Tilefni þessa frumvarps er þörf á að veita ráðherra heimild til að kveða í reglugerð nánar á um tiltekin atriði sem fjallað er um í 8. og 9. gr. laganna, einkum er varðar aðstoðarmannakort fyrir fatlað fólk sem þarf aðstoðarmanneskju skv. mati sveitarfélags á þjónustuþörf og veiti aðstoðarmanni viðkomandi ókeypis aðgang hjá hinu opinbera, svo sem á söfn, í sund, í strætó o.s.frv., sem og um hvernig skuli fara með fæðiskostnað starfsfólks sem matast með notanda. Er hér m.a. tekið mið af tillögum sem fram komu í skýrslu starfshóps um heildarendurskoðun laga nr. 38/2018 frá 2022, en hlutverk starfshópsins var m.a. að endurskoða lög nr. 38/2018 í heild sinni og þær reglugerðir sem lögunum fylgja, með áherslu á að greina álitaefni sem upp höfðu komið frá setningu laganna. Vinna hópsins tók mið af samningi Sameinuðu þjóðanna um réttindi fatlaðs fólks.

Með frumvarpinu og reglugerðarsetningu í kjölfarið er stefnt að því að samræma reglur þannig að notandi beri ekki viðbótarkostnað vegna aðstoðarmanns, t.a.m. vegna kaupa á aðgangsmiða fyrir starfsmann, til viðbótar við eigin miða, á söfn, í sund o.fl. á vegum hins opinbera um land allt, þvert á sveitarfélög. Með frumvarpinu er jafnframt stefnt að því að kveðið verði á um fæðiskostnað starfsfólks í reglugerð þar sem það sama eigi við um öll, óháð búsetuformi og kjarasamningum þess starfsfólks sem þjónusta einstakling sem á í hlut hverju sinni. Skýrt skuli kveða á um að notandi beri ekki kostnað af fæði starfsmanns sem veiti honum þjónustu lögum samkvæmt.