn tekur undir mikilvægi þess að farið verði í þessa vinnu og
í kjölfar hennar unnið að innleiðingu þeirra viðmiða í leikskólum borgarinnar."
Þvert á þessa niðurstöðu óskar Reykjavíkurborg svo eftir því við ráðuneytið að hún sem rekstraraðili fá alræðisvald um fjölda barna í leikskólunum. Hvergi er tekið fram að það sé með hagsmuni barna að leiðarljósi. Að öllum líkindum verður leitast við að tryggja fleiri börnum leikskólapláss, þvert á hagsmuni og öryggi barnanna sjálfra.
Skýrsla starfshópsins er hér.
https://fundur.reykjavik.is/sites/default/files/agenda-items/209_1.1_umbaetur_og_skipulag_leikskolastarfs_skyrsla__0.pdf
Að lokum vil ég benda á þriðju grein Barnasáttmála Sameinuðu Þjóðanna.
3. ÞAÐ SEM BARNINU ER FYRIR BESTU
Þegar fullorðnir taka ákvarðanir eiga þeir að hugsa um hvaða áhrif þær hafa á börn og eiga að gera það sem er best fyrir þau. Stjórnvöld eiga að tryggja að foreldrar verndi börn sín og gæti þeirra eða aðrir í þeirra stað þegar þörf er á. Stjórnvöld eiga að sjá til þess að fólk sem ábyrgt er fyrir börnum hafi hagsmuni þeirra alltaf að leiðarljósi og staðir sem ætlaðir eru börnum uppfylli einnig þær skyldur.
Ég vil varpa ljósi á að þessi breyting á reglugerðinni mun á engan hátt vera börnum til bóta. Með breyttri reglugerð er ekki hægt að láta faglegt mat stjórna barnafjölda leikskólanna. Það er ekki hægt að tryggja að hagsmunir barna séru hafðir að leiðarljósi við ákvarðanir um barnafjölda. Það kemur skýrt fram í tillögunni að með breytingunni er ekki hugað að hagsmunum barna, heldur að hafa áhrif á þjónustustig sveitarfélaga og fjárhagsstöðu.
Einnig vil ég benda á að vinnueftirlit er með viðmiðunarreglur um fjölda barna per fm og hvað marga fm hver starfsmaður tekur og því rímar þessi reglugerðabreyting illa við þau vinnuverndarlög
Ég tel mjög mikilvægt að sá fagaðili sem ber ábyrgð á velferð barna inna hvers leikskóla hafa vald yfir því hve heildarfjöldi barnanna er. Leikskólastjóri er sá eini sem hefur þá reynslu og þekkingu til að meta hve mörg leikskólabörn rúmast í hverju rými. Leikskólastjóri getur með engu móti tryggt velferð barns þegar heildarfjöldi barna þess leikskóla er kominn umfram þeð sem hann telur vera hámarksfjölda barna innan skólans.
Þegar fullorðnir taka ákvarðanir eiga þeir að hugsa um hvaða áhrif þær hafa á börn og eiga að gera það sem er best fyrir þau. Stjórnvöld eiga að tryggja að foreldrar verndi börn sín og gæti þeirra eða aðrir í þeirra stað þegar þörf er á. Stjórnvöld eiga að sjá til þess að fólk sem ábyrgt er fyrir börnum hafi hagsmuni þeirra alltaf að leiðarljósi og staðir sem ætlaðir eru börnum uppfylli einnig þær skyldur.
Ég vil varpa ljósi á að þessi breyting á reglugerðinni mun á engan hátt vera börnum til bóta. Með breyttri reglugerð er ekki hægt að láta faglegt mat stjórna barnafjölda leikskólanna. Það er ekki hægt að tryggja að hagsmunir barna séru hafðir að leiðarljósi við ákvarðanir um barnafjölda.
Meðfylgjandi eru tvö skjöl - annað þeirra er umsögn starfsfólks Brákarborgar með rafrænum undirritunum og hitt skjalið er það sama án undirritana svo hægt sé að lesa umsögnina.
Með vinsemd, virðingu og bestu kveðjum,
Sólrún Óskarsdóttir
Skólastjóri Brákarborgar
Viðhengi ViðhengiÉg tel mjög mikilvægt að sá fagaðili sem ber ábyrgð á velferð barna innan hvers leikskóla, hafa vald yfir því hve heildarfjöldi barnanna er. Leikskólastjóri er sá eini sem hefur þá reynslu og þekkingu til að meta hve mörg leikskólabörn rúmast í hverju rými og hvort sú aðstaða sé vel viðunandi hvað heilsu þeirra og öryggi varðar, þegar kemur að fjölda barna í hverju rými fyrir sig. Það er nauðsynlegt hverju barni að búa við jafnvægi og rólegheit til þess að ná fram eðlilegum þroska í leik og starfi. Það er jafn nauðsynlegt að kennarar og leiðbeinendur er starfa með börnunum að geta einnig unnið við slík skilyrði til þess að koma í veg fyrir streitu og vinnuþreytu í starfi sínu. Það þurfa allir að geta blómstrað svo starfið skili þeim árangri sem allir vilja stefna að til þess að fá góða og heilbrigða einstaklinga út í lífið og þjóðfélagið.
Leikskólastjóri getur með engu móti tryggt velferð barns þegar heildarfjöldi barna þess leikskóla er kominn umfram þeð sem hann telur vera hámarksfjölda barna innan skólans.
Fyrir ári skilaði nefnd á vegum Kennarasambansins frá sér skýrslu um starfsaðstæður í leikskólum. Ein megin tillaga nefndarinnar var eftirfarandi.
"Samkvæmt núgildandi reglugerð um starfsumhverfi leikskóla á leikskólastjóri að taka ákvörðun um fjölda barna, að höfðu samráði við sveitarstjórn eða nefnd sveitarfélags sem fer með málefni leikskóla í sveitarfélaginu. Setja þarf markvissar verklagsreglur um slíkt samráð svo umboð leikskólastjóra, til að taka ákvörðun um barnafjölda í leikskólum hverju sinni, verði afdráttarlaust"
Væntanleg reglugerðarbreyting gengur í þveröfuga átt við það sem Kennarasambandið telur mikilvægt fyrir börnin.
Starfshópi á vegum Reykjavíkurborgar var fyrir nokkru falið að skoða sérstaklega framtíðarsýn varðandi stærð barnahópa og leik- og heildarrými pr. barn.
Hópurinn skilaði skýrslu í fyrra og niðurstaðan var:
"Starfshópur menntamálaráðuneytisins um styrkingu leikskólastigsins hefur nú lagt fram tillögur um að sett verði viðmið um fjölda fermetra í leikrými fyrir barn og viðmið um hámarksfjölda barna á deild, út frá aldri þeirra og hagsmunum. Stýrihópurinn tekur undir mikilvægi þess að farið verði í þessa vinnu og
í kjölfar hennar unnið að innleiðingu þeirra viðmiða í leikskólum borgarinnar."
Þvert á þessa niðurstöðu óskar Reykjavíkurborg svo eftir því við ráðuneytið að hún sem rekstraraðili fá alræðisvald um fjölda barna í leikskólunum. Hvergi er tekið fram að það sé með hagsmuni barna að leiðarljósi. Að öllum líkindum verður leitast við að tryggja fleiri börnum leikskólapláss, þvert á hagsmuni og öryggi barnanna sjálfra.
Skýrsla starfshópsins er hér.
https://fundur.reykjavik.is/sites/default/files/agenda-items/209_1.1_umbaetur_og_skipulag_leikskolastarfs_skyrsla__0.pdf
Að lokum vil ég benda á þriðju grein Barnasáttmála Sameinuðu Þjóðanna.
3. ÞAÐ SEM BARNINU ER FYRIR BESTU
Þegar fullorðnir taka ákvarðanir eiga þeir að hugsa um hvaða áhrif þær hafa á börn og eiga að gera það sem er best fyrir þau. Stjórnvöld eiga að tryggja að foreldrar verndi börn sín og gæti þeirra eða aðrir í þeirra stað þegar þörf er á. Stjórnvöld eiga að sjá til þess að fólk sem ábyrgt er fyrir börnum hafi hagsmuni þeirra alltaf að leiðarljósi og staðir sem ætlaðir eru börnum uppfylli einnig þær skyldur.
Ég vil varpa ljósi á að þessi breyting á reglugerðinni mun á engan hátt vera börnum til bóta. Með breyttri reglugerð er ekki hægt að láta faglegt mat stjórna barnafjölda leikskólanna. Það er ekki hægt að tryggja að hagsmunir barna séru hafðir að leiðarljósi við ákvarðanir um barnafjölda. Það kemur skýrt fram í tillögunni að með breytingunni er ekki hugað að hagsmunum barna, heldur að hafa áhrif á þjónustustig sveitarfélaga og fjárhagsstöðu.
Umsögn vegna breytingu á reglugerð um starfsumhverfi leikskóla, nr. 655/2009
Vísað er til beiðni um umsögn um fyrirhugaða breytingu á reglugerð nr. 665/2009, um starfsumhverfi á leiskóla, sem er að finna í Samráðsgátt stjórnvalda.
Undirrituð lýsir furðu (óánægju) sinni með tillögu ráðherra um að færa ákvörðunarvald um fjölda barna á leikskólum, frá leikskólastjórum til sveitarfélaga. Umrædd tillaga er ekki til þess fallin að meta með faglegum hætti skynsamlega þörf á fjölda barna í leikskólum. Þetta er auk þess í algjörri andstöðu við þá umræðu, sem m.a. er komin frá stjórnvöldum, um að færa þjónustu, rekstur og þ.a.l. mat á forsendum faglegrar starfsemi, nær þjónustuþegum. Það segir sig sjálft að með því að færa ákvörðun um fjölda barna frá leikskólunum sjálfum, til sveitarfélaga, verða það fjárhagsleg sjónarmið sem ráða umræddum ákvörðunum, en ekki raunveruleg þörf barna á leikskólum (í þessu tilviki okkar yngstu þjónustuþegar). Leikskólastjórar og leikskólakennarar hafa lengi barist fyrir því að efla umhverfi og þjónustu við börn í leikskólum. Mikið mæðir á ungum börnum í dag. Viðvera barna í leikskólum er sífellt að lengjast, kvíði hefur færst í aukana og gerðar eru ríkari kröfur um faglegt starf innan skólanna. Það er því miður að færa eigi faglegt mat, eins og ákvörðun um fjölda barna, til miðlægari aðila,sem eðli málsins samkvæmt setja fjárhagsleg viðmið ofar velferð barnanna.
Að fjölga börnum í leikskólum, þ.e. til að framkvæma stefnu stjórnvalda og sveitarfélaga um inntöku allra barna frá 12 mánaða aldri, án fjölgunar starfsfólks og bættrar aðstöðu, bitnar einungis á öðrum börnum í leikskólum. Það að sveitarfélögin ákveði fjölgun barna leiðir einungis til skertrar þjónustu. Rými barna í leikskólum er nú þegar allt of lítið, fjöldi barna með tilheyrandi auknu félagslegu áreiti er auk þess meira og sífellt ríkari kröfur eru gerðar um faglegan rekstur leikskóla, sætir það furðu að umrætt ákvörðunarvald sé fært til sveitarfélagana og frá leikskólunum. Hvernig eiga fulltrúar sveitarfélaga, sem flestir hafa starfsaðstöðu annars staðar, að geta metið aðstæður betur en leikskólastjórar, sem eru í aðstæðum leikskólabarna alla daga.
Loforð stjórnmálamanna fyrir sveitarstjórnarkosningarnar í maí sl., voru óraunhæf og fyrirsjáanlegt að gengju aldrei eftir, án þess að bæta aðstæður. Nú eiga börnin sem fyrir eru, að gjalda þessara loforða, með því að færa ákvörðunarvald um fjölda barna til sveitarfélagana. Það er í raun með ólíkindum að stjórnvöld telji að með þessu dragi úr óánægju foreldra, sem margir hverjir eiga nú þegar fleiri en eitt barn í leiskólum. Ekki láta börnin gjalda fyrir þessi vanhugsuðu loforð.
Það þarf varla að árétta að með fjölgun barna í núverandi rýmum leiðir einungis til aukins áreitis með tilheyrandi áhrifum á þroska, kvíða og vellíðan barna. Stjórnvöld ættu kannski að spyrja sig af hverju það stafar að fleiri börn á Íslandi fái greiningar svo sem ADHD, en í löndunum í kringum okkur. Gæti hluti ástæðunnar legið í því að í löndunum í kring um okkur er meira rými fyrir börn í leikskólum og taugakerfi þeirra nær að þroskast með eðlilegri hætti.
Ég hvet ráðherra til að hætta við umrædda breytingu á reglugerð um starfsumhverfi leikskóla, en einbeita sér frekar að því að sveitarfélög ráðstafi hærri fjárveitingum til uppbyggingar leikskóla, með meira rými. Samhliða því mætti endurskoða fjölda leikskólakennara, þ.e. fækka í þeim hópi starfsfólks, með því að nýta rýmið, "þriðja kennarann", eins og leikskólakennarafræðin hefur margoft bent á.
Ég á erfitt með að ímynda mér að foreldrar vilji taka svo örvæntingarfullur ákvarðanir að koma börnum inn á leikskóla, eingöngu til að komast út á vinnumarkaðinn, án þess að barnið fái bestu umhugsun sem völ er á.
Mönnun starfsfólks leikskóla er vaxandi vandamál og útlitið um að viðsnúningur verði þar á ekki gott. Tillögur um breytingar á umræddri reglugerð eru ekki til þess fallnar að bæta það ástand. Það get ég sagt sem leikskólakennari, bæði hvað snertir mig sjálfa og marga kollega sem ég hef rætt við.
Höfum ákvöruðnartökuna hjá leikskólastjórum, nær skólanum/börnunum, því þeir þekkja aðstæður best.
Sigríður Einarsdóttir
Það er nauðsynlegt að ákvarðanir sem varða velferð og líðan barna í leikskólum séu teknar af fagfólki sem starfar með leikskólabörnum og hefur reynslu og þekkingu til að meta áhrif umhverfisþátta í lífi barna. Þennan málaflokk þarf að leiða með velferð og farsæld barna að leiðarljósi. Þjónustuþörf atvinnulífsins og fjárhagsáætlun sveitarfélaga verður að aðlagast í kringum aðgerðir sem stuðla að farsæld ungra barna. Með því að setja þetta ákvörðunarvald í hendur sveitastjórna er verið að taka vald frá þeim sem vilja vera málsvarar þeirra sem hafa enga rödd í samfélaginu, það er að segja ungra barna. Tryggjum það að börn í okkar samfélagi, þar sem fæstir hafa val um annað en að setja börn sín á leikskóla, munu fá að dvelja í rými sem er öruggt og þau fá að njóta sín. Leikskólastjórar eru fagmenn sem eru best til þess fallnir að meta viðeigandi fjölda barna á deildum leikskólanna.
Hjálagt sendist viðbótarumsögn Sambands íslenskra sveitarfélaga um málið.
F.h. sambandsins,
Guðjón Bragason sviðsstjóri lögfræði- og velferðarsviðs
ViðhengiLeikskólastjórar vita best hvað er pláss fyrir mörg börn á þeirra leikskóla. Bæði vegna menntunar þeirra, reynslu, og því þeir þekkja betur til aðstæðna á eigin leikskóla en utanaðkomandi.
Athugasemdir við erindi Helga Grímssonar, sviðsstjóra Skóla- og frístundasviðs Reykjavíkurborgar, til ráðuneytis þann 9. júní 2022 um veigamikið inngrip í ákvörðunarétt leikskólastjóra á eigin starfi:
A) Breytingartillaga á 1.mgr. 6. gr. reglugerðarinnar:
Tillagan sem lögð er fyrir ráðuneyti er því miður beinlínis villandi og sýnir ekki kjarna þeirra breytinga sem ætlunin er að ná.
Núverandi texti 1. mgr. 6. gr. reglugerðarinnar segir:
„Leikskólastjóri, að höfðu samráði við sveitarstjórn eða nefnd sveitarfélags sem fer með málefni leikskóla í sveitarfélaginu, sbr. 2. mgr. 4. gr. laga nr. 90/2008 um leikskóla og starfsfólk leikskóla, tekur ákvörðun um fjölda barna í leikskóla hverju sinni. Ákvörðun um fjölda barna og skipulag skólastarfs skal taka mið af samsetningu barnahópsins, dvalartíma barna dag hvern, aldri þeirra og þörfum, samsetningu starfsmannahóps og umfangi sérfræðiþjónustu.“
Textinn, í erindi sviðsins til ráðuneytis, sem sýndur er sem upprunatexti, með yfir- og undirstrikuðum breytingum er hins vegar:
„Ákvörðun um fjölda barna í leikskóla hverju sinni skal tekin í samstarfi leikskólastjóra og sveitarstjórnar eða nefndar sveitarfélags sem fer með málefni leikskóla í sveitarfélaginu, sbr. 2. mgr. 4. gr. laga nr. 90/2008 og leikskólastjóra. Ákvörðun um fjölda barna og skipulag skólastarfs skal taka mið af samsetningu barnahópsins, dvalartíma barna dag hvern, aldri þeirra og þörfum, stærðar- leik- og kennslurýmis, samsetningu starfsmannahóps og umfangi sérfræðiþjónustu. Komi til ágreinings um fjölda barna í leikskóla hverju sinni tekur sveitarstjórn ákvörðun“.
Raun breytingin, sem sést ekki í erindi Helga Grímssonar til ráðuneytis, (og má velta fyrir sér hvers vegna erindið er svo óskýrt sem raun ber vitni) er að ákvörðunarvald um fjölda barna í leikskólum er tekið af æðsta stjórnanda leikskólans, (sem þó skal bera fulla ábyrgð á rekstrinum) og færði til Skóla- og frístundasviðs/sveitafélaga.
Eins og textatillaga og breytingar eru lagðar fram í erindi sviðsins til ráðuneytis væri breytingin í raun engin:
a. Ákvörðun um fjölda barna í leikskóla hverju sinni skal tekin í samstarfi sveitastjórnar eða nefndar sveitarfélags sem fer með málefni leikskóla í sveitarfélaginu, sbr. 2. mgr. 4. gr. laga nr. 90/2008 og leikskólastjóra
( í staðinn fyrir áður)
b. Ákvörðun um fjölda barna í leikskóla hverju sinni skal tekin í samstarfi leikskólastjóra og sveitastjórn eða nefnd sveitarfélags sem fer með málefni leikskóla í sveitarfélaginu, sbr. 2. mgr. 4. gr laga nr. 90/2008.
Hér er eina breytingin sem sagt að leikskólastjóri er settur aftast í textann, og aðrar breytingar eingöngu málfarslegar m.t.t þess. Horft á textann eingöngu er ekki um neina breytingu að ræða aðra en orðaröð, og því væri breytingin fullkomlega þarflaus.
Hið rétta er hins vegar að um verulega breytingu er að ræða sem vegur illilega og óvægið að sjálfstæði og ábyrgð leikskólastjóra hjá Reykjavíkurborg/og öðrum sveitarfélögum, og er illa eða ekkert rökstudd. Hvernig má það vera að þeir einu sem hafa raun þekkinguna á getu síns leikskóla eigi ekki lengur að hafa það vald sem þeim er nauðsynlegt til þess að stýra leikskóla sínum af ábyrgð. Í Reykjavík eru um 80 leikskólar. Fer virkilega vel á því að miðlæg stofnun borgarinnar eigi að vita og ákvarða sem best hver fjöldi barna eigi að vera í hverjum leikskóla eftir aðstæðum hverju sinni? Hvað felst í „samráði“ við leikskólastjóra? (skv. meintum breytingum). Á hann að spyrja Skóla- og frístundasvið hversu mörg börn geta verið hvern dag eftir aðstæðum húsnæðis, mannfjölda, veikinda o.s.frv. ?
Auk þess verður ekki betur séð en að sú breytingartillaga sem lögð er fram (eins illa og það er nú gert) sé í andstöðu við 5. gr. laga um leikskóla, þar sem m.a. kemur fram að leikskólastjóri stjórnar starfi leikskóla í umboði rekstraraðila. Ákvörðun um fjölda barna hverju sinni, m.t.t. til allra reglna og aðstæðna er svo veigamikill þáttur í ábyrgum rekstri leikskóla, að það vald verður trauðla tekið af leikskólastjóra án þess að það teljist brot á 5. gr. laganna.
B) Um tillögu um nýja, viðbótar-málsgrein 4. mgr. 6. gr.: Greinin er svo óljós að erfitt er að tjá sig um hana annað en að það er varla stætt á því að sveitastjórn verði gefið frítt spil til að ákvarða fjölda barna í leikskóla hverju sinni, án þess að í því felist að „trompa“ allar núverandi reglur.
ViðhengiUmsögn stjórnenda og deildastjóra leikskólans Álfabergs er hér í viðhengi.
ViðhengiFinnst það út í hött að bæjarstjórn taki ákvörðun um það hversu mörg börn eru á leikskóla hverju sinni. Það þarf að taka tillit til barnahópsins, hversu mörg þurfa stuðning og / eða hversu mörg börn hafa annað tungumál en íslensku sem móðurmál, fermetrafjöldi leikskólans og svo auðvita starfsfólkið. Bæjarstjórn sem hefur ekkert vit á hvernig starfið er á leikskólum á ekki að taka þessa ákvörðun ein. Þetta þarf að vera á valdi leikskólastjórar eða í samráði við leikskólastjórar.
Fyrir ári skilaði nefnd á vegum Kennarasambansins frá sér skýrslu um starfsaðstæður í leikskólum.
Væntanleg reglugerðarbreyting gengur í þveröfuga átt við það sem Kennarasambandið telur mikilvægt fyrir börnin.
Skýrslan er hér :
https://www.ki.is/media/dutfrzzr/lokask%C3%BDrsla-starfsh%C3%B3ps-fsl-og-flokt21.pdf
Reynslan sýnir að sveitarstjórnum er einfaldlega ekki treystandi til að fara með þetta umboð.
Hef verulegar áhyggjur af velferð leikskólabarna og starfsumhverfi leikskólans ef væntanleg reglugerð nær fram að ganga. Hún gengur í þveröfuga átt við það sem Kennarasambandið telur vera mkkilvægt fyrir börn . Eg treysti engan vegin sveitastjórnum til að hafa þetta umboð. Því það er mikil hætta að ákvörðun um fjölda barna taki ekki mið af hagsmunum barna og faglegum forsendum . Eg treysti best faglegri sýn leikskólastjóra til að setja viðmið um hámarksfjöla á deild út frá aldri barna og með tiliti til hagsmuna barna og farsæld þeirra.
Umsögn um drög að breytingu á reglugerð
um starfsumhverfi leikskóla, nr. 655/2009
Reglur um hámarksfjölda barna í leikskólum voru numdar úr gildi með lögum um leikskóla nr.90/2008 og í kjölfarið reglugerð nr.655/2009. Þessar ákvarðanir voru unnar í nánu samráði við hagaðila, þar á meðal samtök kennara enda virtist vilji löggjafans standa til þess að bæta aðstæður barna. Þetta kemur skýrt fram í greinargerð með um framvarpi til laga um leikskóla. Þar segir m.a.
„Víða er að finna leikskóla sem ekki henta því hlutverki sem þeim ber lögum samkvæmt að sinna. Tekur það m.a. til stærðar vinnuaðstöðu barna og starfsfólks og rýmis fyrir sérkennslu. Þetta atriði er sérstaklega mikilvægt í ljósi þeirrar þróunar sem orðið hefur á síðustu árum... Það er grundvallarbreyting frá gildandi löggjöf að frumvarpið gerir ráð fyrir að viðmið vegna barngilda og rýmis verði tekin úr reglugerð og þess í stað ráði aðstæður á hverjum stað barnafjölda að teknu tilliti til lágmarkskrafna um húsnæði og aðbúnað barna og starfsfólks sem gert er ráð fyrir að kveðið verði nánar á um í reglugerð.“
Það er augljóst að von kennara stóð til þess að aðstæður barna yrðu bættar í kjölfar þessara nýju laga. Sú hefur ekki orðið raunin. Þó formlega séð, hafi skólastjórar nú úrslitaorðið í kjölfar á mati á aðstæðum á hverjum stað og barnafjölda að teknu tilliti til lágmarkskrafna um húsnæði og aðbúnað barna og starfsfólks, þá er valdaójafnvægi í samtali sveitarstjórna og skólastjóra þannig að í raun hafa sveitarstjórnir tekið þetta umboð um barnafjölda til sín.
Leikskólastjórar sem reynt hafa að spyrna við fótum með fjölda barna á hverjum stað hefur verið ógnað með uppsögnum eða fengið formlegar áminningar, sem er í raun upphaf uppsagnarferlis. Skólastjóri í Reykjavík sem vil standa vörð um hagsmuni fatlaðra barna í skóla sínum þráast samt við og það verður til þess að sveitarfélagið fer þess á leit við ráðuneyti menntamála að fá umboðið um ákvörðun um barnafjölda á hverjum stað, alfarið til sín.
Áðurnefndar breytingar á löggjöfinni árið 2008 og 2009 hafa ekki bætt aðstæður barna. Á árunum 1978 til 2008 voru ítrekað gerðar breytingar á löggjöf sem höfðu það í för með sér að börnum fjölgaði í rýminu.
Fjölskipaður starfshópur á vegum Mennta- og menningarmálaráðuneytisins lagði til í nýrri skýrslu að ákvæði um fjölda fermetra í leikrými fyrir hvert barn í leikskóla samkvæmt byggingarreglugerð (nr. 112/2012) yrði endurskoðað. Sett yrðu ný viðmið um ákjósanlegt leik- og námsumhverfi leikskólabarna ásamt viðmiðum um heildarrými við hönnun og byggingu slíkra rýma. Í rökstuðningi fyrir þessari tillögu benti starfshópurinn á niðurstöður ofangreindrar TALIS-rannsóknar og spurningakönnun, sem starfshópurinn lagði sjálfur fyrir starfsfólk leikskóla. Þar kom ítrekað fram að börn væru almennt of mörg í of litlu rými í of langan tíma í senn (Mennta- og menningarmálaráðuneytið, 2021).
Þann 8. október 2019 skipaði Skóla- og frístundaráð Reykjavíkurborgar stýrihóp sem meðal annars var falið að skoða sérstaklega framtíðarsýn varðandi stærð barnahópa og leik- og heildarrými á hvert barn (Reykjavíkurborg, 2019). Stýrihópurinn skilaði skýrslu með tillögum í sex liðum í maí 2021 og var gerð ítarleg grein fyrir flestum tillögum með útfærslu og rökstuðningi en varðandi verkefnið sem hópurinn fékk að skoða sérstaklega framtíðarsýn varðandi stærð barnahópa og rými var niðurstaðan svohljóðandi:
Starfshópur menntamálaráðuneytisins um styrkingu leikskólastigsins hefur nú lagt fram tillögur um að sett verði viðmið um fjölda fermetra í leikrými fyrir barn og viðmið um hámarksfjölda barna á deild, út frá aldri þeirra og hagsmunum. Stýrihópurinn tekur undir mikilvægi þess að farið verði í þessa vinnu og í kjölfar hennar unnið að innleiðingu þeirra viðmiða í leikskólum borgarinnar. (Reykjavíkurborg, 2021)
Tveir starfshópar eru því sammála um að ráðast þurfi í þá vinnu að endurskoða reglur um rými leikskólabarna. En samkvæmt starfshópi Mennta- og menningarmálaráðuneytisins er það á ábyrgðarsviði Umhverfis- og auðlindaráðuneytis í samstarfi við Mennta- og menningarmálaráðuneytið og aðra hagsmunaaðila að framkvæma þá endurskoðun (Mennta- og menningarmálaráðuneytið, 2021). Til þess þarf líklega starfshóp sem ekki hefur verið skipaður. Málaflokkur skipulagsmála var auk þess fluttur í nýtt ráðuneyti við myndun ríkisstjórnar Katrínar Jakobsdóttur haustið 2021.
Á sama tíma starfaði þriðji starfshópurinn um rými leikskólabarna á vegum Kennarasambandsins, en hann var settur saman af Félagi leikskólakennara og Félagi stjórnenda leikskóla. Á vegum hópsins var unnin viðamikil rannsókn meðal leikskólakennara, leikskólastjóra og fræðslustjóra sveitarfélaganna. Niðurstöður allra þriggja kannananna sýndu að þátttakendur töldu að börn í leikskólum hefðu ekki nægilegt rými til leiks og náms innan deildar (Kennarasamband Íslands, 2019). Athygli vekur að bæði ráðuneyti og og samstökum sveitarfélaga var boðið að taka þátt í vinnu satrsfshópsins og hafa full áhrif á niðurstöðu hans. Því boði var ekki sinnt af hálfu ráðuneytis en hafnað af Sambandi sveitarfélaga. Ein af megintillögum starfshópsins var eftirfarandi:
„Samkvæmt núgildandi reglugerð um starfsumhverfi leikskóla á leikskólastjóri að taka ákvörðun um fjölda barna, að höfðu samráði við sveitarstjórn eða nefnd sveitarfélags sem fer með málefni leikskóla í sveitarfélaginu. Setja þarf markvissar verklagsreglur um slíkt samráð svo umboð leikskólastjóra, til að taka ákvörðun um barnafjölda í leikskólum hverju sinni, verði
afdráttarlaust.“
Leikskólabörn búa við þrengsli. Árum saman hefur gengið erfiðlega að manna leikskóla á höfuðborgarsvæðinu með hæfu starfsfólki og starfsmannavelta mælist ítrekað há. Undanfarin misseri hefur heyrst með ýmsu orðalagi frá leikskólakennurum og talsmönnum þeirra að vandamál leikskólans felist í því að í leikskólum séu of mörg börn, í of litlu rými, í of langan tíma. Óbirt meistaraprófsrannsókn undirritaðs staðfestir að fullyrðingar um rýmið og barnafjöldann eru réttar. Í niðurstöðunum eru jafnframt vísbendingar um að börn séu lengi í þessu litla rými
Þrátt fyrir að sveitarfélög segist flest miða við að leikrými barna sé 3,5 fermetrar er staðreyndin allt önnur. Börnin hafa að jafnaði 2,4 m2 í rými innan deildarinnar sem þau deila með fullorðnum starfsmönnum og búnaði deildarinnar. Ef lögbundið rými starfsfólksins er dregið frá þessum fermetrafjölda standa eftir 1,37 m2 sem börnin deila með húsgögnum og öðrum búnaði, sem er alltof lítið. Í viðamikilli rannsókn Kennarasambandsins kom fram að leikskólakennarar, leikskólastjórar og fræðslustjórar teldu að hæfilegt leikrými barnanna innan deildar ætti að vera 5,8 m2 að jafnaði. Börnin hafa yfir helming þess að ráða sem fagfólk þetta telur vera hæfilegt.
Aðstæður barna í leikskólum ógna nú þegar velferð þeirra og eru á skjön við alþjóðlega sáttmála sem Ísland hefur undirgengist. Það að fela sveitarstjórnum alræðisvald um barnafjölda í leikskólum er þvert á vilja löggjafans 2008. Sveitarstjórnir eru fjarlægar vettvangi barna og „starfsmannavelta“ í sveitarstjórnum er há. Sveitarstjórnarmenn eru því oft óupplýstir um aðstæður barna og hafa í mörgum tilfellum litla þekkingu á starfsumhverfi barna í leikskólum.
Ég mótmæli því fyrirhuguðum breytingum á reglugerðinni en hvet ráðuneytið til að eiga samráð við skólafólk um aðstæður barna á vettvangi leikskólans. Slíkt samráð væri í anda niðurstaðna ofangreindra starfshópa sem ráðuneyti og Reykjavíkurborg skipuðu, en fyrirhuguð reglugerðarbreyting er þvert á þá hugsun.
05.09.2022
Vinsamlegast,
Hörður Svavarsson leikskólastjóri.
ViðhengiUmsögn Kennarasambands Íslands um drög að breytingum á reglugerð um starfsumhverfi leikskóla.
Viðhengi3. gr. Barnasáttmálans er svohljóðandi í heild sinni: 3. gr.
1. Það sem barni er fyrir bestu skal ávallt hafa forgang þegar félagsmálastofnanir á vegum hins opinbera eða einkaaðila, dómstólar, stjórnvöld eða löggjafarstofnanir gera ráðstafanir sem varða börn.
2. Með hliðsjón af réttindum og skyldum foreldra eða lögráðamanna, eða annarra sem bera ábyrgð að lögum á börnum, skuldbinda aðildarríki sig til að tryggja börnum þá vernd og umönnun sem velferð þeirra krefst, og skulu þau í því skyni gera allar nauðsynlegar ráðstafanir á sviði löggjafar og stjórnsýslu.
3. Aðildarríki skulu sjá til þess að stofnanir þar sem börnum skal veitt umönnun og vernd starfi í samræmi við reglur sem þar til bær stjórnvöld hafa sett, einkum um öryggi, heilsuvernd og fjölda og hæfni starfsmanna, svo og um tilhlýðilega yfirumsjón.
ÞAÐ SEM BARNINU ER FYRIR BESTU
Þegar fullorðnir taka ákvarðanir eiga þeir að hugsa um hvaða áhrif þær hafa á börn og eiga að gera það sem er best fyrir þau. Stjórnvöld eiga að tryggja að foreldrar verndi börn sín og gæti þeirra eða aðrir í þeirra stað þegar þörf er á. Stjórnvöld eiga að sjá til þess að fólk sem ábyrgt er fyrir börnum hafi hagsmuni þeirra alltaf að leiðarljósi og staðir sem ætlaðir eru börnum uppfylli einnig þær skyldur.
Þessi reglugerðarbreyting mun á engan hátt vera börnum til bóta. Með breyttri reglugerð er ekki hægt að láta faglegt mat stjórna barnafjölda leikskólanna. Ekki verður hægt að tryggja að hagsmunir barna séu hafðir að leiðarljósi við ákvarðanir um barnafjölda. Það kemur skýrt fram í tillögunni að með breytingunni er ekki hugað að hagsmunum barna, heldur að hafa áhrif á þjónustustig sveitarfélaga og fjárhagsstöðu. Þetta er ekki að setja þarfir barna í fyrsta sæti, þetta er enn eitt dæmið um það hvernig fullorðið fólk ætlast til þess að geta sveigt og togað til börn og þeirra þarfir til að mæta kröfum samfélags fullorðinna. Það eru því gríðarleg vonbrigði að sjá þessa reglugerðarbreytingu eftir allt sem hefur verið bent á undanfarin ár. Farsældarlög og rannsóknir, greinarskrif fagfólks og umræðuna í samfélaginu. Hafandi verið með sérstakan barnamálaráðherra og loksins allt tal um að þarfir barna eigi nú alltaf að vera útgangspunktur. Þá kemur þetta.
Þvílíkt skref aftur á við!
Ég er mjög mótfallin þessari breytingartillögu og tel ég hana ekki vera til hagsmuna fyrir börn. Leikskólastjórinn er sérfræðingur í umönnun og námi barna og setur ávalt hagsmuni þeirra fram yfir fjárhagsstöðu og þjónustustig. Hann tekur tillit til aðstæðna og mismunandi fjölbreytileika sem kunnu að skapast við innritun barna í leikskólann. Samsetningu starfsmannahópsins (fjölda fagmanna) samsetningu barnahópsins (leikskóli fyrir alla) þessa yfirsýn sem ég tel mjög mikilvæga eiga sveitastjórnarmenn erfitt með að setja sig inni í. Því tel ég farsælast að breyta ekki reglugerðinni um starfsumhvrtfi leikskóla, nr.655/2009
Ég tel mjög mikilvægt að sá fagaðili sem ber ábyrgð á velferð barna inna hvers leikskóla hafa vald yfir því hve heildarfjöldi barnanna er. Leikskólastjóri er sá eini sem hefur þá reynslu og þekkingu til að meta hve mörg leikskólabörn rúmast í hverju rými. Leikskólastjóri getur með engu móti tryggt velferð barns þegar heildarfjöldi barna þess leikskóla er kominn umfram þeð sem hann telur vera hámarksfjölda barna innan skólans.
Fyrir ári skilaði nefnd á vegum Kennarasambansins frá sér skýrslu um starfsaðstæður í leikskólum. Ein megin tillaga nefndarinnar var eftirfarandi.
"Samkvæmt núgildandi reglugerð um starfsumhverfi leikskóla á leikskólastjóri að taka ákvörðun um fjölda barna, að höfðu samráði við sveitarstjórn eða nefnd sveitarfélags sem fer með málefni leikskóla í sveitarfélaginu. Setja þarf markvissar verklagsreglur um slíkt samráð svo umboð leikskólastjóra, til að taka ákvörðun um barnafjölda í leikskólum hverju sinni, verði afdráttarlaust"
Væntanleg reglugerðarbreyting gengur í þveröfuga átt við það sem Kennarasambandið telur mikilvægt fyrir börnin.
Starfshópi á vegum Reykjavíkurborgar var fyrir nokkru falið að skoða sérstaklega framtíðarsýn varðandi stærð barnahópa og leik- og heildarrými pr. barn.
Hópurinn skilaði skýrslu í fyrra og niðurstaðan var:
"Starfshópur menntamálaráðuneytisins um styrkingu leikskólastigsins hefur nú lagt fram tillögur um að sett verði viðmið um fjölda fermetra í leikrými fyrir barn og viðmið um hámarksfjölda barna á deild, út frá aldri þeirra og hagsmunum. Stýrihópurinn tekur undir mikilvægi þess að farið verði í þessa vinnu og
í kjölfar hennar unnið að innleiðingu þeirra viðmiða í leikskólum borgarinnar."
Þvert á þessa niðurstöðu óskar Reykjavíkurborg svo eftir því við ráðuneytið að hún sem rekstraraðili fá alræðisvald um fjölda barna í leikskólunum. Hvergi er tekið fram að það sé með hagsmuni barna að leiðarljósi. Að öllum líkindum verður leitast við að tryggja fleiri börnum leikskólapláss, þvert á hagsmuni og öryggi barnanna sjálfra.
Skýrsla starfshópsins er hér.
https://fundur.reykjavik.is/.../209_1.1_umbaetur_og...
Að lokum vil ég benda á þriðju grein Barnasáttmála Sameinuðu Þjóðanna.
3. ÞAÐ SEM BARNINU ER FYRIR BESTU
Þegar fullorðnir taka ákvarðanir eiga þeir að hugsa um hvaða áhrif þær hafa á börn og eiga að gera það sem er best fyrir þau. Stjórnvöld eiga að tryggja að foreldrar verndi börn sín og gæti þeirra eða aðrir í þeirra stað þegar þörf er á. Stjórnvöld eiga að sjá til þess að fólk sem ábyrgt er fyrir börnum hafi hagsmuni þeirra alltaf að leiðarljósi og staðir sem ætlaðir eru börnum uppfylli einnig þær skyldur.
Ég vil varpa ljósi á að þessi breyting á reglugerðinni mun á engan hátt vera börnum til bóta. Með breyttri reglugerð er ekki hægt að láta faglegt mat stjórna barnafjölda leikskólanna. Það er ekki hægt að tryggja að hagsmunir barna séru hafðir að leiðarljósi við ákvarðanir um barnafjölda. Það kemur skýrt fram í tillögunni að með breytingunni er ekki hugað að hagsmunum barna, heldur að hafa áhrif á þjónustustig sveitarfélaga og fjárhagsstöðu.
Breytingartillaga þessi sem sveitafélögin eru að fara fram á hefur ekkert með hagsmuni barna að gera heldur er augljóslega sett fram svo pólitíkusar geti staðið við kosningarloforð sem þeir gefa án þess að ráðfæra sig við né hlusta á sérfræðinga í málefnum barna. Það eitt að ekki skildi verið haft samráð við gerð þessarar tillögu við Félag stjórnenda í leikskólum né Félag leikskólakennara, sem eru helstu sérfræðingar í málefnum leikskóla og leikskólabarna, segir allt sem segja þarf. Þessari tillögu á að lauma inn án þess að neinn taki eftir svo sveitafélögin hafi öll völd.
Fyrir rúmlega áratug síðan var feld út grein sem sagði til um hvernig útreikningur á barnafjölda skildi háttað, svokölluð barngildi. Þar voru elstu börn leikskólans ekki einu sinni talinn sem einn einstaklingur heldur bara 0,8 barngildi sem er náttúrulega galið. Hvernig datt einhverjum í hug að setja upp svona ómannúðlega reikningsformúlu sem reiknar út einstaklinga sem hver er ólíkur öðrum en er samt í sömu formúlunni? Þessi formúla var sem betur fer felld út gildi og sett í staðin að leikskólastjóri ætti í höfðu samráði við sveitafélög að segja til um fjölda barna í leikskólanum. Samt sem áður styðjast ansi mörg sveitafélög enn við þessi úreltu barngildi og hnika ekki einn millimetra frá þeim. Computer say‘s no. Af hverju í alvöru fá reikningsformúlur að ráða meiru um börn í leikskóla heldur er stjórnendur þeirra?
Leikskólastjórar sem eru sérfræðingar í sínum skóla, börnum, mannauð og húsnæði hafa enga rödd ef þessi lagabreyting verður samþykkt. Nú þegar er ekki hlustað á þá í mörgum sveitafélögum og þetta á ekki eftir að bæta það. Sé þetta samþykkt sé ég ekki neina aðra leið en að kallað verði til vinnueftirlitið í auknum mæli því það virðist vera eina vopnið í okkar höndum til að halda verndarhendi yfir börnunum. Það hefur ítrekað sýnt sig að þegar vinnueftirlitið kemur til skjalanna þá er niðurstaðan alltaf að of mörg börn eru miðað við fermetrafjölda og ekki er gert ráð fyrir neinum fermetrum fyrir kennara né húsgögn. Viljum við í alvöru bjóða okkar dýrmætustu þegnum upp á þetta umhverfi?
Leikskólakennarar hafa í mörg ár talað fyrir daufum eyrum Menntamálaráðuneytis og sveitafélaga um að börn séu alltof mörg í hverjum leikskóla og of fáir leikskólakennarar til að sinna þeim. Mörg sveitafélaganna eru nú þegar að bjóða börnum og starfsfólki upp á algjörlega óviðunandi náms- og starfsumhverfi. Starfsfólk leikskóla gefst í auknum mæli upp á þessu vinnuumhverfi og álagi en greyið börnin hafa ekkert val. Þau eiga enga rödd í pólitíkinni nema okkur fullorðnu sem höfum hag þeirra fyrir brjósti. Sérfræðingar í málefnum barna benda allir á að það sé ekki barninu fyrir bestu að vera í of stórum barnahóp. Sérfræðingar á við talmeinafræðinga, sálfræðinga, þroskaþjálfa, leikskólakennara, atferlisfræðinga o.s.fv. Fólk í pólitík er sjaldan sérfræðingar í málefnum barna og ætti því alls ekki að fara með valdið heldur fyrst og fremst leikskólastjórar sem fara með málefni barna í sínum leikskóla.
Það er engu barni holt að alast upp í og hljóta menntun í óöruggu umhverfi. Sveitastjórnir koma og fara og því hlýst enginn stöðugleiki í skólamálum á meðan þær hafa of mikið vald yfir þeim. Leikskólastigið er mjög viðkvæmt stig á meðan ekki er sett lög um það sem vernda það gegn gæluverkefnum hverrar sveitastjórnar fyrir sig. Það besta fyrir börnin er að sérfræðingar í þeirra málum þ.e.a.s. leikskólastjórar fari með sem mest vald yfir hverjum leikskóla fyrir sig.
Ég, undirrituð, mótmæli því harðlega að þessi breytingartillaga verði samþykkt.
Katrín Hildur Jónasdóttir
Aðstoðarleikskólastjóri
Góðan dag góða fólk
Ég tel mjög mikilvægt að sá fagaðili sem ber ábyrgð á velferð barna inna hvers leikskóla hafa vald yfir því hve heildarfjöldi barnanna er. Leikskólastjóri er sá eini sem hefur þá reynslu og þekkingu til að meta hve mörg leikskólabörn rúmast í hverju rými. Leikskólastjóri getur með engu móti tryggt velferð barns þegar heildarfjöldi barna þess leikskóla er kominn umfram þeð sem hann telur vera hámarksfjölda barna innan skólans.
Fyrir ári skilaði nefnd á vegum Kennarasambansins frá sér skýrslu um starfsaðstæður í leikskólum. Ein megin tillaga nefndarinnar var eftirfarandi.
"Samkvæmt núgildandi reglugerð um starfsumhverfi leikskóla á leikskólastjóri að taka ákvörðun um fjölda barna, að höfðu samráði við sveitarstjórn eða nefnd sveitarfélags sem fer með málefni leikskóla í sveitarfélaginu. Setja þarf markvissar verklagsreglur um slíkt samráð svo umboð leikskólastjóra, til að taka ákvörðun um barnafjölda í leikskólum hverju sinni, verði afdráttarlaust"
Væntanleg reglugerðarbreyting gengur í þveröfuga átt við það sem Kennarasambandið telur mikilvægt fyrir börnin.
Starfshópi á vegum Reykjavíkurborgar var fyrir nokkru falið að skoða sérstaklega framtíðarsýn varðandi stærð barnahópa og leik- og heildarrými pr. barn.
Hópurinn skilaði skýrslu í fyrra og niðurstaðan var:
"Starfshópur menntamálaráðuneytisins um styrkingu leikskólastigsins hefur nú lagt fram tillögur um að sett verði viðmið um fjölda fermetra í leikrými fyrir barn og viðmið um hámarksfjölda barna á deild, út frá aldri þeirra og hagsmunum. Stýrihópurinn tekur undir mikilvægi þess að farið verði í þessa vinnu og
í kjölfar hennar unnið að innleiðingu þeirra viðmiða í leikskólum borgarinnar."
Þvert á þessa niðurstöðu óskar Reykjavíkurborg svo eftir því við ráðuneytið að hún sem rekstraraðili fá alræðisvald um fjölda barna í leikskólunum. Hvergi er tekið fram að það sé með hagsmuni barna að leiðarljósi. Að öllum líkindum verður leitast við að tryggja fleiri börnum leikskólapláss, þvert á hagsmuni og öryggi barnanna sjálfra.
Skýrsla starfshópsins er hér.
https://fundur.reykjavik.is/sites/default/files/agenda-items/209_1.1_umbaetur_og_skipulag_leikskolastarfs_skyrsla__0.pdf
Að lokum vil ég benda á þriðju grein Barnasáttmála Sameinuðu Þjóðanna.
3. ÞAÐ SEM BARNINU ER FYRIR BESTU
Þegar fullorðnir taka ákvarðanir eiga þeir að hugsa um hvaða áhrif þær hafa á börn og eiga að gera það sem er best fyrir þau. Stjórnvöld eiga að tryggja að foreldrar verndi börn sín og gæti þeirra eða aðrir í þeirra stað þegar þörf er á. Stjórnvöld eiga að sjá til þess að fólk sem ábyrgt er fyrir börnum hafi hagsmuni þeirra alltaf að leiðarljósi og staðir sem ætlaðir eru börnum uppfylli einnig þær skyldur.
Ég vil varpa ljósi á að þessi breyting á reglugerðinni mun á engan hátt vera börnum til bóta. Með breyttri reglugerð er ekki hægt að láta faglegt mat stjórna barnafjölda leikskólanna. Það er ekki hægt að tryggja að hagsmunir barna séu hafðir að leiðarljósi við ákvarðanir um barnafjölda. Það kemur skýrt fram í tillögunni að með breytingunni er ekki hugað að hagsmunum barna, heldur að hafa áhrif á þjónustustig sveitarfélaga og fjárhagsstöðu.
Hér kemur umsögn leikskólastjóra Sólborgar. Þetta skjal er seinna skjalið sent af viðkomandi og kemur í stað sem hafði verið sent inn föstudaginn 2. sept.
ViðhengiSendi hér með inn alvarlegar ábendingar vegna breytinga á reglugerðinni.
ViðhengiUmsögn um drög að breytingu á reglugerð um starfsumhverfi leikskóla, nr. 655/2009
Undirrituð lýsir undrun sinni á því ferli sem viðhaft var við gerð draga að breytingum á reglugerð um starfsumhverfi leikskóla. Mikilvægt er að ávallt sé horft til þess að þær breytingar sem gerðar eru varðandi leikskóla og málefni tengd leikskólanum leiði til styrkingar leikskólastigsins og aukinnar faglegrar viðurkenningar hans í þjóðfélaginu. Kennarar og stjórnendur í leikskólum eru sérfræðingar á þessu fyrsta skólastigi og aðkoma þeirra því grunnforsenda faglegrar nálgunar.
Samkvæmt lögum um leikskóla stjórnar leikskólastjóri starfi leikskólans í umboði rekstaraðila. Hann er faglegur og rekstarlegur yfirmaður leikskólans og sem slíkur tekur hann ákvarðanir varðandi skólastarf og skipulag með velferð barna og starfsmanna að leiðarljósi. Leikskólastjóri, samkvæmt gildandi reglugerð, tekur ákvörðun um fjölda barna í leikskóla hverju sinni í samráði við sveitarstjórn eða þá fagnefnd sveitarfélagsins sem fer með málefni leikskóla. Mikilvægt er að þetta vald verði áfram í höndum leikskólastjóra þar sem hann sem sérfræðingur á sviði leikskólastarfs hefur þá faglegu þekkingu sem liggja þarf til grundvallar við skipulag skólastarfs og þar með talið ákvörðun um fjölda barna í leikskólanum hverju sinni.
Sú ábyrgð sem samkvæmt lögum um leikskóla liggur hjá sveitarfélögum landsins og felur í sér að tryggja börnum leikskóladvöl er mikil og ljóst að pólitísk loforð um leikskólarými fyrir öll börn og útrýmingu biðlista þar um hafa ekki verið í takt við uppbyggingu og eflingu leikskólans sem fyrsta skólastigsins í íslensku menntakerfi. Þó pólitískir fulltrúar hafi lofað upp í ermina á sér og séu í brýnni þörf fyrir úrlausn þeirra mála má það aldrei ganga lengra en faglegt mat leikskólastjóra segir til um, námsumhverfi barna í leikskólum verður ávallt að byggja á því sem er gott fyrir börn og tryggir velferð þeirra.
Ég lýsi andstöðu minni við framlagða breytingartillögu og hvet til þess að hún verði dregin til baka.
Guðmunda Vala Jónasdóttir
Leikskólastjóri